Film: P.S. I Love You
Zeg het met een kaartje
Holly Kennedy (Hillary Swank) is gelukkig getrouwd met Gerry Kennedy (Gerard Butler). Helaas voor het stel loopt het leven niet altijd zoals gepland en overlijdt Gerry aan een hersentumor. Holly kan hier niet mee omgaan en sluit zich af voor de buitenwereld. Vast klampend aan de achter gebleven spullen van Gerry probeert ze zijn herinnering in leven te houden. Tot ze op haar verjaardag door vrienden en familie verrast wordt en tot ieders verrassing ook door Gerry. In zijn laatste dagen heeft hij namelijk een ingenieus plan in werking gesteld, wat ervoor zorgt dat Holly op verschillende manieren brieven van Gerry zal krijgen. Deze brieven helpen haar bij het rouwproces, maar ook om zichzelf opnieuw te ontdekken en weer van het leven te genieten.
Neem je doos met tissues maar mee
In de lange proloog wordt op onsubtiele wijze even duidelijk gemaakt dat het hier om het bijna perfecte stel gaat. Ondanks de kleine ruzies betekenen ze wel de wereld voor elkaar. Gerry is duidelijk de persoon waar Holly opsteunt bij het maken van keuzes over haar leven en carrière. De ongetwijfeld lange lijdensweg van Gerry wordt ons bespaard, want na dit gelukkige moment wordt er meteen door gegaan met de begrafenis. Hier wordt weer de nadruk gelegd op hoe geweldig Gerry was. Holly wordt in haar rouwproces bijgestaan door haar twee beste vriendinnen. Denise Hennessey (Lisa Kudrow) die wanhopig op zoek is naar een geschikte man en Sharon McCarthy (Gina Gershon) die getrouwd is met John McCarthy (James Marsters), met wie Gerry een limousinebedrijf had. Als uiteindelijk de eerste boodschap van Gerry komt is het tijd om de doos met tissues erbij te pakken, P.S. I Love You is namelijk een echte tranentrekker. Wat op zich helemaal niet slecht is, maar Richard LaGravenese probeert de kijker hier toch iets te vaak toe aan te zetten. De film hobbelt van brief naar brief en vergeet daarbij meer dan eens aandacht te geven aan de karakters om Holly heen. Die daardoor gereduceerd worden tot één dimensionale karakters die er alleen maar zijn om af en toe wat grappigs te zeggen. Zo heeft het karakter van Harry Connick Jr. een aandoening waardoor hij nogal bot overkomt. Hierdoor komt hij vaak komisch uit de hoek, maar de lol is er al snel af en het voegt verder niet veel toe aan het verhaal. In een film van 126 minuten had er best wat meer aandacht aan de ondersteunende personages besteed kunnen worden. In plaats daarvan zitten er dialogen in die voor het gevoel net iets te lang duren, een betere balans was hier zeker op zijn plaats geweest.
Overtuigend verdriet?
Gerard Butler (300) zet zijn personage overtuigend neer, maar dankzij het script is dat ook niet al te moeilijk. Hillary Swank heeft het daarentegen al een stuk lastiger. Het imago dat ze opbouwde met voorgaande rollen staat tegenover het personage dat ze nu speelt. De filmmaker doet zijn best om de kijker te overtuigen dat Swank ook voor deze rol geschikt is, maar slaagt hier niet helemaal in. Een andere actrice was misschien dan ook een betere keuze geweest. Lisa Kudrow lukt het niet om de rol van Phoebe uit Friends van zich af te schudden, maar dit is mede de schuld van het script dat haar weinig tijd geeft om hier wat aan te doen. De rest van de cast doet wat er van ze verwacht wordt en zet een prima prestatie neer.
P.S.
Richard LaGravenese weet de gevoelige snaar te raken. Helaas weet hij alleen geen maat te houden. De film verzandt te vaak in lange dialogen, die de kijker er toe proberen te dwingen de tissues te pakken. Gelukkig zijn er nog enkele momenten dat er gelachen mag worden. Hou je van een echte tranentrekker dan is P.S. I Love You de perfecte film om in deze donkere dagen te bezoeken, maar vrouwen, doe je vriend/man een plezier en laat hem lekker thuis.
Label: Independent Films Releasedatum: 20 december 2007
Kijkwijzer:
Waardering film: 
