CD: The Nephew Brothers - Independent Gospel Sounds

Harry (Dinosaur_Sr)
Because I believe, I've found salvation
When I die, I will live again
That I may take part in the juvelation
When I die, I will live again


Een stemmige hoes doet de rest: ook voor u is er licht aan het einde van de tunnel! En The Nephew Brothers wijzen u de weg!




Het album Independent Gospel Sounds ademt een soort christelijke straight edge sfeer uit: humor is uit den boze, de gezichten strakgetrokken in lijnen van serieusheid. Alleen het eerste nummer, 'When I Die', vliegt uit de bocht met een rare tegendraadse melodie, en het vreemde accent van de zanger. Het album wordt daarna allengs serieuzer, althans qua boodschap, met een diepte- of hoogtepunt in het middengedeelte. 'The Lost Soul' had zo uit een film van Mel Brooks kunnen komen. Het einde van de wereld, telkens dezelfde beginscène, waarna de wereld ontelbare malen anders tot haar einde komt. What an awfull day, when the judgement comes... Zo slecht dat het goed wordt.

Direct gevolgd door 'Mount Zion's Lofty Heights', met de beste punkbanjo aller tijden. Dat lijkt het scenario te zijn waarlangs Independent Gospel Sounds geschreven is. Gedragen bombastische teksten, vreemde punky lo-fi muziek, variërend van muzak tot muziek met de middelvinger. Muziek als een achtbaan, vol van contrasten.

Uiteindelijk weet ik dan ook niet wat ik ervan moet denken. Wie plaatst dit album? Google is your friend, maar ook beste vrienden geven wel eens niet thuis. Myspace biedt een even surrealistisch beeld: The Nephew Brothers zouden de kleinkinderen zijn van een gospelensemble uit de late jaren '30, die de muziek van hun voorvaderen opnieuw hebben opgenomen. Maar wat doet een gospelband uit Kentucky op een Nederland label wat bekend is van bands als bijvoorbeeld The Travolta's en Green Hornet? Mij doet The Nephew Brothers vaag herinneren aan Benjamin B. Hoe zou dat toch komen? Toch geen rednecks uit de biblebelt? Meindert Talma is het ook niet.

Muzikaal is het een aardig en gevarieerd album, een beetje lo-fi, punk en alt.country tegelijk. De dogma's, nee mantra's, in de teksten verstarren echter het album. Als mindfuck is het daarentegen minstens zes sterren waard, want het intrigeert. Als mysterie ook. Maar zo'n score is alleen voor God zelf gereserveerd, zouden The Nephew Brothers bezingen. Amen!

Ook nog te beluisteren op de muziekpaal van 3voor12.nl!


Label My First Sonny Weismuller Recordings Datum: 24 januari 2008
Waardering: