Film: Reprise

Joris (Scylla)
Reprise is het regiedebuut van de Noorse regisseur Joachim Trier. Hij laat met het Noorse Reprise zien dat Scandinavische films niet altijd vage experimentele arthouse hoeven te zijn, of dat je na het kijken ervan het liefst van een brug af zou willen springen. Een frisse, doch beklemmende film die terecht prijzen op de festivals van Toronto en Rotterdam mee terug naar het hoge noorden nam.


Literaire Toekomstdromen
Reprise vertelt het verhaal van twee vrienden, Erik en Philip, die schrijversaspiraties hebben. Aan het begin van de film gooien beide vrienden hun manuscript in de brievenbus, dromend over een literaire toekomst. Het manuscript van Erik wordt afgewezen, maar dat van Philip wordt gepubliceerd. Niet lang nadat het werk van Philip in de boekhandel ligt, raakt de jonge schrijver in een psychose, waarna de vriendschap tussen de twee op de proef wordt gesteld. Erik zoekt wanhopig naar bevestiging voor zijn talent en Philip worstelt met zijn obsessieve liefde voor de lieflijke Kari. Hiernaast zien we hun vrienden die aan de zijlijn staan, een groepje lanterfanters dat maar niet volwassen wil worden.


Victoria Winge als Kari

Afstervende Liefde & Afbrokkelende Vriendschap
De film gaat over het niet volwassen willen worden van een groepje twintigers en over dromen die je wil najagen maar waarvan je weet dat er niks van terecht zal komen. Deze wanhoop, deze coming of age eigenlijk, wordt prachtig in beeld gebracht door regisseur Trier. In Reprise zijn eigenlijk twee verhalen te zien die misschien iets te veel langs elkaar heen lopen, maar elkaar wel prachtig aanvullen. De onzekere Erik die langzaam de greep op zijn vriend Philip verliest, en Philip die niet goed weet hoe hij met zijn gevoelens voor Kari moet omgaan. De sequentie waarin wordt verteld hoe de relatie tussen deze twee opbloeide is dé manier waarop je liefde naar het witte doek moet vertalen. Ook het stuk waarin Kari en Philip naar Parijs teruggaan om te zien of ze de liefde terug kunnen vinden is simpelweg prachtig. Mede omdat deze verhaallijn zo sterk is, en gedomineerd wordt door het prachtige spel van debutante Victoria Winge, is de film niet helemaal in evenwicht. Erik lijkt een beetje het ondergeschoven kindje in de film, terwijl het toch voornamelijk de vriendschap tussen Philip en Erik is die het fundament voor de film vormt.


Gestileerde Arthouse
In de film worden ernstige onderwerpen, zoals de psychose van Philip en afstervende liefde, op een luchtige manier gebracht. Hierdoor komt de boodschap goed over zonder dat de film al te zwaar wordt. Dit komt door de vrolijke bijrollen, maar ook door de manier waarop de film in elkaar zit. Je zou Reprise het beste gestileerde arthouse kunnen noemen. Trier, die een aantal korte films en commercials op zijn naam heeft staan, toont zich met dit speelfilmdebuut een meester van het ritme. Hij neemt de tijd wanneer dat nodig is, en past snelle montage en dito muziek toe op de juiste momenten. Reprise zit vol met cinematografische stukjes, bijvoorbeeld de manier waarop het gezicht van Lilian, de blonde vriendin van Erik die verder geen belangrijke rol in het verhaal speelt, buiten beeld wordt gehouden is knap gedaan. Ook is duidelijk dat de jonge en veelal onervaren acteurs zich prima op hun plaats voelen, de acteurs zijn perfect gecast.


Reprise is een verassende film. Niet vaak brengt de cinema van het Europese vasteland zo'n vanzelfsprekende, leuke, frisse, en tegelijkertijd diepe film uit. Joachim Trier tekent met zijn Reprise een prachtig hedendaags verhaal op het witte doek, en je vraagt je dan af: als Noren het kunnen, waarom brengt Nederland dan niet eens zo'n pareltje uit?




Label: A-film Releasedatum: 28 juni
Waardering film: