CD: Dub Pistols - Speakers And Tweeters

Harry (Dinosaur_Sr)
Never mind the botox, here's the Dub Pistols




Een subtiele verwijzing naar de Sex Pistols trok de aandacht. Want wat heeft ska en dub te maken met deze selfmade rock and roll zwendel, iconen van desinteresse? Anders dan een gezamenlijke "Engelsheid", en wellicht een gevoel voor humor?

Afijn, welkom aan de Dub Pistols, uit West Londen. Mijn geografisch gevoel laat te wensen over, maar iets zegt met dat 'West' heel belangrijk is. Waarschijnlijk een subtiele verwijzing naar straat geloofwaardigheid, waarbij ik alvast kan verklappen dat "Speakers And Tweeters" die niet bevestigt. Overigens, alleen ego's malen daarom.

Ska en dub is niet de enige stijl op deze cd. Voor deze cocktail is tevens een flinke hoeveelheid hip-hop en rap toegevoegd. Lovenswaardig, maar wel vreemd. Want waar ik ska vooral associeer met zwetende gedrevenheid en trance, en blazers wiens ogen bol staan, hun laatste adem uitblazend in hun reflecterende instrument, krijg ik hele andere visioenen bij hip-hop. Dub-invloeden hobbelen daar nog eens omheen, et voilą: hier is het prakje dat Dub Pistols heet.

De tracks worden duidelijk gekleurd door de zanger van dienst. Terry Hall heeft z'n roots in The Specials, en daardoor kleuren de tracks waarop hij acteert meer ska en dub, terwijl rapper Rodney P eerder in de boze hoek van hip-hop zit. Dub Pistols zijn grote fans van Public Enemy, maar dit venijn en energie haalt Rodney P begrijpelijkerwijs niet. Terry Hall voegt wat meer warmte en een klein beetje rauwigheid toe, maar onder de streep klinkt het nog altijd ontzettend braaf en gepolijst. Rodney P mixt simpelweg niet met de rest. Public Enemy op pantoffels, het kan gewoon niet.

Dub Pistols proberen het onmogelijke. De ritme-sectie is zeker bekwaam, en legt in sommige nummers zowaar een strakke ska-basis neer. Maar de raps daaroverheen trekken de ziel uit het nummer. Het past simpelweg niet. Kortom, de basis voor een feestje is er misschien wel, maar het mist aan pit en uitwerking. Het meest aanstekelijke is nog wel de cover van Blondies 'Rapture'; een beter bewijs hoe fout dit album wel niet, is niet te leveren.


Label: Sunday Best Recordings / Rough Trade Releasedatum: 19 maart 2007
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!