CD: Putumayo: Turkish Groove & Brazilian Lounge
Recent zijn er twee albums van Putumayo uitgebracht: Brazilian Lounge en Turkish Groove. Bij het Braziliaanse album ligt de nadruk vooral op de combinatie van verleidelijke tropische klanken en electronische muiek, terwijl bij het Turkse album een mix van Oosterse muziek gecombineerd wordt met de meer Westerse klanken, zoals pop.
Brazilian Lounge, de titel zegt het al, biedt niet datgene wat je verwacht bij Braziliaanse muziek. Geen ritmische samba of vrolijke carnavalsmuziek, maar een album met echte electronische lounge met Braziliaanse zang en retro bossa nova. Volgens het begeleidend boekje is deze nieuwe muziekstroming helemaal hot in Rio en São Paolo, maar het past voor geen meter bij het vooroordeel dat muziek in die steden altijd swingend moet zijn. Het geluid dat je namelijk tegenkomt op Brazilian Lounge is een beetje te vergelijken met een iets zwoelere maar ook tragere versie van Zuco 103. Het is jammer dat de CD zo eenduidig is, het geeft geen beeld van de totale Braziliaanse muziekwereld, maar die teleurstelling heeft meer te maken met mijn foute inschatting van de inhoud van de CD dan met wat er op de cover van de CD staat. In het bijgeleverde boekje staan namelijk de titels van vier vergelijkbare CD's die wél een beeld geven van de brede muziekstromingen die Brazilië kent. Voor een tropische loungesessie is Brazilian Lounge uitermate geschikt, maar iets meer pit had wel gemogen.
Wat pit betreft is het bij Turkish Groove iets beter gesteld. De combinatie van popmuziek en de meer traditionele zang en instrumenten uit Turkije hebben al eerder tot succes geleid. Het was Tarkan die in de jaren '90 een hit scoorde met Simarik. Het album dat hij later afleverde bevat een mix die erg lijkt op het album van Putumayo. Het is dan ook geen toeval dat we de naam van Tarkan ook terugvinden op deze CD; maar ook de winnares van het Eurovisie Songfestival, Sertab, is opgenomen op dit overzichtsalbum.
Beide CD's proberen geen beeld te geven van de verschillende muziekstromingen binnen een land, maar belichten eerder een specifieke stroming. Vooral bij de Braziliaanse CD leidt dit tot een beetje eentonige muziek, waarbij nauwelijks verschil te horen is tussen de verschillende artiesten, zoals Katia B en Bebel Gilberto. Op het Turkse album geeft Putumayo een goed beeld van de moderne Turkse muziek, die tegenwoordig in grote delen van Europa populair is. Niet alleen vanwege de aanwezigheid van mensen van Turkse afkomst, maar ook door de kwaliteit en aanstekelijkheid van de muziek. In het boekje dat bij elke CD geleverd wordt kun je van elke artiest de achtergrond lezen en leer je over de muzikale historie van de muziekstroming die centraal staat. Overigens gaat van elke verkochte CD een deel van de opbrengst naar een lokaal goed doel. De CD's van Putumayo zijn als muzikale ontdekkingsreis niet erg geschikt omdat ze zich teveel richten op één specifieke stroming, maar als je specifiek wilt proeven van één bepaalde muziekstijl dan kunnen de CD's van Putumayo een aanrader zijn. Turkish Groove is het leukste album, terwijl Brazilian Lounge een beetje aan de saaie kant is.
Label: Putumayo Releasedatum: 30 maart 2006 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!