Zweden- Italië

Tim (MeneerTim)
Een “B- Elftal”. Zo valt het team te omschrijven waarmee Italië voor de dag kwam. Zij waren immers al gekwalificeert voor de tweede ronde en de vedetten werden rust gegunt. Maar liefst acht wijzigingen in de basis. Er verschenen twee keuzes, hoewel deze in het geval van Italië niet veel slechter zijn dan de eerste keuzes. Om er een paar te noemen: Montella, Ferrara, Di Livio en Negro, Di Biagio, Del Piero,Pesotto en Ambrosini .Zweden darentegen moest alles op alles zetten om de naar de volgende ronde te gaan en verscheen met de sterkst mogelijke basis. Het trio Kennet Andersson, Roland Nilsson en Teddy Lucic ontbrak door blessures, maar daar stond tegenover dat aanvoerder Patrik Andersson na een schorsing weer van de partij was.


Met de moed der wanhoop begonnen de Zweden aan de wedstrijd. Het meegereiste Geel- Blauw legioen was enorm en de sfeer in het stadion dan ook geweldig. Helaas leken de Italianen hun hoofd er nog wel degelijk bij te hebben en de wedstrijd zat op slot. Tot in de tiende minuut, Mjallby ziet zijn kopbal van de lijn worden gehaald door Di Livio. De voorzet kwam uit een corner van Ljungberg en Toldo was kansloos geweest als Di Livio niet zeer attent was geweest. Niet lang daarna was het diezelfde Ljungberg die dwars door de Italiaanse defensie sneed, maar zijn schot ging naast. Weer was Toldo kansloos. De ene na de andere kans voor de Zweden diende zich aan maar Toldo keerde tot zijn grote opluchting een schot van Svensson en zag een kopbal van Patrik Andersson naast gaan.


Vervolgens verdwijnt kort voor rust aanvoerder Maldini geblesseert naar de kleedkamer en wordt vervangen door Nesta. De counters van Italië waren scherp en dat resulteerde in de 39e minuut in een goal. De lange en fisiek sterke Zweedse verdediging staat er bij te kijken als de kleine Italiaan Di Biagio voor alles en iedereen uitkomt en de corner van Del Piero inkopt. Op dat moment is ook duidelijk dat Turkije met 1-0 voorstaat tegen de Belgen, de kwalificatie voor Zweden hangt aan een zijden draadje.


In de tweede helft kwam nog een speler uit de A-keus van Italië erin. Dino Zoff vond blijkbaar dat de Zweden toch gevaarlijk dicht bij kwamen en wisselde Juliano voor Cannavaro. Later zou ook Fiore Di Livio vervangen. De Zweden weigerde de moed te verliezen toen de volgende tegenslag zich aandiende. Svensson kwam verkeerd neer na een luchtduel en verliet geblesseert het veld. De Zweden leken nu wel de moed te verliezen en de wedstrijd suste langzaam maar zeker in slaap. Opeens kreeg Patrik Andersson vervolgens een kans maar zijn inzet werd door Toldo onschadelijk gemaakt. Niet lang daarna kwam de aanvankelijk te geblesseerde Kenneth Andersson erin. Het leek op een soort kamikaze aktie. Het bleek een gouden wissel want het was diezelfde Kenneth Andersson die Larsson met een steekbal alleen voor Toldo zette. Larsson bleek koel en met een prachtige beweging passeerde hij de Italiaanse sluitpost. Even keerde de hoop terug in het Zweedse team en de spirit wakkerde aan. Even later was het weer Kenneth Andersson die schoot, maar zijn knal vond de tribune.


Helaas kwam in de 79e minuut de genadeklap. Del Piero strafte een fout van Daniël Andersson af en schoot de bal achter doelman Hedman. Het werd toen ook bekent dat Turkije de 2-0 had gemaakt en de kaars was nu voorgoed uit. Deze maandag was een dag van mooie wedstrijden, een echte Ek sfeer, winnaars en verliezers en prachtige playoffs zullen dan ook hoogstwaarschijnlijk het vervolg zijn..