Oscar Isaacs Moon Knight is interessanter als hij niet de superheld uithangt

Nadat de selectie Disney+-series uit de Marvel-stal in 2021 vooral de focus legde op doorontwikkeling van de personages die al eerder in films waren geïntroduceerd, begint de studio dit jaar met het uitbrengen van series over (bijna) geheel nieuwe helden. Zo kunnen we later dit jaar de series She-Hulk en Ms. Marvel verwachten, beide spin-offs van andere personages, en is vanaf deze week Moon Knight te zien, een serie die helemaal niets te maken lijkt te hebben met eerdere Marvel-films of -series.

Nou ja, bijna niets dan. De hoofdrol wordt gespeeld door Oscar Isaac, die al eens voor 20th Century Fox de titelrol in X-Men: Apocalyse speelde, maar misschien moesten we dat maar niet meetellen. Isaac verdient wel een tweede kans om iets goeds te doen onder de Marvel-vlag, zullen we maar zeggen. Gelukkig grijpt hij die kans met beide handen aan en is het resultaat van zijn kant deze keer een stuk beter te pruimen. 

In Moon Knight is Isaac opnieuw de titelfiguur, maar die naam wordt in de eerste vier afleveringen (die beschikbaar werden gesteld aan de pers) niet echt genoemd. In plaats daarvan heet de hoofdfiguur Steven Grant. Of Marc Spector, eigenlijk, want hoewel de serie opent met Isaac in de rol van Grant, krijgt hij al snel last van een dubbele persoonlijkheid en leren we dat hij een lichaam deelt met (en mogelijk een geestelijk verzinsel is van) Spector. Ze kunnen met elkaar communiceren door middel van spiegels en beiden hebben de mogelijkheid om door middel van een magische kracht, afkomstig van een Egyptische god, een beschermende outfit over zichzelf af te roepen. En daarmee verandert hij dus in een superheld, waarvan we mogen aannemen dat hij Moon Knight heet, die eigenlijk de 'menselijke avatar' is van die god, Konshu geheten.

Moon Knight: Oscar Isaac (x2)

Marvel weet al een tijdje dat simpelweg een verhaal over superhelden vertellen (personage overkomt iets, krijgt krachten, gaat boeven vangen) allang niet meer interessant is. En dus zijn de meeste nieuwe superhelden steeds een klein beetje anders dan de vorige. Overeind blijft echter, ook hier, de dualiteit tussen het normale leven en een groter avontuur. Het avontuur van Marc Spector, of hier eigenlijk meer dat van Steven Grant, is het terugkrijgen van controle over je eigen leven en lichaam, naast het bestrijden van een tegenstander die een doel nastreeft waarvan we allemaal niet moeten willen dat hij dat bereikt.

Die tegenstander is hier Arthur Harrow, gespeeld door Ethan Hawke. Hij was ooit de avatar voor Konshu, een god die misdadigers gruwelijk wil straffen, en heeft zich nu toegewijd aan een andere Egyptische god, Ammit, die meer een soort gerechtigheid á la Minority Report toepast: zij die kwaad gaan doen moeten vooraf gestraft worden. Om Ammit tot volledige sterkte te laten komen moet er iets gedaan worden met een heuse MacGuffin en de strijd tussen Grant/Spector en Harrow is als centrale verhaal ook de aanzet voor scènes in piramides, zoektochten door ruïnes, vleugjes magie, monsters en mystieke elementen. Een strijd tussen goden dus, met een archeologisch sausje.

Eigenlijk is dat centrale verhaal het minst sterke aspect van Moon Knight. Het is niet zo tenenkrommend zoals in Apocalypse, waar toevallig Egypte ook een rol speelde, maar het midden van het zesdelige seizoen heeft last van dat typische "wacht even, wat waren ze hier ook alweer aan het doen en waarom is dat belangrijk?"-gevoel dat zo kenmerkend is voor films waarin het spektakel belangrijker is dan het verhaal. 

Moon Knight: Oscar Isaac in 'the suit'

Daar staat tegenover dat we getrakteerd worden op Oscar Isaac die twee verschillende personages op onderscheidende wijze gestalte geeft en in veel scènes tegen zijn eigen spiegelbeeld staat te praten. Eigenlijk is het volgen van zijn/hun verhaal het leukst, met een nerdy, teruggetrokken museummedewerker (Grant) die langzaam ontdekt dat hij interessanter is dan hij zelf wist en een ervaren strijder (Spector) die afhankelijk is van de nerd om controle te mogen nemen en de strijd aan te gaan met slechteriken of monsters. Maar ook met de karakterontwikkeling van Grant, die groeit in zijn rol als avatar van een Egyptische god en een nieuwe band opbouwt met de vrouw die claimt zijn vrouw te zijn (ze is getrouwd met Spector).

Naar verluidt gaan we Isaac na deze serie nog vaker in deze rol zien; is het niet in een tweede seizoen van Moon Knight, dan toch wel in een aankomende film of een andere serie. De vraag is daarom vooral wat aan het einde van de serie de verhouding is tussen Steven Grant en Marc Spector, wat hun relatie is met Spectors (ex-)echtgenote en wat dat betekent voor 'de Moon Knight'. En dat is toch allemaal net wat interessanter dan de vraag welke misdaadbestrijdende Egyptische god er uiteindelijk z'n zin krijgt.