Rainbow Six: Extraction

Het wordt ondertussen moeilijk om een game in het Tom Clancy-universum te noemen die niet over een dodelijk virus en/of aliens gaat. Na The Division en de Splinter Cell-reeks moet nu ook Rainbow Six er echt aan geloven. In Rainbow Six Extraction (welke vroeger nog Rainbow Six Quarantine heette, maar dat ligt nog steeds gevoelig …) is de wereld weer overgenomen door een virus en het is aan jou en drie vrienden om de wereld weer te redden. 

Rainbow Six: Extraction is een geheel nieuwe shooter. Het is namelijk een spinoff van Rainbow Six: Siege. Ubisoft heeft een heleboel punten van Siege in Extraction gestopt. De engine, gunplay en operators zijn bijna een-op-een gekopieerd, op een belangrijk punt na: in plaats van tegen elkaar (PvP) speel je nu tegen de computer (PvE). Hierdoor wordt er een geheel nieuwe game gecreëerd. Deze modus is lichtelijk gebaseerd op de Outbreak Mode die al eerder in Siege zat. Daarbij moest je ook de strijd aangaan met hordes aliens. 

De wereld is dus overgenomen door iets buitenaards en het is aan het REACT-team om onderzoek te doen op verschillende locaties. Op deze locaties liggen drie missies voor je klaar, elke in een eigen kleine omgeving. Het is aan jou en je team om deze missies op te lossen. Omdat elke missie uitgevoerd dient te worden in zijn eigen afgezette omgeving, zit in het oplossen van deze missies een twist. Je kunt er namelijk elke keer voor kiezen om er na een missie mee te stoppen en terug te gaan naar je basis. Maar hoe meer missies je doet, hoe beter je beloning achteraf is. Echter, als je doodgaat krijg je niets en dan is het ook einde missie. Het is dus een kwestie van hoeveel risico je wilt lopen. 

De missies variëren van het uitschakelen van verschillende monsters, het uitschakelen van nesten waar de buitenaardse wezens in leven, bommen planten en monsters nemen. In totaal zijn het er twaalf verschillende, en in het begin van de game worden random drie van deze twaalf missies gekozen. Hierdoor sluipt de herhaling er al snel in, want met maar een handjevol locaties en een handjevol missies, doe je alweer snel hetzelfde.  

Je speelt niet continu met dezelfde operator. Net zoals in Siege heb je verschillende personages die allemaal hun eigen specialiteiten en wapens hebben, maar ook hun zwakte. Door tactisch te kiezen en te overleggen kun je zo namelijk een team samenstellen waarbij de missies een stuk makkelijker te doen zijn. Maar mocht een operator gewond raken tijdens een missie, dan krijgt hij de tijd om hiervan te genezen. Hierdoor word je gedwongen om met een andere operator te spelen. Mocht je operator doodgaan tijdens de missie, dan moet je hem ophalen door de missie opnieuw te spelen. Doe je dit niet, dan verliest je operator wat XP en wordt teruggezet qua niveau. 


Vergis je niet, dit is geen trigger happy shooter. Hoewel het horrorsfeertje wat door de game wordt neergezet er wel uitnodigend uitziet om alles kapot te schieten, is enige tactiek toch echt wel wenselijk. Want in het begin kom je er nog wel mee weg, zodra de mutaties (en daardoor de moeilijkheidsgraad) omhoogschieten, worden de vijanden ook een stuk sterker en slimmer en ben je als team aan de goden overgeleverd.  

De vraag is: hoelang blijft dit leuk? Binnen een uurtje of twee spelen heb je alle missies wel een keer gehad en de levels verschillen op het eerste gezicht ook niet veel van elkaar. Het helpt ook niet dat potjes maximaal 15 minuten duren en je weer op zoek mag gaan naar een nieuwe groep (als je in je eentje speelt). Het voelt allemaal net niet af aan. Daarentegen vraagt Ubisoft niet de hoofdprijs ervoor, want de game is redelijk geprijsd voor 40 euro. Tevens is de game te downloaden in de Gamepass van Xbox en krijg je buddy passes waarmee je game twee weken lang kunt spelen. En anders heb je altijd nog de Trial Version om te kijken of het wat voor je is.