Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin

Monster Hunter is populair, maar niet iedereen trekt het om alleen maar op monsters te gaan jagen zonder enige aanleiding. In Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin is er verhaal genoeg om het tegen monsters op te nemen.

Wanneer de machtige Rathalos van zijn eiland verdwijnt, wordt de wereld in chaos gestort, waarbij de resterende monsters compleet doordraaien en mens en dier bedreigen. Jij speelt het kleinkind van Red, een legendarische Monster Rider die decennia eerder samenwerkte met zijn eigen Rathalos. Op je avontuur ga je op een zoektocht om te ontdekken wat er gebeurd is en waarom de natuur helemaal over de zeik is.

Visueel is Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin fantastisch om te zien. De personages en monsters hebben veel details en de game is mooi kleurrijk. De tussenfilmpjes zijn van tv-animatiekwaliteit. Terwijl ze in realtime worden gerenderd. Dat is te zien aan de keuzes die je hebt gemaakt qua armor en wapens. De speciale aanvallen in een gevecht zijn zo mooi dat Capcom ervoor gezorgd heeft dat je deze op je gemak moet terug kunnen kijken via een in-game optie.

Helaas is er een hele grote ‘maar’. De Nintendo Switch heeft de grootste moeite om dit met een goede en stabiele framerate op het scherm te tonen. De gevechten hebben er het minst last van, vreemd genoeg zijn de framedrops vooral tijdens tussenfilmpjes en tijdens het rondlopen in de wereld. Op de pc-versie zal dit vast lekkerder gaan, maar de game is op console exclusief voor Switch en hier merk je dat het systeem echt een upgrade nodig heeft, niet alleen een OLED-scherm.

Vechten is turn-based in Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin. Jij kiest een ‘monstie’, een monster dus, waar je mee wil vechten en vaak heb je ook een gevechtspartner die ook zijn eigen monster meeneemt. Het werkt volgens een steen-papier-schaar-achtige constructie. Elke speler en monster op het scherm doen een aanvalstype: kracht, techniek of snelheid. Kracht wint het van techniek, techniek van snelheid en snelheid van kracht. Er zit alleen nog meer diepte in de gevechten dan een simpele “kies de juiste aanval”. Vijandelijke monsters raken ook nog wel eens in een rage waardoor je al helemaal niet meer weet welke soort aanval hij gaat doen. Gezichtslijnaanvallen kunnen onderlinge confrontaties veroorzaken, waarbij jij en je monstie een vijand aanvallen met hetzelfde type beweging, een veel krachtigere dubbele aanval doen. Als je genoeg meter opbouwt, kun je op je monstie gaan zitten en unieke 'Kinship Skill'-aanvallen uitvoeren, en als je het goed timet, doen jij en je gevechtspartner dat tegelijkertijd om zo een gezamenlijke aanval te doen die elke vijand erg hard raakt.

Er zijn meerdere soorten wapens: zwaard/schild, grote zwaarden, hamers, bogen, geweren en meer, maar je mag er maar drie dragen. Je kunt tussen die drie wisselen tijdens een gevecht, om zo te onderzoeken welk wapen het best werkt tegen welk lichaamsdeel van een monster. Je kunt ook monstie’s wisselen, zodat je heel wat kunt uitproberen om een monster de baas te zijn.

Om steeds sterker te worden zul je monsters moeten verslaan en resources die her en der over het land zijn verspreid pakken. Je hoeft niet zoals bij Monster Hunter World een monster zelf te strippen van zijn huid en zo, je ziet gewoon op het overwinningsscherm wat je hebt gekregen aan loot. Daarmee kun je terug naar een van de dorpjes om een smid op te zoeken en je wapens of armor te upgraden, of juist nieuwere items te laten maken. Natuurlijk ging ik eerst voor de betere items, maar later bezoek je gebieden waar bijvoorbeeld veel giftige monsters rondlopen. Dan is het toch verdomd handig om een minder sterk armor te hebben die wel een anti-poison heeft.

Iets wat in het origineel best irritant was: je moest alle gevechten volledig doen, ook de simpele gevechten. Dat is nu opgelost en scheelt heel wat tijd. Zodra je in Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin een hoger level hebt bereikt, dan kun je simpele vijanden met een 'Quick Finish' overwinnen, dan dood je alle vijanden tegelijk. Je krijgt gewoon alle loot die je anders ook zou krijgen. Het maakt de grind voor materialen niet zo tergend saai en je kunt sneller naar een echt sterkere vijand rennen zonder je tijd te verdoen met een simpel gevecht.

Iets waar erg veel tijd in kan gaan zitten is het vangen van Monsties. Ja, dit is Monster Hunter meets Pokémon. In de wereld vind je veel grotten. In zo’n Monster Den vind je altijd wel een nest, meestal bewaakt door een wat sterkere tegenstander. Win je, dan kun je een ei pakken uit het nest. Er zijn ook gouden Monster Dens, waar zeldzamere eieren en dus ook zeldzamere monsters te krijgen zijn. Het enige nadeel van de Dens: er zijn maar een paar mappen. Je bent op het eerste eiland al snel door alle versies heen. Deze zijn dus erg eentonig qua layout.

Zodra je op een bepaald punt in het verhaal bent beland, dan kun je als een wetenschapper genen uitwisselen om Monsties te fokken en aan te passen met nieuwe skills voor gebruik in de strijd. Het is een van de complexere aspecten van Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin, maar het kost ook behoorlijk wat tijd om de juiste eieren te vinden om mee te experimenteren.

Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin is op vele fronten een verbetering ten opzichte van het eerste deel. Er is veel meer diepgang in de systemen, het is niet alleen maar steen-papier-schaar. De grind om resources te verzamelen is wel aanwezig, maar door de Quick Finish hoef je niet de echt simpele gevechten telkens weer te doen. De meeste tijd ben je kwijt aan het eieren zoeken en kruisen om zo een ideaal monster te maken. Grafisch ziet de game er prachtig uit, maar op Nintendo Switch heeft het spel framerateproblemen in cutscenes en tijdens het rondrennen op de verschillende eilanden. De Monster Den had ook wel wat meer variatie in lay-out mogen hebben.

Gespeeld op Nintendo Switch, ook verkrijgbaar voor pc.