The Sinking City
In The Sinking City is er een stad met serieuze wateroverlast, racisme onder de bevolking, een moord en een privédetective die zelf ook op zoek is naar antwoorden op zijn eigen problemen. Alsof dat niet genoeg is zijn er ook nog vreemde wezens die de inwoners aanvallen. Genoeg stof voor een spel, maar combineert dit allemaal wel?
Ontwikkelaar Frogwares is bekend van de Sherlock Holmes-games. Hierin was er al veel speurwerk te verrichten, maar met The Sinking City willen de makers eens iets anders dan speuren als de meest bekende detective. Nu speel je Charles W. Reed, een oorlogsveteraan en privédetective. Hij heeft last van visioenen en kreeg te horen dat er onderzoek werd gedaan in Oakmont naar dit fenomeen. Na je boottocht heb je nog geen voet aan wal gezet of er staat al iemand te wachten die je op een zaak zet. De zoon van een rijke inwoner is verdwenen en jij moet hem vinden. De inwoner wil je anders niet eens helpen met jouw visioenen. Dat er veel meer aan de hand is dan een verdwenen zoon is vrij snel duidelijk. Voor je het weet ligt het lot van heel de wereld in jouw handen. Eat that Sherlock.
De sfeer van The Sinking City is erg treffend. Het is 1920 en de stad Oakmont heeft last van onverklaarbare overstromingen. Grote delen zijn niet te voet te bereiken. Fishmen uit Innsmouth zijn naar de stad getrokken, tot grote irritatie van de inwoners. Discriminatie en racisme zijn duidelijk aanwezig; de fishmen en buitenstaanders worden niet voor vol aangezien. Dan zijn er nog allerlei monsters die mensen grijpen. Het werk van H.P. Lovecraft is duidelijk aanwezig. Ken je zijn werk niet, dan niet getreurd. Je zult alleen verwijzingen missen, zoals de naam Innsmouth. Dat doet niet af aan het verhaal, dat goed in elkaar steekt. Een leuke toevoeging zijn de visioenen. Je gaat je steeds meer afvragen of je iets wel ziet of niet, of je niet gek aan het worden bent. Tijdens je speurtochten heb je ook last van visioenen, soms zie je dingen die er niet zijn, of juist wel. Om gek van te worden.
Grafisch willen de makers dezelfde sfeer neerzeten, en voor een groot deel is dat gelukt. De stad zelf heeft verschillende wijken, en je kunt duidelijk verschil zien. Bij de haven is het allemaal arme en doffe ellende, maar het commerciële en rijkere gedeelte ziet er natuurlijk weer anders uit. De stad ademt die tijd, prima. Toch is niet alles even goed. Er is namelijk een ding enorm storend. Ik speel op een PlayStation 4 Pro, maar The Sinking City heeft last van screen-tearing. Als je maar een paar keer om je heen kijkt zie je het storende effect al. Ik ben in het menu gaan kijken of er opties zijn om bepaalde effecten uit te zetten en zo hopelijk minder tearing te hebben. Helaas is er niets om het zelf op te lossen. Hopelijk gaat dit nog gepatched worden, want het is toch echt 2019, dit probleem hoeft echt niet meer voor te komen.
De gameplay van The Sinking City bestaat uit eigenlijk twee delen. Allereerst is er het speurwerk. Dat de makers daar al ervaring mee hebben door de Sherlock Holmes-games is te merken. Heel erg fijn is dat het spel je niet aan het handje meeneemt. Je zult zelf uit moeten zoeken hoe ver je bent in een onderzoek, waar je nog heen moet, en wie je moet ondervragen. Als je een zaak begint ga je natuurlijk eerst naar plaats delict. Daar kun je gaan speuren door getuigen te ondervragen en sporenonderzoek te doen. Soms moet je gebruikmaken van jouw unieke skill om visioenen te zien van wat er gebeurd is. Het wordt goed lezen, aanwijzingen bekijken en daar van alles uit destilleren.
In de tweede fase van een zaak ga je vaak meer aanwijzingen, informatie en details zoeken in de stadsbibliotheek, het politiebureau en het ziekenhuis. Zo kan een krant erbij pakken om het bericht goed te lezen weer nieuwe ideeën geven. Of het dossier van de patiënt of overledenen om de doodsoorzaak te weten te komen. Al die aanwijzingen komen samen in de Mind Palace. Hier zet je alles op een rijtje. Maar je kunt ook aanwijzingen missen of anders combineren waardoor de uitkomst van een zaak anders wordt. Het oplossen is dus werken geblazen, maar wel het voelt tenminste als een overwinning. We hebben al te veel games met “kijk op je kompas, ga naar x, vraag y, doe z, opgelost”.
Het tweede deel gameplay van The Sinking City is minder geslaagd. Er zijn allerlei wezens in de stad die je naar het leven staan, maar desondanks is de combat slecht uitgewerkt. Kogels zijn ook de valuta in de stad, geld heeft geen waarde. Door allerlei materialen te vinden craft je je eigen kogels. Tot nu toe nog weinig aan de hand. Het gaat vooral mis bij de gevechten zelf. Omdat kogels je valuta zijn wil je dat elke kogel telt. Het mikken op een vijand is al een uitdaging op zich. De loop van je wapen lijkt namelijk te zweven. Al heb je het wezen in het vizier, even later is dat niet meer het geval en mis je nog. Helaas is vechten niet optioneel, dus het is soms erg frustrerend. Ga je dood, dan word je terug gezet bij het dichtstbijzijnde savepoint in de buurt en mag je het weer gaan proberen. Als je dan net naar een stuk moet gaan waar je weer een bootje voor nodig hebt om een overstroomd stuk stad te overbruggen kan dat wel eens even duren.
The Sinking City is qua speurgame erg goed. Het verhaal is sfeervol en de makers steken ook niet onder stoelen of banken dat het op Lovecraft is geïnspireerd. Je wordt niet veel geholpen in je onderzoeken en dat geeft voldoening als je een zaak oplost. Het is veel leuker dan die games met stap-voor-stap hints of een kompas. De lage score komt dan ook puur door technische problemen. De game heeft een flinke patch nodig om de technische problemen zoals screen-tearing op te lossen. Ook de combat stelt teleur. Misschien dat het werkt op een pc met een muis, maar met een controller is het mikken gewoonweg frustrerend. Ik hoop echt dat de problemen gepatched worden, het spel verdient beter. The Sinking City is beschikbaar op Xbox One, pc en PlayStation 4. Er komt nog een Switch-versie uit.
