A Plague Tale: Innocence

Eens in de zoveel tijd komt er een sleeper hit voorbij die je pas opmerkt als iedereen het er ineens over heeft. A Plague Tale: Innocence is zo'n game. Misschien kwam het door de uitgever Focus Home Entertainment, die niet bekend staat als een grote triple A uitgever. Of aan ontwikkelaar Asobo Studio, die al 15 jaar games ontwikkelt maar zelfs bij mij geen belletje deed rinkelen. Maar Asobo Studio geeft met A Plague Tale wel even zijn visitekaartje af en mag vanaf nu met de grote jongens meespelen 

A Plague Tale is een game waarbij het verhaal op nummer één staat en de gameplay op twee. Het verhaal speelt zich af tijdens de Honderdjarige Oorlog. Behalve dat de Engelsen en de Fransen elkaar aan het afslachten waren, woedde ook de pest in verschillende landen. Jij speelt als Amicia de Run, die samen met haar broertje op het nippertje ontsnapt aan de Inquisitie. Maar er is iets vreemd aan de hand met je broertje. Hij lijkt ziek, maar het wordt totaal niet duidelijk wat er nou aan de hand is. Het enige wat je wel weet is dat de Inquisitie en een andere sekte verdacht veel interesse in hem tonen.

De gameplay is simpel, lineair en doeltreffend. Het is verdeeld in drie grote onderdelen, namelijk ratten, puzzels en stealth. Dat laatste is heel traditioneel. Je moet je namelijk verstoppen voor loslopende mensen en dat doe je het best door niet gezien te worden. Hoge bosjes kunnen voor beschutting zorgen, als het donker is wordt je minder snel gezien. Naarmate je verder in de game komt, wordt deze steeds uitgebreider en ook uitdagender. Het andere onderdeel, en misschien wel het meeste vette van de hele game, zijn de ratten. Zij hebben maar één doel, je zo snel mogelijk met huid en haar opeten. En ze kunnen maar op één manier gestopt worden, met licht. Nu voel je hem al aankomen, je verstoppen met een fakkel in je handen is een uitdaging die je niet aan moet gaan.

Om zowel je tegenstanders als de ratten aan te kunnen, heb je natuurlijk een wapen nodig. Waarbij je niet kan grijpen naar een dikke gun, zal je het moeten doen met de slingshot die je van je vader hebt gekregen. Onderweg kom je allerlei upgrades tegen waarbij de gameplay ook steeds verandert. In het begin kun je alleen maar steentjes schieten waardoor je je tegenstanders kan afleiden, maar gaandeweg leer je steeds meer alchemie recepten van anderen waardoor je steeds meer mogelijkheden hebt om tegenstanders te slim af te zijn. Zo kun je met Ignite vuursteentjes schieten en met Devorantis door helmen heen rossen. Hierdoor heb je in het begin al moeite met één tegenstander en op het laatst jaag je hele groepen over de kling. En nee, Amicia wordt nergens een echte killer.

De andere grote tegenstanders zijn de ratten die overal opduiken. En dan hebben we het niet over tientallen, maar echt over honderden tegelijk op je beeldscherm. Met allerlei kleine oogjes die je de hele tijd aankijken en je een lekker kostje vinden. Het enige waar die beesten bang voor zijn is vuur. Hier begint het puzzelgedeelte van de game. Het zijn simpele puzzels waarbij licht, en het verplaatsen van licht, een grote rol speelt. Niet echt iets om over naar huis te schrijven.


Wat je wel van de daken kunt schreeuwen is het verhaal. Het verhaal is volledig in het Frans geschreven, en dat is goed te merken. Zelfs zo goed, dat ik een game voor het eerst volledig in het Frans, met ondertiteling, heb gespeeld. Het voelt gewoon goed. Mocht je dat niet vinden, dan is Engels uiteraard nog een optie en dat is ook uitmuntend. Het verhaal is meeslepend en doordat de game in hoofdstukken van een half uur is gehakt, heeft het iets verslavends. Ik betrapte mij erop dat ik elke keer nog een hoofdstuk wilde spelen, en nog een hoofdstuk, en nog een hoofdstuk.

A Plague Tale: Innocence  is een sleeper hit geworden die ik totaal niet zag aankomen. Het verhaal is meeslepend, de gameplay uitdagend, de ratten schattig en de levels zien er puik uit. A Plague Tale: Innocence gaat zeker nog in een paar lijstjes aan het einde van het jaar terugkomen!