Life is Strange 2 - Wastelands
Deze review bevat enkele (kleine) spoilers voor de derde aflevering van Life is Strange 2. Wil je compleet blind het verhaal ervaren, dan is dit je kans om snel weg te klikken! Nu dus. De tweede aflevering van Life is Strange 2 was middelmatig te noemen. Weinig interessante keuzes, personages die niet wisten te boeien en al met al simpelweg niet pakkend genoeg. Aan het einde moesten broers Daniel en Sean weg bij hun veilige thuis en baanden zich een weg naar een trein, waar ze twee bekende gezichten tegenkwamen.
In Wastelands ben je weer enkele maanden verder. De broers Sean en Daniel hebben zich genesteld in een klein gezelschap in een bos. Hun plan is nog altijd om te vluchten naar Mexico, maar daar is wel geld voor nodig. Dankzij Finn en Cassidy, twee personages die we nog kennen uit aflevering 2, krijgen de broers werk op een wietplantage. Een veel interessantere setting dan het veilige onderkomen in aflevering 2 met een grotere en diversere cast. Veelbelovend dus.
De dynamiek tussen de broers verandert ook door de andere personages. De broers zijn ouder, maar raken elkaar ook een beetje zat. Ook werken de nieuwe relaties drukkend op die van Daniel en Sean. Laat Daniel zich beïnvloeden door drugsgebruiker Finn, kan Sean goed opgaan in de groep waar hij zich niet helemaal thuisvoelt, zijn de broers jaloers op elkaars nieuwe vriendschappen, gaat het werk wel lang genoeg goed? Je voelt vanaf het begin een zekere spanning door de vele aspecten die het verhaal ten goede of kwade kunnen beïnvloeden. Dikke prima dus, want die spanning miste ik.
De setting vertaald zich niet direct naar interessante gameplay. Dit soort games zijn natuurlijk trager door de verhalende natuur, maar Wastelands weet dit te overdrijven. Zo willen Finn en Daniel op een gegeven moment oefenen met messengooien. Leuk, maar de gameplay werkt suboptimaal en het mikken is vervelend. Daarna moet je op een gegeven moment wietplanten knippen. Terwijl je ze knipt in een soort ritmespelletje, moet je ook de dialoog volgen en erop reageren. Dit gaat veel te lang door en is gewoon vervelend om te spelen. Een game als Life is Strange 2 kan zich veel beter concentreren op de sterke kanten in plaats van dit soort niet leuke gimmicks te introduceren.
Wat wel weer goed is gedaan is de impact van keuzes. Met de nieuwe relaties heeft de speler daadwerkelijk weer keuze in hoe het verhaal zich opbouwt, ook al ligt de uitkomst natuurlijk nog steeds in relatief strakke lijnen vast. Gebaseerd op de keuzes die je kunt maken, en de beschrijvingen na het uitspelen van de aflevering, is duidelijk te zien dat er impactvolle gebeurtenissen kunnen plaatsvinden. Een prima verbetering en ik heb me, ondanks het lange wachten, een stuk beter vermaakt met Wastelands dan met Rules.
Nu begint weer het lange wachten op aflevering 4.
