Fimbul

De Noordse mythologie leent zich uitstekend voor interessante films, muziek, boeken – en ook games zoals God of War vorig jaar uitstekend heeft laten zien. Ikzelf vind het ook een van de interessantste mythologieën die er zijn en keek dan ook uit naar Fimbul. In deze actie-avonturengame volg je het verhaal van een oude berserker, die tijdens de lange winter voor Ragnarok een appeltje te schillen heeft met vikingen, trollen en reuzen. Helaas kreeg ik het er allemaal niet warm van.

Dat ligt niet zeker niet aan de graphics. Fimbul heeft een hele eigen stijl die zich kenmerkt door cell-shaded graphics met een soort tilt-shift effect. Hierdoor komen bepaalde elementen scherp in beeld en andere weer wazig, wat ik persoonlijk erg stijlvol vind.

Fimbul is mede mogelijk gemaakt door het Deense filminstituut, wat mogelijk een verklaring is voor de grote aandacht die overduidelijk aan de cinematografie is besteed. Je kunt de camera niet zelf bewegen, dus je krijgt te zien wat de ontwikkelaar wil. Als je je door het winterse landschap beweegt, waan je je soms echt in een film of kunstproject. Wel jammer zijn de vele cutscenes, die vooral erg ruw zijn gemonteerd. Je hoeft maar een paar meter te lopen of het scherm schakelt, of hakkelt eigenlijk, weer over naar een overzichtsshot.

Tussendoor wordt het verhaal dan weer verteld door stripboekachtige tekeningen. Deze lijken erg slordig en gehaast getekend te zijn. Het is waarschijnlijk een stijl waar je van moet houden, ik vond het te veel op ruwe schetsen lijken. Het verhaal wordt op deze manier wel duidelijk overgebracht. Naast het beeld is er voldoende aandacht gegeven aan de muziek. Van sfeervol ontspannen tot dreigend bombastisch, de soundtrack is echt het hoogtepunt van Fimbul.

Tot zover een prima eerste indruk. Alleen heeft ontwikkelaar Zaxis het oog voor detail dat het bij de graphics en muziek wel had, voor een groot deel achterwege gelaten bij de gameplay. Het vechten is simpelweg niet leuk. Je hebt de mogelijkheid om vijanden te lijf te gaan met zwaard, bijl of speer. Automatisch wordt er gelockt op de dichtstbijzijnde vijand, maar deze focus wordt op de meest onlogische momenten verlegd. Tijdens groepsgevechten is het hierdoor erg lastig om te anticiperen en reageren op de vijand. Niet dat dit noodzakelijk is, want flink aanvallen spammen is voldoende om de grootste groepen neer te maaien. Je hebt nog speciale aanvallen, waarmee je bijvoorbeeld iemand omver werpt, een area of effect-stomp op de grond doet, of jezelf kunt healen. Die laatste is wel handig, maar de rest heb ik amper tot nooit gebruikt.

Behalve tegen vikingen moet je het opnemen tegen trollen en reuzen (Jotuns) in een aantal baasgevechten. Het verslaan van deze gigantische vijanden is echter altijd hetzelfde. Gooi een speer zodra de game aangeeft dat dit moet en hak erop los zolang de baas kwetsbaar is. Rinse and repeat. Er had zoveel meer uit de combat gehaald kunnen worden.

Telkens als je een baas velt, heb je overigens de keuze om deze te laten gaan of dood te maken. Dit suggereert dat er meerdere takken van het verhaal zijn, iets wat wordt versterkt door de mogelijkheid om je levenslijn in te zien en veranderen. Uiteindelijk is het enige wat er veranderd de moeilijkheidsgraad bij het laatste gevecht – en dan ook echt marginaal.

Tijdens baasgevechten of wanneer het aantal vijanden op het scherm toeneemt, zijn er overigens merkbare haperingen en vertragingen op te merken. Als dit al gebeurt op een PlayStation 4, dan wil ik niet weten hoe de game draait op de Nintendo Switch. Daarnaast willen vijanden nog wel eens verdwijnen achter (on)zichtbare muren, wat niet ideaal is gezien je iedereen moet verslaan om verder te komen.

Uiteindelijk was ik met een uur of vier ook wel door Fimbul heen – de makkelijkste platinum trophy die ik ooit heb gehaald. In die tijd heb ik hele mooie beelden en een interessante wereld voorbij zien komen, vergezeld door uiterst sfeervolle muziek. Maar toch ook telkens dat knagende gevoel gehad dat er zoveel meer in had gezeten als de gameplay net even wat boeiender was geweest. De potentie is er, maar Fimbul weet dit helaas niet te benutten.

Gespeeld op PlayStation 4. Ook verkrijgbaar voor Xbox One, Nintendo Switch en pc.