Taiko no Tatsujin: Drum Session
Taiko no Tatsujin is een al langlopende ritmegame in Japan. In elke arcadehal zijn er wel grote drums waarop een Japanner losgaat met drumstokken. Op de gamesafdelingen vind je voor elk platform wel een game uit de reeks. Raar is het dan eigenlijk ook dat we in het Westen er weinig van mee krijgen. Gelukkig heeft Bandai Namco eens verder dan Japan gekeken en Taiko no Tatsujin: Drum Session voor PlayStation 4 uitgebracht.
Taiko no Tatsujin: Drum Session speel je alleen, met z’n tweeën. Je ziet een balkje waarover de te meppen drumpartijen voorbij razen. Je hebt maar twee soorten slagen, en dan nog twee varianten op echt een complete drumsolo, kortom, tong uit de mond en zo snel mogelijk drummen totdat desbetreffende icoon voorbij is. Dat klinkt simpel, maar zoals gewoonlijk is het simpel totdat je op de hogere moeilijkheidsgraden bezig gaat. De icoontjes razen voorbij en dan begint het spel in mijn ogen pas echt.
De soundtrack van een ritmespel is natuurlijk belangrijk. Ik speel veel ritmegames en merk dat het niet per se bekende nummers hoeven te zijn. Natuurlijk, mijn #1 ritmegame blijft Elite Beat Agents en daar zijn de nummers bekend over de hele wereld. Maar dat maakte de game niet geniaal, dat waren de verhaaltjes bij de nummers. Een ritmegame zoals Hatsune Miku: Project Mirai DX heeft compleet geen bekende nummers maar dat heeft me niet weerhouden om die game kapot te spelen.
Taiko no Tatsujin: Drum Session heeft weinig bekende nummers. De soundtrack ziet er op het eerste oog misschien wat matig uit, maar als je ze eenmaal speelt blijven ze wel hangen. Natuurlijk moest ik eerst Babymetal met Gimme Chocolate proberen. Er staan nummers van SEGA’s Hatsune Miku in de lijst, wat nummers van Bandai Namco–games zoals Tekken en Pac-Man, wat animetracks zoals Dragon Ball en One Piece en veel Japanse popsongs. Voor de ouders die gek worden van Frozen: de Japanse versie staat er ook tussen. Mijn persoonlijke favoriet is Saitama 2000, een nummer dat ooit speciaal voor de Taiko-serie is geschreven.
Er is ook een Switch-variant met de naam Taiko no Tatsujin: Drum 'n' Fun. Die heeft voor 75% dezelfde liedjes, maar ook wat compleet andere zoals remixes van Nintendo-games en eentje die ik graag wil spelen van Hatsune Miku. Zucht, waarom niet een vergelijkbare tracklist en dan alleen de platform-afhankelijke nummers op Nintendo? Het grootste pluspunt van de Switch-versie is dat daar wel een drumset bij te koop is, terwijl de drumset van de PlayStation 4 alleen in Japan te koop is. Ik snap dat de game geen miljoenen exemplaren gaat verkopen, maar waarom krijgt de Switch-versie wel en de PlayStation-versie geen drumstel? In het ergste geval is de connector net wat anders, maar dat kan toch de reden niet zijn?
De avatar kun je in Taiko no Tatsujin: Drum Session aanpassen. Dat doe je door kostuums en sidekicks vrij te spelen door een nummer goed te spelen en ingame valuta te spenderen. Elk nummer heeft een bingokaart met doelen. Dat varieert van maak 10000 slagen in totaal. Daarvoor moet je het nummer vaker spelen. Maar er zijn ook doelen als maak een 100-hit combo, dus sla zonder een fout te maken. Als je doelen haalt wordt die afgestreept van de bingokaart. Heb je bingo, dan verdien je ingame valuta die je kunt spenderen door een lootbox te ‘kopen’. Nu heeft een lootbox tegenwoordig een nare smaak, maar hier valt het allemaal op zich mee. Het is puur cosmetisch wat er uitkomt, dus je kunt pakjes en accessoires krijgen voor je avatar. Het enige wat ik jammer vind is dat je dus niet weet wat je krijgt. Als je weet dat er accessoire x aanwezig is in het spel en die wil je graag hebben dan is dat nogal frustrerend om tig lootboxes te moeten sparen. Een shop waarin je kunt kiezen was wat handiger geweest.
Dan is er de DLC. Er zijn tig nummers te koop, elk voor een euro. Nu is het al de vraag of die nummers die al in Japan uit waren voordat wij wisten dat het spel naar het Westen kwam niet gewoon bij de basis erbij moeten horen, maar goed. Je mist er niet heel veel aan. Er zijn geen pop-songs erbij gekomen en van de game-muziek ken ik alleen een nummer van Sword Art Online. Het overgrote merendeel zijn nummers van Bandai Namco zelf. Als je het nummer selecteert hoor je in ieder geval wat je gaat kopen, maar een korte introductie van de moeilijkheidsgraad door bijvoorbeeld een half minuutje te tonen was ook handig geweest. Of gewoon in de basisgame stoppen, het is niet dat hier heftige licentiekosten aan hangen of zo.
Eindelijk is er een Taiko no Tatsujin in het westen te koop. De gameplay van Taiko no Tatsujin: Drum Session is fun, de liedjes zijn misschien veelal onbekend, maar dat maakt niet uit. Er is genoeg uitdaging in de moeilijkheidsgraden te vinden. De lootboxes hadden niet gehoeven, als ik mijn avatar wil aanpassen wil ik dat meteen kunnen doen of in ieder geval gericht in een shop kunnen kopen met verdiende ingame valuta in plaats van te hopen op dat ene item uit een lootbox. Uiteindelijk krijg je het wel, maar waarom die tijd onnodig rekken. De DLC vind ik niet bijzonder, eigenlijk is het jammer dat deze rits aan onbekende nummers niet gewoon in de basisgame zitten. Nu maar eens een Taiko-drumstel importeren, want ja, het is eigenlijk een schande dat ze dat niet in het Westen aanbieden voor PlayStation 4. En misschien moet ik toch ook de Switch-versie aanschaffen, want ja, die 25% van de nummers die niet in Drum Session te vinden zijn moet ik natuurlijk ook proberen te acen...
