Fallout 76

Reclamation Day! Na jaren geleefd te hebben in een nucleaire bunker is het tijd om Amerika te heroveren! Dus hup, uit je bed, en op naar buiten om West-Virginia te herbouwen.

In Fallout 76 is het je taak om in de voetstappen van je Overseer te treden, die de missie heeft om Appalachia zo leefbaar mogelijk te maken nadat de bommen zijn gevallen. Als je eenmaal je Vault hebt verlaten, kom je er echter achter dat je Overseer allang vertrokken is en dat alles wat er overblijft is om in zijn sporen te volgen. Dat is helaas hoe heel West-Virginia aanvoelt in Fallout 76: op het moment dat jij de grote wereld betreedt, is al het intelligente leven al blijkbaar vertrokken. Wat overblijft is voornamelijk een saai landschap.

Goed, 'intelligent' leven is er wel, dat is het hele punt van Fallout 76: ieder ander mens dat je tegenkomt is een andere speler. Allemaal leuk en aardig, maar na tientallen uren Appalachia verkend te hebben, weet ik eigenlijk nog steeds niet wat nu precies het punt is van Fallout online maken. Zoals je van eerdere delen gewend bent, is de wereld weer gigantisch, groter dan alle andere Fallout-games. En toch zitten er in je server slechts enkele tientallen spelers. Door het zeer kleine aantal spelers op zo'n gigantische map is het werkelijk een zeldzaamheid om een andere speler tegen te komen.

En wanneer het wel gebeurt is het negen van de tien keer een suffe gelegenheid. Meestal loop je een andere speler straal voorbij zonder enige interactie te voeren. Niet omdat je zo druk bezig bent met questen, maar simpelweg omdat de opties zo gering zijn. Je kan elkaar neerknallen, maar waarom zou je? De beloning die je daarvoor krijgt is het bij lange na niet waard. Handelen? Neuh, iedereen vindt zijn eigen loot wel. Het toppunt van interactie tussen spelers is niet meer dan elkaar een thumbs-up te geven wanneer jullie toevallig elkaar hebben geholpen dezelfde quest tot voltooiing te brengen. Het hele online gebeuren is het, zeker gezien wat er opgeofferd moest worden, totaal niet waard.

Want zoals eerder gezegd voelt de wereld doods aan, voornamelijk door het gebrek aan NPC's. Goed, enige Protectrons en Mr. Handy's nagelaten. Verhaalvertelling gebeurt dus grotendeels door middel van notities en holotapes, wat de totale beleving natuurlijk niet ten goede komt. Bij enkele quests had ik al snel de energie niet meer om überhaupt te proberen te volgen waarom ik ergens heen moet, of een bepaald item moet halen. Het grote aantal locaties in de wereld doet dat ook niet verbloemen. Het is zeer teleurstellend wanneer je een genaamde locatie ontdekt om er vervolgens achter te komen dat er geen manier is om het betreffende gebouw te betreden, ondanks dat het een grootte heeft van een fatsoenlijke Super-Duper Mart. Zo is de wereld wel gevuld, maar valt er alsnog niet veel te beleven.

Ook de gunplay heeft weer een gigantische stap terug gemaakt nadat dat juist wel lekker werkte in Fallout 4. Soms lijken je kogels gewoon niet erkent te worden door de server, want zeker van point-blank afstand doen ze vaak totaal geen schade ondanks dat je echt wel goed zit te richten. De AI is ook dramatisch te noemen, het gespuis komt vaak vast te zitten en blijft gewoon stil staan terwijl het een langzame dood sterft. Door hikkende servers willen beesten ook zo nu en dan van de ene naar de andere kant teleporteren. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de performance.

Server crashes, game crashes, framedrops, noem het maar op. Zo nu en dan staat je beeld compleet stil voor een volle twee seconden terwijl de game op de achtergrond lekker doorgaat en jij alleen machteloos kan toekijken. Oh, en de bugs! Quests die niet kunnen worden afgemaakt, quests die zomaar uit je journal verdwijnen, vijanden die onzichtbaar worden, de speler die uit het niets een kwart van zijn levensbalk verliest, ik kan lang doorgaan. De huidige staat van de game is niets meer dan erbarmelijk, en ronduit onacceptabel.

Dat gezegd hebbende, is er wat potentie te vinden in Fallout 76. Zo nu en dan komt er wel een interessante quest langs die enigszins de ziel van eerdere Fallout-games weet te evenaren, en die momenten zijn voornamelijk leuk om te delen met een groep vrienden in co-op. Fallout 76 biedt ook meer variatie in het gespuis dat je af kan schieten. Helaas hoort hierbij dan wel de kanttekening dat gevechten niet zo zeer hierdoor meer variatie vertonen, dit dankzij de verschrikkelijke AI.

Het levelingsysteem is ook flink op de schop gegaan, en dat heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat je op ieder moment je skills kan aanpassen door middel van perk-kaarten. Door te level-uppen ontgrendel je zo nu en dan een nieuw pakje kaarten met perks en krijg je de mogelijkheid meerdere kaarten tegelijk te gebruiken. Het bijzonder grote nadeel aan dit systeem is echter dat je niet altijd de kans krijgt om een build te maken die jij wilt hebben. Wil je snel alle terminals kunnen hacken en heb je daarom veel in intelligentie geïnvesteerd? Dan heb je dikke pech zolang de RNG je niet de juiste perk-kaart geeft. Het is hierdoor steeds onnodig afwegingen doen en de kans is aanwezig dat je wordt geforceerd een andere speelwijze aan te houden dan degene die jij het liefste gebruikt.

Voordat Fallout 76 uitkwam, wist ik nog steeds niet helemaal zeker wat de game nu nastreefde te zijn. Na het gespeeld te hebben, ben ik er helaas nog steeds niet helemaal over uit. De PvP voegt nauwelijks iets toe, en de singleplayer is niet interessant genoeg om je gedachten er langdurig bij te houden. Wat je uiteindelijk overhoudt is een rommeltje waarbij de hoogtepunten veel te schaars zijn.

Gespeeld op Xbox One X. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4 en pc.