Nintendo Labo

Nintendo Labo is een project dat je eigenlijk alleen van de bekendste Japanse spelontwikkelaar zou verwachten. Het is een mix tussen karton en Lego die verrassend goed uitpakt. Vooral voor een iets jonger publiek zijn de interactieve speelgoedjes die je kunt maken zeker de moeite waard.

De vergelijking met Lego is snel gemaakt omdat de kwaliteit die je in de twee beschikbare pakketten krijgt vergelijkbaar is met het beroemde speelgoed uit Denemarken. Het is makkelijk om te roepen dat je voor vijf euro net zoveel karton in een winkel kunt kopen, maar dan heb je niet het stevige Labo-karton dat al allerlei complexe vouwlijnen bevat en je naadloos in elkaar kunt zetten, of de software om er leuke dingen mee te doen.

Een Labo-pakket zit vol bladen karton waar je allerlei vormen uit moet drukken. Aan de hand van de inbegrepen digitale handleiding die je op de Switch bedient vouw je de stukjes karton en combineer je ze tot het speelgoed (zogenoemde Toy-cons) wordt. De Labo-handleiding is daarbij veel beter dan de typische handleidingen die we van andere bouwspeelgoed of zelfs Ikea kennen. De instructies worden weergegeven via filmpjes die volledig interactief zijn, je kunt dus makkelijk vooruit en achteruit spoelen, maar ook de camera 360 graden draaien om de voorbeelden uit meerdere hoeken te bekijken.

Van Nintendo Labo worden op dit moment twee verschillende pakketten verkocht: het mixpakket en het robotpakket (dit zijn de officiële Nederlandse namen). Met het mixpakket kun je vijf Toy-cons bouwen: een motorstuur, een vishengel, een RC-autootje, een huis en een piano. Dit pakket heeft een adviesprijs van 69 en is dus toegespitst op variëteit. Het robotpakket komt met één groot stuk speelgoed: een draagbare rugtas en bril waarmee je een robot in een game bedient. Dit pakket kost 79 en is wat complexer om in elkaar te zetten.

Nintendo Labo richt zich overduidelijk op een jonge doelgroep, maar dat betekent niet dat oudere spelers hier niet van kunnen genieten. Het bouwproces is wederom vergelijkbaar met het in elkaar zetten van een Lego-setje en het plezier dat je daaruit kunt halen ook. Persoonlijk hou ik als volwassene nog steeds van Lego en om van allerlei kleine onderdelen iets groots te maken.

Labo is net zo leuk om in elkaar te zetten. Je vouwt niet alleen karton, maar gebruikt ook bijvoorbeeld elastiekjes en je pakt strips die de infrarood-camera op de rechter Joycon kan oppikken. Door het bouwproces weet je natuurlijk ook hoe het speelgoed in elkaar zit en hoe het werkt, waardoor je net iets meer gehecht raakt aan het spul. Voor een iets ouder kind is het goed te doen, jongere kinderen hebben misschien een beetje supervisie nodig.

De drie fundamenten van Nintendo Labo zijn 'bouwen, spelen en ontdekken'. Het bouwen is dus leuk voor zowel jong als oud, maar dat geldt helaas niet helemaal voor 'spelen'. Alle Toy-cons zijn voorzien van een minigame of twee waar je je creatie mee kunt testen. De games zijn allemaal van korte duur en vrij oppervlakkig. Met het motorstuur kun je bijvoorbeeld vanuit een eerstepersoonsperspectief racen. Je draait aan de rechterhendel en beweegt het stuur om bochten te maken. Het is in eerste instantie leuk, maar al snel blijken de controls toch wel vrij houterig en je raakt er snel op uitgekeken.

Het gebrek aan diepgang geldt ook voor het huis, dat heb ik na de eerste keer spelen niet meer gebruikt. De vishengel brengt het er beter vanaf. De controls werken met deze Toy-con erg goed en realistisch, omdat je bijna letterlijk vissen binnenhengelt. Kleine visjes zijn nog makkelijk, maar om een haai te vangen moet je echt je best gaan doen. De piano is het leukst om aan andere mensen te laten zien. Je kunt die ook andere soorten geluiden laten maken en je eigen muziek opnemen. Op YouTube kun je al leuke filmpjes vinden van mensen die de piano bespelen. Het RC-autootje viel mij een beetje tegen, het gaat naar mijn smaak zelfs op de hoogste standen veel te langzaam vooruit. Het hobbelt meer dan dat het rijdt.

De robot uit het robotpakket bevat uiteraard de meest uitgebreide minigame. Door kartonnen stukjes te bewegen die aan je beide handen en voeten zijn vastgemaakt kun je een robot in een game bedienen. Als je je voeten omstebeurt optilt ga je vooruit en stamp je de grond. Als je een arm strekt maakt je robot een vuistslag met die arm, waarmee je gebouwen en UFO's kapotmaakt. Wat de game nog een stuk leuker maakt zijn de verschillende speciale moves. Door bijvoorbeeld te hurken transformeert je robot in een tank en je vuistslagen worden lasers.

De challenge mode die je met de robot kunt doen lijkt het meest op een echte game uit alle Labo-spullen en modi. Je hebt allerlei levels waarin je wordt uitgedaagd om te platformen en om bepaalde dingen te slopen. Zelfs als volwassen persoon kun je jezelf hierin verliezen en al snel sta je als een debiel met je robotpak voor de de TV te zwiepen. Erg leuk dus, maar helaas is het wel snel voorbij. Voor de relatief hoge prijs van het robotpakket had ik toch een stuk meer content willen zien.

Qua spelen heb je het dus eigenlijk vrij snel gezien met alle Toy-cons, maar dan moet je nog duiken in misschien wel het sterkste aspect van Labo: ontdekken. Labo is niet alleen karton, maar ook techniek. De gyroscoop, de infraroodsensor en de trilfunctie van de controllers worden bijvoorbeeld voor allerlei taken gebruikt. Het spel legt heel begrijpelijk uit hoe elke Toy-con precies werkt, zodat met name kinderen daar van kunnen leren. Het geeft hier ook suggesties voor wat je nog meer voor spelletjes zou kunnen verzinnen en hoe je het speelgoed kunt versieren.

Dat is nog maar het begin, want je hebt ook de 'garage', waar je echt toegang krijgt tot alle functies van Labo. Hier kun je simpel programmeren op basis van inputs en outputs. Nintendo heeft zelf video's gemaakt om te laten zien hoe het werkt, je kunt bijvoorbeeld een plastic gitaar maken. Als je een beetje creatief bent kun je je eigen Toy-cons creëren. Hoe diep het kan gaan kun je bijvoorbeeld in dit topic lezen. Voor een kind kan deze modus dus educatief zijn. 

Vanuit het oogpunt van een volwassene zit er wel een heel groot minpunt aan Labo: je kunt de Toy-cons niet plat maken of net als Lego uit elkaar halen. Opbergen is hierdoor bijna niet te doen, het speelgoed staat er gewoon en moet een eigen plek krijgen. Voor de Toy-cons uit het mixpakket wist ik nog wel een plekje te vinden, maar de gigantische rugtas uit het robotpakket lijkt een permanente sta-in-de-weg te worden. Mijn tip is om er mee te knutselen zodat ze er allemaal leuk uitzien en minder uit de toon vallen.

Conclusie:
Nintendo Labo is een geweldig experiment van Nintendo. Met name het mixpakket is de moeite waard, het robotpakket vind ik eigenlijk te duur voor wat het biedt. Het bouwen van de Toy-cons is leuk, maar om daarna niet snel erop uitgekeken te raken is het aan jou om dieper in de functies te duiken. Als je je eigen creativiteit los kunt laten op het knutselen en het programmeren kun je pas echt veel plezier uit Labo halen.