Monster Hunter: World

Monster Hunter: World is de ultieme ontketende vorm van Monster Hunter. De serie verlost zichzelf van alle onnodige gameplayelementen, van hardware-restricties en van bepaalde tradities. Eindelijk komen de uitmuntende kwaliteiten van de serie als nooit tevoren bovendrijven, waardoor dit voor zowel nieuwkomers als veteranen de ideale game is geworden. Voor het eerst kan ik deze onmisbare serie aan iedereen aanraden.

Capcom hoopt met Monster Hunter: World eindelijk een echte doorbraak te maken in het westen. De populairste game in Japan was buiten dat land alleen behapbaar voor liefhebbers van esoterische en bikkelharde games. De serie is met elk deel gestaag toegankelijker geworden, maar er waren altijd wel een aantal kanttekeningen. Met Monster Hunter: World heeft Capcom eindelijk echt de benodigde stappen genomen om zoveel mogelijk mensen tegemoet te komen.

De overgang van 3DS naar PS4/XB1 draagt daar natuurlijk aan bij. Qua presentatie heeft de game gigantische sprongen gemaakt. De locaties en de monsters ogen prachtig. Qua kwaliteit van texturen is het niet de meest bijzondere game, maar als er meerdere levendige gigantische monsters op je scherm verschijnen oogt het toch wel spectaculair. Belangrijker voor de toegankelijkheid zijn de zogenoemde 'quality of life'-verbeteringen, wat simpelweg betekent dat bepaalde elementen gestroomlijnd zijn. In World hoef je bijvoorbeeld bijna niet meer na te denken over item management, iets dat vroeger nog wel eens voor hoofdpijn kon zorgen. Whetstones bijvoorbeeld, waarmee je je wapen weer scherp kunt maken, zijn nu oneindig en zitten standaard in je tas.

Verder kun je nu ook bijvoorbeeld tijdens de missie een maaltijd eten (belangrijk voor buffs), van uitrusting wisselen en benodigde items uit je opslagdoos ophalen. Het craft-system is tevens verder versimpeld en bepaalde items auto-craften zelfs. Dit lijken kleine veranderingen, maar Monster Hunter: World verbreekt hiermee een aantal rigide regels die al vele jaren stonden. Bij elkaar opgeteld zorgen alle wijzigingen ervoor dat je minder hoeft na te denken over alle randelementen en dat je je kunt focussen op het jagen van monsters.

Wat dat betreft heeft Capcom ook van oude fouten geleerd, want World komt veel sneller dan normaal op gang. In het verleden waren de eerste uren van Monster Hunter vaak bijzonder slap. Meestal moest je niet tegen monsters knokken, maar als een loser paddenstoelen verzamelen, materialen ophalen en andere waardeloze tutorial-taken uitvoeren. Dit keer ga je na een korte introductie al snel aan de gang en vervolgens zit je in elk nieuwe verhaalmissie weer op een nieuw monster te jagen.

Dat jagen op monsters blijft de kern van het spel en is iets waar op zich niet veel aan gesleuteld is. Voor mij, als langlopende fan, is het uitermate belangrijk dat de nieuwe toegankelijkheid geen knieval was die ten koste ging van de diepgang. Dat is gelukkig niet zo. De ijzersterke 'core gameplay loop' blijft behouden. Geen enkele andere game brengt 'vijanden' op deze manier tot leven. De animaties van de monsters zijn simpelweg uitmuntend. Meer dan ooit lijken ze ongelofelijk levend en de dreiging die een aantal uitstralen maken de gevechten hele memorabele game-momenten.

Voordat ik iedereen lekker zit te maken moet ik wel waarschuwen dat World nog steeds een leercurve heeft. Die leercurve is veel minder streng dan voorheen, maar nieuwkomers vinden bijvoorbeeld de controls wel eens houterig of snappen niet waarom ze zo lang op een monster in moeten hakken. Dat alles verandert als je je gekozen wapen echt leert gebruiken en als je de bewegingspatronen van monsters begint te onthouden. Als je een iets meer ervaren jager ziet spelen oogt dat uitermate soepel en destructief. Hunts duren vaak ook niet veel langer dan vijftien minuten en zitten steevast vol actie. Tegen nieuwkomers kan ik alleen maar zeggen dat dit bij uitstek een game is die de moeite waard is om in te investeren. Ik garandeer dat het zich uiteindelijk uitbetaalt en dat als het eenmaal klikt je nooit meer anders zal willen.

Voor fans zijn de grootste en belangrijkste veranderingen misschien wel de maps waarin je de monsters kunt vinden. Hiervoor werden maps gesegmenteerd in verschillende kleine gebieden met laadschermen daartussen. De hardware-upgrade heeft dat natuurlijk veranderd. De maps zijn veel groter en er zijn geen laadschermen meer. Grotere maps zijn leuk, maar beter nog is het feit dat Capcom eindelijk weer eens wat meer fantasie toont. Monster Hunter was vastgeklampt aan een aantal thema's (bos, ijsgebied, woestijn, etc). Met World keren een paar daarvan (in een compleet nieuwe vorm) terug, maar je hebt ook volledig nieuwe fantasierijke gebieden zoals de Coral Highlands, een prachtige omgeving vol met knalroze koralen. Nog beter is de Rotten Vale, een grimmige begraafplaats die uit drie verschillende verticale niveaus bestaat. Voor het eerst in een Monster Hunter-game heb ik de maps echt verkend en daarbij ook nog veel lol gehad.

Wat aan de maps verder echt goed is dat het de natuurlijke omgevingen lijken van de monsters die daar rondlopen. Je komt als het ware in hun nest en dat ga je merken ook, want de meeste maken handig gebruik van hun omgeving om je aan te vallen. De locatie waarin je tegen de monsters vecht was nooit eerder zo belangrijk en het tilt de game weer naar een hoger niveau. Gevechten tegen klassieke monsters zoals Rathalos voelen daarom ook vrij vers, in plaats van hergebruikte content.

Over de monsters gesproken, een nieuw deel in de serie heeft nog nooit zoveel nieuwe monsters toegevoegd. Uiteraard keren een paar klassiekers zoals de bovengenoemde Rahtalos terug. Fans gaan ook onder andere Urugaan, Diablos en Barroth herkennen. Gelukkig zorgen niet alleen de locaties dat de oude monsters anders aanvoelen, ze hebben allemaal ook voor het eerst in vele jaren nieuwe moves gekregen waardoor het toch even wennen is. De game bevat in totaal 31 grote monsters. Dat is een stuk minder dan de 81 uit Monster Hunter 4U, maar die hergebruikt veel meer. Enig kritiekpuntje op World hierbij is dat er net iets te weinig verschillende types monsters inzitten. Je komt veel 'wyverns' en 'brutes' tegen, maar bijvoorbeeld geen apen of slangen. Er zitten op dit moment minder verschillende types 'skeletons', zoals dat technisch heet, in de game. Hopelijk kan de aankomende gratis DLC daar nog verandering in brengen.

Tot dusver heb ik het niet over het verhaal gehad. In dit deel reist de Hunter's Guild naar een nieuw continent om te onderzoeken waarom Elder Dragons, de sterkste monsters, in recente tijden ook naar dit continent zijn gereisd. Voor het eerst bevat Monster Hunter heuse verhaal-cutscenes en voice-overs. Ik moet wel gelijk zeggen dat het verhaal nog steeds vrij dun is. Het is net onderhoudend genoeg om je naar het volgende gevecht te leiden, maar veel meer ook niet. Een kanttekening hierbij is dat de Engelse voice-acting niet erg goed is en dat de lip-sync slecht is. Het verhaal in een Monster Hunter-game vind ik niet zo belangrijk, ik hou meer van die unieke speelse charme van de serie. Bestel bijvoorbeeld een maaltijd in de kantine en je wordt getrakteerd op een hilarisch filmpje waarin een gespierde chef-kat een maaltijd voor je klaarmaakt.

Capcom heeft dus een geweldige game neergezet, maar ze laten wel een paar steekjes vallen op de implementatie van de multiplayer. In Monster  Hunter:  World kun je verhaalmissies niet co-op spelen totdat alle spelers het introductiefilmpje van het monster dat verbonden is aan die missie hebben gezien. In de praktijk betekent dat dat spelers die samen willen gamen eerst de missie afzonderlijk van elkaar moeten starten, spelen tot ze het filmpje hebben gezien en vervolgens de missie verlaten om dan als een groep de missie opnieuw samen op te starten. Vrij onhandig dus. Gamers van nu verwachten dat het net zoals in Destiny werkt en dat alles een beetje automatisch gaat. Persoonlijk vind ik het alleen niet zo'n groot probleem. Ik vind dat je het verhaal beter eerst solo kunt spelen om echt het spel te leren en het maakt de gevechten ook intenser en uitdagender.

Conclusie:
Monster Hunter is eindelijk gemoderniseerd. Het is ook uitgebreider, groter, mooier en toegankelijker dan ooit. Capcom heeft de hardware-upgrade niet alleen gebruikt om de game grafisch beter te maken, ze hebben ook gelijk fundamentele aspecten van de serie aangepast. Wonderbaarlijk genoeg pakt dit fantastisch uit voor zowel nieuwkomers als veteranen. Dit is Monster Hunter in optima forma en een van de beste games ooit.