Assassin's Creed Origins

Ik eindigde mijn Assassin's Creed Syndicate met het advies om de franchise eens een jaartje te laten rusten. Ubisoft vroeg me nog of ik wel de laatste patch had gedownload, maar het waren niet eens de vele bugs die me stoorden in die game, maar de simpelheid. Een verhaal hebben is een ding, maar de studio's die ermee gemoeid zijn waren steeds bezig de gameplay weer her te gebruiken. Nog erger, het werd steeds simpeler. Het touw dat je kon gebruiken om snel op daken te geraken was het dieptepunt. Scorpion uit Mortal Kombat was jaloers op die lengte van dat touw. Nee, Syndicate was voor mij het punt waarop ik dacht "nog zo een en ik stop met die hele franchise". Niet lang daarna kwam Ubisoft met de melding dat het volgende deel niet meer in 2016 zou uitkomen. Dat zal niet komen door mijn messcherpe analyse, maar het gaf me wel hoop dat de uitgever nog in de serie geloofde.

Verhaal
Assassin's Creed Origins heeft meteen een interessante setting: het oude Egypte, ten tijde van Cleopatra. Niet alleen vanuit historisch oogpunt een mooi moment in de tijdslijn, maar ook het verhaal gaat naar de roots van de Brotherhood van Assassins. De hoofdrolspeler, Bayek, is een laatste beschermer van de farao's en heeft een brute aanvaring met de Orde van de Ancients, die zijn zoon vermoorden. Reden genoeg voor wraak en hij gaat op zoek naar 'The Snake', diegene die de doodsteek heeft gedaan. Al snel komt hij erachter dat er veel meer aan de hand is en dat het konijnenhol nog dieper gaat. Het is een corrupt zooitje, waarin de farao Ptolemy aan de macht is, maar ook anderen achter de schermen bezig zijn. Cleopatra is ondertussen bezig om middels de Romeinen haar troon op te eisen. In al deze politieke intriges sta jij als Bayek op het punt de Brotherhood op te richten om het kwade vanuit de schaduwen te verslaan.

Assassin's Creed Origins - Kameel en boog (Foto: Ubisoft)

Handige tomtom
Het verhaal is helemaal top voor de fans, en natuurlijk wordt dit weer door middel van hoofdstukken aan elkaar gebreid met cutscenes. De missies die je verder in de verhaallijn storten zijn erg duidelijk gescheiden van de vele, vele zijmissies die je op de map kan vinden. Er is geen minimap meer, en ik vind het heerlijk. In plaats daarvan is er bovenin een kompas à la The Elder Scrolls of Horizon: Zero Dawn. Dat laat zien wat er in de buurt is te vinden. De grote map is enorm, maar de makers hebben handige hulpmiddelen gemaakt om je gameleven weer wat makkelijker te maken. Zo is er allereerst een filter op de missies zodat je alle verhaal- en zijmissies netjes in een lijstje kan vinden. Je ziet de afstand en het aanbevolen level. Daarnaast kun je op de map een marker zetten. Als je dan op een paard of kameel zit, dan kun je met een druk op de knop zeggen dat het beest de weg moet volgen naar de missie, of als je een custom marker hebt gezet, om naar die plek te lopen. Handig! Maar daar is meteen ook een irritant probleem te vinden. Egypte heeft nogal wat woestijn, maar het beest loopt naar de dichtstbijzijnde weg in plaats van recht op zijn doel af te lopen in dat soort gevallen. De toeristische route zeg maar. Dan neem je toch maar weer handmatig de controle over.

Combat
Mijn grootste probleem in het vorige deel waren de tegenstanders en hoe gemakkelijk het was om elk gevecht te winnen. In een eerdere previewbuild van deze game was ik nog niet overtuigd, maar in deze complete versie van Assassin's Creed Origins heb je een moeilijkheidsgraad. Natuurlijk ga ik voor 'hard' en warempel, gevechten zijn een stuk intenser geworden. Je gaat daadwerkelijk dood als je zelf als een debiel met een speer aan het zwaaien bent. Als je een groep vijanden tegenkomt dan zullen sommige je met zwaarden en dergelijke proberen te bewerken terwijl anderen je van afstand met pijl en boog onder handen nemen. Dan wordt het toch een stuk lastiger. Maar helaas, Ubisoft wil niet dat ik tegenstanders ver boven mijn eigen level aan kan. Je ziet boven elke tegenstander een level staan, maar als dit level veel hoger is, dan verschijnt er een doodshoofd. Dat ze veel sterker zijn in een daadwerkelijk gevecht vind ik niet erg, maar als er zo een aan het slapen is en ik maak een sneak-kill, dan vind ik wel dat ik gewonnen heb. Maar nee, deze vijanden staan gewoon op en doen alsof je ze met een pincet hebt gesneden. Jammer, want geef mij nu de uitdaging het zelf uit te zoeken hoe ik deze veel sterkere vijanden toch te slim af kan zijn.

Assassin's Creed Origins - Alexandria (Foto: Ubisoft)

Bugs
Zo zijn er enkele andere irritaties, of soms regelrechte bugs te vinden in Assassin's Creed Origins. Het spel is zo'n tien keer gecrasht in mijn gehele walkthrough. Hopelijk komt er snel een patch om dat soort onzin te repareren, want niets is irritanter dan opnieuw opstarten. Grafisch vallen de bugs mee, zeker ten opzichte van Assassin's Creed Syndicate. Een enkele waarom-sta-ik-vast-tegen-een-kan-wijn nagelaten. Dit keer geen skeletten in cutscenes, in de lucht wandelende dorpelingen of objecten die regelrecht uit de lucht vallen. Nee, ik heb het over bugs tijdens missies. Zo moet ik onder andere een van de acteurs redden die een protest-stuk op wil voeren. Bij zijn huis aangekomen triggeren er soldaten die hem aan het zoeken zijn in de straten. Prima, ik denk het me makkelijk te maken en schakel ze alvast uit. Daarna vind ik de acteur in zijn huis en moet ik hem naar de hoofdstraat brengen. Als hij nu eens zou lopen ... Nee, ik moet de missie weer herstarten door gewoon een heel eind verder te lopen, eerst hem te vinden en dan de wachters neer te maaien. Dit is dan een zijmissie, maar ook in de verhaalmissies gaat het niet altijd even lekker.

De AI van mogelijke medestanders is droevig te noemen. Ik speel nogal sneaky, dus pik tegenstanders in een kamp er een voor een uit en ga zo steeds wat verder. Zo moet ik in een groot en zwaar beveiligd kamp iemand redden. Eindelijk aangekomen moet ik nog een sleutel zien te vinden verderop in het kamp. Prima, maar het is er veel te druk dus ik sneak vooral en vermoord er weinig. Eenmaal weer terug kan ik de beste man bevrijden, maar hij rent als een malle dwars door het kamp heen naar de uitgang terwijl er als missiedoel staat dat ik hem moet beschermen. Ja, fuuuuuuuuu. Sneak gewoon mee terug, gek. Nog erger, de missie mislukt, het spel herlaadt en ik sta buiten het kamp met de malloot: missie gehaald. Zucht. In een andere zijmissie krijg ik twee hulpjes mee met hetzelfde gedrag: de eerste de beste soldaat aanvallen en een heel kamp alarmeren. De workaround is dan wel simpel: laat ze maar dood gaan bij de poort van zo'n kamp en doe de rest lekker alleen op de sneaky wijze als de rust is wedergekeerd.

Assassin's Creed Origins - Treasure (Foto: Ubisoft)

Gameplay
Dit soort problemen verprutsen een enorm sfeervolle game vol content. Want laat ik wel zijn: er is heel veel te doen, veel te zien en het is regelrecht fantastisch hoe het op je scherm getoverd wordt, zelfs zonder HDR die er over een week in gepatched wordt. De gameplay van Assassin's Creed Origins is een stuk uitgebreider door allerlei upgrade-systemen. Eerder kocht je je nieuwe wapens gewoon en dat was het. Nu is er een loot-systeem. Wapens die je vindt of koopt hebben een damage-cijfer, maar kunnen ook normal, rare of legendary zijn. Hoe zeldzamer, hoe beter de perks zijn die er op een wapen kunnen zitten. Denk aan bleeding effect, gif, meer critical hit rate of dat soort bonussen. Als je een laag level wapen hebt kun je deze upgraden bij een smid voor drachme, ingame geld dus. Zo hoef je nooit vaarwel te zeggen tegen je favoriete wapen. Er zijn verschillende typen, zoals speer, bijl, zwaard, twee zwaarden of de verschillende type bogen.

Het upgradesysteem van je personage bestaat uit een skilltree. Je kunt een allrounder worden, maar als je wil mag je ook in een van de drie bomen gaan specialiseren. Zo is er een tak voor de sneakerds met pijl en boog, de vechtersbazen met wapens en schild en de utility-freaks voor mensen die graag met dartpijlen gooien. Een van de skills is 1% schade extra per punt, dus je kunt andere takken negeren en zo veel mogelijk schade halen uit je boog bijvoorbeeld. Zelf heb ik een mix gemaakt, want wat is er nu mooier dan een wild dier met een slaappijl te temmen? Dit dier gaat dan met je mee en zo wordt een hyena of leeuw opeens een toffe vriend die je erg helpt met zijn tanden. Dieren heb je sowieso nodig om je kleding, pijlenkoker en meer te upgraden. Dus je gaat nog wel eens op strooptocht om een x aantal dierenvellen te bemachtigen. Of je rooft ze van een convooi dat het vuile werk al voor je gedaan heeft. Vrijheid in speelstijl genoeg dus. En alles is ook mogelijk, het is niet zo dat je opeens tegen een virtuele muur aanloopt als je alleen maar punten in je boog hebt gegooid.

Assassin's Creed Origins - Sfynx (Foto: Ubisoft)

Content
Naast de verhaalmissies zijn er enorm veel zijmissies te vinden. Ook rijden er speciale en veel sterkere vijanden rond. Natuurlijk wil je ze uiteindelijk bevechten voor de loot. Piramiden bevatten loot en speciale stenen, terwijl je natuurlijk nog enkele schatten moet vinden in de omgevingen. Vijandelijke kampen of schuilplaatsen van bandieten, Egypte zit boordevol content. Assassin's Creed Origins maakt het verkennen weer leuk en het is sinds Assassin's Creed Black Flag dat ik elk hoekje omploeg om weer een geheim te vinden. De graphics zijn prachtig en beter nog, ik heb geen framerate-problemen gezien. De enige keer dat het spel een seconde of wat moet herladen is als ik met Senu de arend de omgeving iets te uitgebreid aan het verkennen ben geweest. Dit keer heb je namelijk geen Eagle View waardoor je alles vind, maar moet je letterlijk met een eagle gaan zoeken. Zo zul je meer dingen uit oudere Assassin's Creed zien terug komen in een nieuw jasje of met een uitleg. Zelfs de huidige wereld is eindelijk weer terug. Na Desmond was deze niet meer interessant, maar het verhaal rondom Abstergo gaat dit keer verder.

Conclusie
Met Assassin's Creed Origins is Ubisoft weer op het juiste pad. De vele grafische bugs die bij Syndicate te vinden waren zijn lang niet in zulke grote en overduidelijke vormen aanwezig. Helaas kan ik dat niet zeggen van de op twee handen te tellen crashes die ik heb gehad op PlayStation 4. De AI van tijdelijke bondgenoten is ook te eenzijdig, ze zijn echt geprogrammeerd om aan te vallen of hard weg te rennen. Ook zijn enkele missies maar op één bepaalde manier te spelen, omdat Ubisoft de volgorde heeft vastgelegd. Let wel, ik heb het over enkele missies terwijl er wel met gemak honderd te vinden zijn. Jammer vind ik het wel dat ik 'beschermd word' door Ubisoft omdat ik vijanden met een te hoog levelverschil uberhaupt niet aan kan. Waarom ik ze niet eens in een verrassingsaanval zoals in hun slaap kan doden is jammer, ik zoek die grens juist graag op. Ik heb me geen seconde verveeld in het oude Egypte. Of het kwam door de prachtige graphics, de vele missies, geheimen en puzzels of door het vechten met soldaten die dit keer niet als kannonnenvoer te benaderen zijn op de hogere moeilijkheidsgraad; het verhaal en de setting zijn tof en de 'minigames' die je kunt doen zijn ook tof. Bedankt voor het jaartje overslaan, het heeft de franchise goed gedaan. Assassin's Creed Origins overtreffen wordt lastig, op het fixen van wat bugs na. Ik wil net zoals twee jaar geleden best wel opnieuw een tip geven: Japan. Niets te danken.