1-2-Switch

Wii Sports zat gratis bij de aanschaf van een Wii om de nieuwe gebruikers te laten zien wat de mogelijkheden van deze console zijn. Met de Nintendo Switch gaat Nintendo voor het grote geld en mag je voor 1-2-Switch vijftig euro neerleggen. Is het die prijs waard?

Dit keer zijn er geen sportgames die de features en mogelijkheden van de Joy-Cons moeten laten zien. Nee, Nintendo koos voor Wario Ware-achtige spelletjes, het een nog ridiculer dan het ander. Nu hoeft dat niet per se slecht te zijn. Wario Ware en bijvoorbeeld ook Raving Rabbids van Ubisoft hebben fantastische minigames die voor uren plezier zorgen. Na een paar avonden heb ik wel mijn favoriete en duidelijk minder favoriete minigames in 1-2-Switch gevonden. Welke dat zijn zie je hieronder.

The good

• Ball Count - Er zit een ingenieus idee in deze minigame. Het spelletje maakt goed gebruik van de HD-Rumble, waardoor het lijkt alsof zich balletjes in je controller bevinden. Je moet de Joy-Con langzaam ronddraaien om te 'voelen' hoeveel balletjes zich virtueel in de controller bevinden.
• Milk - In een groep net doen of je een koe melkt, terwijl het lijkt alsof je iemand aan het aftrekken bent. Het is debiel, maar wel lachwekkend debiel.
• Quick Draw/Fake Draw - Terwijl Quick Draw een stem zegt wanneer je mag vuren, is diezelfde stem in Fake Draw je op het verkeerde been aan het zetten door woorden die lijken op "Fire" te roepen. Dus je moet soms even wat langer wachten voordat je je Joy-Con mag trekken. Fake Draw is de leukere van het stel.
• Safe Crack - Je roteert de Joy-Con alsof je een kluis wil openen. De HD Rumble zegt je of je in de juiste positie bent. Dan moet je de Joy-Con even op die positie houden. Grappig en laat op een leuke manier de functionaliteit van de HD Rumble zien.
• Soda Shake - De enige game die je meteen met een hele groep kunt spelen. De Joy-Con staat op ontploffen alsof het een fles frisdrank is. Je moet deze dus snel doorgeven. Weer een grappige manier van HD Rumble.

The Really Bad

• Telephone - Je moet allemaal de Joy-Con op de tafel leggen en je hoort vanzelf een telefoon overgaan. Wie het snelst de Joy-Con oppakt, wint. Het is zo suf als het klinkt.
• Zen - Je moet een pose zo lang mogelijk aanhouden. Om dat aan te voelen leg je de Joy-Con in je hand, en zo gauw je wat beweegt dan ben je af. Waarom je dit zou spelen is me een raadsel. Ik kan ook zonder Joy-Con een spelletje wie-beweegt-is-af spelen. En dat doe ik ook nooit, met de reden dat het gewoon niet leuk is.
• Gorilla - Er waren eens twee gorilla's in een bos. Ze hoorden een vrouwtjesgorilla op haar borst kloppen. De twee gingen de geluiden na kloppen met de Joy-Cons in hun hand om zo deze paringsdans te winnen. De clue van de grap? Die is er niet, het is namelijk helemaal niet leuk.
• Air Guitar - Met een Joy-Con in je hand luchtgitaar spelen. Wie het best het ritme kan aanhouden wint. Ik stof Guitar Hero wel af als ik dit wil doen.
• Shave - Als je er nog goed door zou leren scheren had je er nog wat aan, maar dit is gewoonweg dom.

Make it a full game

• Baseball - De ene speler gooit de bal. Dat kan hard of zacht. Het geluid tussen die twee is verschillend, waardoor de 'slagman' weet wat hij kan verwachten. Een reactiespel, want als je te vroeg of te laat zwaait met je Joy-Con, dan mis je. Van mij mag het een fullgame worden, laat Nintendo eens praten met Konami voor Power Pro Baseball voor de Switch.
• Sword Fight - Je Joy-Con wordt een zwaard. Je moet je tegenstander vijf keer raken. Blokken doe je door de aanval van de tegenstander precies na te doen. Erg geinige gameplay, daar is vast meer mee te doen.
• Table Tennis - Je speelt tafeltennis met een onzichtbare bal. Je moet erg goed luisteren naar het geluid en zien hoe je tegenstander slaat om te bepalen hoe snel de bal gaat en wanneer je dus moet slaan. Je kunt in het net slaan, dus je moet je Joy-Con wel goed vast blijven houden. Het is alleen jammer dat na een misser de minigame al afgelopen is. Misschien dat Rockstar dit idee verder wil uitwerken voor een mogelijk tweede tafeltennisspel?

The Mediocre

Dan zijn er nog veertien middelmatige games die er echt niet uit springen. Mensen die amper een spelletje aanraken zullen het vast allemaal geweldig vinden, maar voor de normale gamer die weet wat er mogelijk is is de content nogal mager. Er zijn wel veel zeer korte minigames, Wii Sports had tenminste veel uitgebreidere minigames. Als er in 1-2-Switch opnieuw het bowlen zou zitten, dan zou je maar een keer de bal mogen gooien als je kijkt naar de gemiddelde lengte van de minigames in deze game.

1-2-Conclusie

Het aanraden van 1-2-Switch is dan ook erg lastig. Was de prijs een een tientje geweest, of was deze game gebundeld met de Nintendo Switch zelf, dan was er weinig aan de hand. Maar voor vijftig euro is het een dure demo. In sommige minigames zit echt wel potentie, hopelijk doet Nintendo er wat meer mee. Maar nu is het te duur voor wat het biedt. Het enige pluspunt is dat de games makkelijk te begrijpen zijn voor iedereen, maar het is ook erg makkelijk om er snel op uit gekeken te zijn. Was de prijs een heel stuk schappelijker geweest, dan was het cijfer ietsje hoger geweest, maar voor nu: gewoon niet kopen.