Berserk and the Band of the Hawk

Omega Force staat bekend om de hack- en slash-games die ze uitbrengen. Dynasty Warriors en Samurai Warriors zijn hun eigen grote reeksen in het genre, maar ze schuwen niet om allerlei andere bekende franchises te gebruiken. Square Enix heeft met ze samengewerkt voor Dragon Quest Heroes, Bandai Namco heeft Luffy en co uitgeleend voor One Piece Pirate Warriors. Nintendo mag erg tevreden zijn met Link in Hyrule Warriors en we wachten dit jaar nog op Fire Emblem Warriors. Soms zijn de games prima, soms zijn ze ook een stuk minder. Bovenstaande heb ik bijvoorbeeld kapot gespeeld, maar de games gebaseerd op Arslan en Attack on Titan trek ik totaal niet. Nu is de franchise Berserk aan de beurt. In welke categorie valt deze? Lees verder.

Berserk is een manga (en ondertussen tweemaal omgetoverd tot anime). Veel demonen, veel bloed, en het verhaal schuwt ook geen verkrachting met tentakels en alles. Voor mensen die het verhaal niet kennen een kleine samenvatting van de gebeurtenissen aan het begin van Berserk. Guts is een huurling die de groep huurlingen "Band of the Hawk" tegen het lijf loopt. De leider, Griffith, is te sterk voor hem in een een-op-eengevecht, maar Griffith spaart hem met de deal dat Guts nu voor hem moet vechten. Al snel wordt Guts zijn rechterhand. Casca, een van de hogere leden van de groep, vertrouwt hem totaal niet en de twee hebben vaak zat ruzie. Ondertussen helpt de groep het rijk Midland in de inmiddels al honderd jaar durende oorlog. Op een van de missies komen ze Nosferatu Zodd tegen, een monsterlijke verschijning van wie gezegd wordt dat hij het eeuwige leven heeft. Griffith en Guts gaan ervoor om die fabel de wereld uit te helpen. Maar Zodd is veel te sterk voor hen beiden en als hij ze af wil maken, ziet hij plots de nogal vreemd uitziende medallion van Griffith. Hij waarschuwt Guts dat vrienden blijven met Griffith zijn dood zal worden en Zodd verdwijnt. Er gebeurt van alles en nog wat daarna, en inderdaad, vrienden blijven was niet een enorm goed idee.

Berserk and the Band of the Hawk (Foto: Koei Tecmpo)

Materiaal genoeg om er een donkere hack & slash van te maken en dat hebben de makers ook gedaan. Wat dit keer enorm goed gelukt is zijn de cutscenes. Alle Warrior-games vallen in het niet nu ze anime-beelden gebruiken om het verhaal van Berserk and the Band of the Hawk te vertellen. Natuurlijk zijn er ook ingame gebeurtenissen, die dan opeens wel erg middelmatig zijn. Het verhaal wordt wat apart gevolgd gevolgd. De game begint met een enorme spoiler om de tutorial te doorlopen. Waarom ze niet gewoon een jonge Guts hebben gepakt en iets over zijn relatie met zijn 'vader' meteen meegeven aan de speler is dan ook niet te begrijpen. De actie van Berserk wordt wel goed gevolgd, maar ze slaan wat stukken over waardoor de emotionele relaties niet geheel duidelijk zijn voor nieuwkomers. Er zijn natuurlijk wel wat dingen gecensureerd ten opzichte van het verhaal. Een compleet naakte Casca gaat niet gebeuren, zo ver wilden ze niet gaan. In Japan werd er zelfs preorder-DLC gepromoot wat veel te maken had met verkrachting, dat heeft nogal wat stof doen opwaaien. In het Westen is dat niet beschikbaar. Wij krijgen een andere fanservice-kostuum waarin Casca in een tanktop rond loopt te meppen. Hoewel censuur niet goed is, is het gebruik van zo'n scene in marketing wel erg dubieus, dus ik kan er in dit geval totaal niet wakker van liggen. En Casca in een tanktopje sla ik zeker niet af.

Grafisch wordt het verhaal dus prima verteld, maar ingame is het even slikken. In het begin wanneer je door de bossen los gaat is het nog aardig te doen, maar hoe donkerder het verhaal wordt, hoe minder indrukwekkend de graphics van de omgeving worden. Om zo veel mogelijk vijanden op het scherm te toveren moeten er concessies gedaan worden aan de omgeving en dat is te zien. Eentonige textures zijn het grootste probleem. Nu is het bekend dat Dynasty Warriors 9 de eerste game wordt die eindelijk eens gebruik gaat maken van een nieuwe engine, maar daar is Berserk and the Band of the Hawk niet mee geholpen. De personages daarentegen hebben duidelijk meer aandacht gekregen. Ook de animaties van de alle aanvallen zijn duidelijk te volgen en natuurlijk komen er liters bloed uit de verslagen vijanden. De actie wordt dus mooi weergegeven, de omgevingen een stuk minder.

Berserk and the Band of the Hawk (Foto: Koei Tecmpo)

Goed, het verhaal is dus ijzersterk, de graphics zijn niet state-of-the-art, maar hoe zit het met de gameplay? Omega Force is de hack en slash-expert, maar dat laten ze niet altijd zien. Dat is dus altijd even afwachten totat je er letterlijk en figuurlijk mee aan de slag kan. Gelukkig zit de gameplay wel als gegoten. De Frenzy modus waarin je in een missie in kan geraken is eigenlijk niets anders dan de Musuo-aanval uit Dynasty Warriors. Maar in Berserk and the Band of the Hawk is het niet handig deze op te sparen tot een juist moment. Elke keer als je in Frenzy raakt wordt het sterker. Dit kan tot vijf keer, daarna is de tijdelijke krachtpatserij op zijn sterkst. Dit mechanisme zorgt ervoor dat je constant op zijn Berserks gaat: lomp hakken tot niets meer beweegt zonder dat het als een straf voelt je speciale krachten te hebben gebruikt.

Het combosysteem is ook op die manier gedaan: zorg ervoor dat je speciale combo's maakt en je spaart sneller je Frenzy-meter vol. Actie wordt beloond. De besturing van al dat geweld voelt te voet erg goed, maar als je eenmaal op een paard zit is het huilen. Het maakt niet uit welk type paard je pakt, het voelt alsof je alles mist en het manouvreren voelt als een vorkheftruck. Het lijkt me toch niet de bedoeling dat ik mijn paard laat staan en verder te voet ga omdat ik dan wel aan mijn gore-trekken kom. Van mij hadden ze de paarden in de gang kunnen laten staan.

Berserk and the Band of the Hawk (Foto: Koei Tecmo)

Tijdens de missies vallen er allemaal items die je kunt gebruiken op je personage. Sommige zijn niets anders dan tijdelijke boosts, andere items geven je permanente bonussen. Deze zijn ook te upgraden om het effect te verbeteren. Persoonlijk vond ik dit niet zo diepgaand zoals in bijvoorbeeld Hyrule Warriors, waar je echt gericht op zoek moet gaan naar hele specifieke materialen om je wapens te verbeteren. Wat dan wel weer beter in Berserk and the Band of the Hawk is, zijn de collectibles. Deze zijn gekoppeld aan het originele verhaal en geven je een echte uitdaging, in plaats van Skulltulas te zoeken in Hyrule Warriors. Denk aan bijvoorbeeld meer kampen te hebben overgenomen dan je AI-genoot in de strijd. De Behelit die je ermee verdient leveren puzzelstukjes op om je artwork gallerij uit te breiden.

Er is ook een Morale-meter, dat het moraal van je troepen laat zien. Deze moet goed houden, anders raken je andere troepen in paniek en dat is niet goed voor de uitkomst van de missie. Het is dus niet zo dat je blind je hoofdopdracht moet uitvoeren, je moet blijven opletten hoe de anderen in he team het doen. Dit zit in zo goed als alle Warrior-games: tijdens een missie gebeuren er onverwachte dingen waardoor je focus eigenlijk van het hoofddoel moet. En dan zijn er nog de bazen. Oh wat zijn ze heerlijk. De eerste die je tegenkomt is Zodd, en het is intens. Niet Souls/Nioh-intens overigens, die games hebben bossfights op een heel ander niveau. Wel hebben ze diverse fasen, en het wordt per fase natuurlijk net even wat lastiger, maar nooit ondoenlijk moeilijk.

Berserk and the Band of the Hawk (Foto: Koei Tecmpo)

Mocht je door de verhaallijn zijn dan heb je in het begin al de bijna verplichte Free Modus en een nieuwe Endless Eclipse Modus vrijgespeeld. Dit is waar je de rest van de tijd mee bezig kunt houden. Free Modus is zoals in alle Warriors-games de missies uit de verhaallijn, maar dan met de personages die jij er voor wil gebruiken. Endless Eclipse is een wel erg lange dungeon waarin er steeds sterkere vijanden voorkomen. Het voordeel: betere items waardoor je de lastigere moeilijkheidsgraden in Berserk and the Band of the Hawk waarschijnlijk beter kunt tackelen. Het werkt, maar het aanbod aan endgame is wel erg karig. Bijvoorbeeld Hyrule Warriors had dit toch beter voor elkaar met de speciale modi waarin de regels van het spel volledig omgegooid werden.

Berserk and the Band of the Hawk valt voor mij in de categorie "zou het nog eens spelen". Het is geen supertopper zoals Hyrule Warriors is, maar zeker goed genoeg om boven Arslan en Attack on Titan uit te komen. Het komt waarschijnlijk omdat de franchise zich er zo goed voor leent. Het bloed op de personages als je een ingezoomde speciale beweging maakt, de gore die constant in beeld is: het is Berserk en het is hack & slash. De makers hebben wel enkele executies, seks-scenes en andere 18+ uit het visuele verhaal moeten halen om door de keuring te komen, maar als je die wil zien: lees de manga of pak de oude anime-serie. De nieuwe anime van 2016 is namelijk erg kort door de bocht en slaat te veel over. Berserk and the Band of the Hawk hoort bij de betere hack&slash-games van Omega Force. Het is alleen wat karig bedeeld als het gaat om content na de verhaallijn.

Pluspunten
Minpunten
  • Verhaal wordt dmv anime verteld
  • Actie en gore wordt beloond
  • Gedetailleerde personages en actie 
  • Paard moet naar slager
  • Weinig endgame
  • Omgeving is grafisch meh
Gespeeld op PlayStation 4. Ook verkrijgbaar voor PlayStation Vita en pc.