Root Letter

Visual novel is een genre dat we nog niet heel goed kennen in het Westen. Games als Stein's Gate zijn redelijk niche te noemen, en Japanse uitgevers staan dus niet te trappelen om dit genre naar het Westen te brengen. Ontwikkelaar Kadokawa Games wil eens kijken of zij ons warm kunnen laten lopen voor hun games-lijn Kadokawa Game Mystery. Ze starten met Root Letter, dat geschreven wordt als √Letter. Als je Steins;Gate of de bekendere game Ace Attorney kent dat zul je veel herkennen in de gameplay van Root Letter. Het is meer dan een visual novel, het heeft namelijk wat van een adventure. Als speler zul je een moord moeten onderzoeken en daar komen dus ook ondervragingen en dergelijke in voor. De moord op zich is al een vreemde situatie.

Het verhaal gaat namelijk over de zoektocht naar Aya Fumino. Ze is jouw penvriendin van vijftien jaar geleden. Van wat ze toen beschreef en hoe ze overkwam op jouw personage was ze aardig en hulpvaardig, zat ze in het derde leerjaar en had ze genoeg vrienden. Een letterlijk schoolvoorbeeld van een studente dus. Op een gegeven moment ontvang je geen brieven meer van haar. Als je bezig bent met het leegruimen van je kamer zie je haar stapeltje brieven waaruit een nog ongeopende brief van haar valt. Daarin staat "Ik heb iemand vermoord, ik moet boeten voor mijn zonden. Onze wegen scheiden hier. Dag." Wat is er gebeurd? Om dat uit te gaan vinden ga je naar haar huis, maar dat is vijftien jaar geleden afgebrand. Dus je enige twee leidraden zijn de brieven en oude klasgenoten van haar over wie ze het wel eens had in haar brieven. Root Letter bestaat uit twee delen, een stuk simulatie en een stuk adventure.

Root Letter artwork

In het simulatie-gedeelte ga je haar brieven nog eens lezen. In dit gedeelte kun jij als speler nog bepalen wat jij naar haar geschreven hebt. Dat heeft gevolgen, want daarmee bepaal je ook hoe zij jou vond. Daardoor wordt het verhaal anders, met meerdere mogelijke eindes. De herspeelbaarheid is dus aanwezig, al ben je misschien in totaal vijftien uur bezig als je echt alles wil doen en zien in het spel. Dat zijn vijf extra uren als je het spel eenmaal hebt uitgespeeld. Dat komt vooral omdat je na het uitspelen scenes mag overdoen, in plaats van het hele verhaal. Persoonlijk vind ik dat prettig nu ik Root letter in een ruk geheel heb uitgespeeld, maar als je na een paar maanden eens denkt om alles te zien en te doen dan ben je waarschijnlijk al veel informatie vergeten, ondanks dat de game aangeeft welke optie je al eens geantwoord hebt.

Root Letter (Foto: PQube)

In het adventure-gedeelte probeer je haar leven te ontrafelen door klasgenoten en andere mensen te vinden die in haar brieven worden genoemd. Je speelt allerlei plekken in Shimane vrij. Eenmaal vrijgespeeld kun je gaan en staan waar je wil, maar het spel stuurt je wel in een richting. Het heeft vaak weinig zin om ergens te zijn waar het verhaal je niet verwacht. Door mensen te ondervragen leer je meer. Je kunt bij die ondervragingen gebruikmaken van de informatie die Aya je gaf over hen. Belangrijke items die je in het adventure-gedeelte tegen bent gekomen of andere info die je vindt tijdens je onderzoek leveren andere uitkomsten op in de ondervragingen. Het voelt meer als een detective maar gelukkig kun je niet echt game-over krijgen. Je kunt wel falen, maar dan mag je gewoon weer verder met het onderzoek en dan weet je dat je een spoor gemist hebt om diegene het juiste te laten zeggen. Kom je er echt niet uit dan is er de "Think"'-optie, waarna je een hint krijgt wat je moet gaan doen.

Root Letter (Foto: PQube)

Het verhaal is prima, maar waar Root Letter vooral in uitblinkt is de presentatie. De omgevingen zijn gedetailleerd in kleur en belichting en ook de hoofdpersonages hebben verschillende gezichtsuitdrukkingen. Het is een typisch Japanse game en het speelt zich af in de Shimane-prefecture, noordelijk van Hiroshima. Dat gebied heeft een lange geschiedenis. De componist heeft er dan ook voor gezorgd dat de muziek 'historisch' op de achtergrond klinkt. De voice-acting is ook prima, maar wat wil je met mensen als Noriko Hidaka, een professionele stemactrice die haar stem al geleend heeft aan series als Death Note, Hunter x Hunter en Psycho-Pass. Ze deed ook de stem van Satsuki in de beroemde Japanse tekenfilm My Neighbor Totoro, een van mijn favoriete feel-good films. Alleen de vertaling is soms wat overdreven in het herhalen van acties. Alsof ik niet weet wat ik net heb gekozen en het op drie verschillende wijzen achter elkaar moet lezen.

Root Letter (Foto: PQube)

Visual novels beginnen vaker naar het Westen te komen. Dat is alleen maar toe te juichen: hoe meer keuze, hoe meer vreugd. En dan is Root Letter ook een erg mooi begin voor Kadokawa Games. Ze hebben dan ook goede artiesten, goede voice-actors en een mooi verhaal neergezet en dat merk je in het spel. Grafisch zijn de omgevingen en hoofdpersonages erg gedetailleerd en de muziek werpt je meteen in Japanse sferen. Een aanrader.

Pluspunten
Minpunten
  • Verhaal
  • Grafisch erg gedetailleerd
  • Voice actors
  • Localisatie is soms wat overdreven
  • Geheel vrij ben je niet
Gespeeld op PlayStation Vita, ook verkrijgbaar op PlayStation 4.