Until Dawn: Rush of Blood

Railshooters en VR, het lijkt alsof zij voor elkaar zijn gemaakt. Railshooters zijn er een beetje in de vergetelheid geraakt sinds de komst van de platte tv’s, simpelweg omdat Lightguns zoals de Namco Gun niet meer werken op LCD schermen. Met de komst van PlayStation VR is dat natuurlijk niet meer nodig, je kunt nu alles simuleren met de twee Move controllers. Maar schiet het ook lekker weg?

Until Dawn: Rush of Blood leent zijn achtergrondverhaal van de game Until Dawn. Voor diegene die Until Dawn al gespeeld hebben, is het een feest van herkenning. De vijanden zijn terug, je bezoekt verschillende plekken die in de game voorkomen, de personages zijn terug. Echter, het is zo dat de game totaal niet speelbaar is als je Until Dawn niet gespeeld hebt. Maar je zou je soberso moeten schamen als je een PlayStation 4 hebt en nog steeds niet Until Dawn gespeeld hebt!

De gehele game speelt zich af in een karretje. Uiteraard staat dit karretje op een achtbaan en deze rolt door verschillende clichéplekken zoals een spookhuis, een mijn en een bos. Je wordt in het begin uitgenodigd om jezelf te bewijzen hoe goed je kunt schieten. In een kleine tutorialritje wordt al snel duidelijk dat er meer aan de hand is en dat alles niet is zoals het lijkt. Jij moet snel al die ongein voorzien van een kogelregen. Dat houdt in dat dat jij eerst door het level heenkart om vervolgens een baas te verslaan. Nee, het verhaal is even cliché als de plekken die je bezoekt, gelukkig zit er wel genoeg variatie in.

Het lijkt namelijk saai om de hele tijd in een karretje te zitten, maar gelukkig gebeurt er om je heen genoeg. Uiteraard moet je op alles schieten wat los en vast zit. Of dit nou vijanden zijn, of een doos met een schietschijf erop, of iets anders, dat maakt niets uit. Om een extra VR dimensie te geven, komt er ook nog eens van alles op je af wat je niet tot moes kan schieten, zoals zagen en rotsblokken. Hier moet je letterlijk weg voor duiken, dus passief op de bank zitten zit er niet bij.

Het VR elementje in deze game zit hem dus in het wegduiken, het zitten in het karretje en de aanwezige jumpscares die nu echt recht in je gezicht plaatsvinden in plaats van op een tv, ver van je vandaan. Ontwikkelaar Supermassive Games heeft weer een geweldig gevoel van tempo in de game gestopt. Normaliter heb ik ondertussen wel door wanneer er een jumpscare plaats gaat vinden, maar dit keer had ik ze echt niet door. En misschien ben ik het niet gewend dat er ineens killerclowns, geesten en mannequins voor mijn neus staan. Dit in combinatie dat ik het zeker voelde in mijn buik als het karretje waar ik in zat weer eens een diepe duik nam, maakt dit de één van de games waaruit de meerwaarde van VR zeker uit de verf komt.

Rush of Blood laat je kiezen of je de Move controllers of controller wilt gebruiken. Beide hebben hun voordeel en nadeel. Schieten met de Move controllers vind ik persoonlijk moeilijker dan met de controller, maar de Move controllers hebben als voordeel dat je makkelijker kunt richten. De moeilijkheid zit hem vooral in de Camera, die niet altijd even goed de beweging van de Move controller registreert. Dat is jammer, want hierdoor schiet je onnodig mis door een technisch mankement, en niet doordat jij het verkloot.

Mocht het allemaal op zijn rolletjes lopen, dan ben je na zo’n kleine twee uur klaar met de game. De uitdaging zit hem dan ook in om zoveel mogelijk punten te scoren en het beter te doen dan je internetvrienden. Her en der zijn er verborgen afslagen die je kunt zoeken, wat specifieke doelen die je moet raken, wat geheime die je kunt ontdekken. Niets om echt naar huis te schrijven, tenzij je heel graag het beter wilt doen dan je vrienden.

Al met al is Until Dawn: Rush of Blood een solide game die de potentie van de PlayStation VR laat zien. Als je verwacht dat je een Until Dawn vervolg gaat spelen, dan kom je bedrogen uit. Verwacht je echter een solide railshooter die de voordelen van VR op een presenteerblaadje geeft, dan heb je aan deze game geen miskoop.