BioShock: The Collection
Deze generatie consoles is ondertussen de generatie van de rhinocerossen aan het worden. Weet je nog hoe goed Final Fantasy 7 was? Weet jij nog hoe goed Crash Bandicoot was? Ondertussen mogen wij ook BioShock: The Collection toevoegen aan dit rijtje. Alleen doet de game één ding goed verkeerd, en dat breekt de game net op.
BioShock was misschien wel een van mijn favoriete games van de vorige console generatie. De sfeer die hoofdprogrammeur Ken Levine samen met zijn team van Irrational Games heeft neergezet wordt door weinig games geëvenaard laat staan daarover heen gegaan. Helaas heeft Ken er ook voor gezorgd dat wij nooit een deel vier hebben mogen hebben. Ken leed nogal aan het Kojima syndroom dat alles tot in de puntjes goed moet zijn en dit heeft de studio uiteindelijk de das om gedaan. Gelukkig heeft dit wel hele toffe titels opgeleverd.
BioShock: The Collection bestaat uit alle drie de BioShock delen. Ging je in deel één voor het eerst onder water om uit te vinden hoe de Rapture er van binnen uit ziet, gingen wij in deel twee eens in de binnenkant van een Big Daddy kijken. Deel drie moest niets van water hebben, en zocht zijn heil in de lucht. Alle drie de games zijn wel eens voor een prikkie te koop geweest op Xbox Live, PlayStation Plus of Steam en iedereen die van shooters houdt heeft de spellen weleens gespeeld.
Omdat het eerste deel alweer stamt uit 2007, heeft 2K de eerste twee delen flink opgepoetst. Nu kan ik natuurlijk zeggen dat het er hartstikke mooi uit ziet (en dat ziet het ook). Maar wat meer voor de game spreekt is dat de installatiebestanden van deel 1 & 2 nu bijna 28GB zijn. Dat is een verdubbeling van de ruimte die het vroeger innam. Toegegeven, er zijn nog steeds mooiere shooters, maar het kan er zeker mee door. Helaas schrok ik niet van het verschil tussen het derde deel dat ik laatst nog speelde op mijn Xbox One via Games With Gold en de nieuwe versie op mijn PlayStation 4. Natuurlijk zijn er hier en daar wat verbeteringen, helaas zijn deze zo minimaal dat ik niemand kan adviseren om er nu voor naar de winkel te rennen.
Een game er na 10 jaar goed uit laten zien, dat is makkelijk. Maar een game maken die na 10 jaar nog steeds goed uit de verf komt, dat is moeilijk. Als je die game nooit gespeeld hebt, of heel lang geleden, dan is het verhaal nog steeds een van de betere. Nou kan ik voorstellen dat BioShock Infiti bij de meeste van ons nog goed in het geheugen is geschreven en dat het allemaal wat vaag wordt bij deel 1 & 2. Daarom is het een feestje om ze nogeens een keer allemaal achter elkaar te kunnen spelen. De connectie tussen de drie delen, samen met de DLC, komt nu nog beter aan het licht.
Dus het verhaal is goed, de game ziet er goed uit, er is content toegevoegd. Dan zou je bijna denken dat wij hier met een prima remaster te maken hebben. Bijna, want 2K heeft dan wel alle DLC-pakketten op de disc(s) gestopt, samen met nog meer content zoals een museum vol met Story Art en wat commentaar van de developers, maar is wel vergeten dat de multiplayer ook gespeeld werd. Dat betekent dus dat je niet als vrienden op elkaar kunt schieten.
En als ik het toch heb over wat ze nog meer vergeten zijn, is dat je in de eerste twee delen niet de controls kunt aanpassen op de console versie. Die was tien jaar geleden al merkwaardig, maar vandaag de dag kan het echt niet meer dat je springt met het driehoekje. Alle interactie gebeurt met X. Dit is zo erg wennen, dat ik het eerste half uur steeds op de verkeerde knoppen ram. Natuurlijk went dit wel, maar was het echt teveel gevraagd om even dit om te draaien? Tevens, en dit is geen echt minpunt, kun je nog steeds niet je gameplay streamen naar YouTube of Twitch. Dit kan echt niet meer anno 2016. Daarnaast zitten er her en der nog kleine bugs in die ook al in de originele game zaten ook meegenomen in de remasters.
Het herbeleven van misschien wel een van de beste games is gewoon pure fanservice. Als je jezelf weer wil laten zinken of met je hoofd in de wolken wilt zijn, dan kun je je lol op met deze remaster. Als ze alleen nou nog een paar kleine patches uitbrengen, dan zou deze remaster bijna Remaster of the Year zijn.
