Stranger Things

Met Stranger Things heeft Netflix een fijne, binge-waardige avonturenserie te pakken, die herinneringen oproept aan de bovennatuurlijke en spannende familiefilms uit de jaren 80.

Nostalgie is een belangrijke reden waarom films, hoe goed of slecht ze ten tijde van hun oorspronkelijke verschijning ook ontvangen werden, door de jaren heen kunnen uitgroeien tot klassiekers. Dit geldt met name voor films die zicht richten op een jong publiek, maar op latere leeftijd nog prima te verteren zijn. Het is de jeugd van de jaren 80, en wellicht 90, die anno 2016 is uitgegroeid tot de nieuwe lichting filmmakers, en dus is het helemaal niet gek dat franchises als Ghostbusters, Gremlins, Indiana Jones, Terminator en Star Wars een terugkeer maken, of simpelweg nog steeds populair zijn. Een nieuwe versie van een film haalt de nostalgie weer naar boven en werpt een blik op het verleden. Maar is het niet zo dat regelmatig de conclusie luidt "meh, het is niet zoals vroeger"?

Stranger Things

Stranger Things is een hommage aan de de klassiekers waar Matt en Ross Duffer, bedenkers van de serie, mee opgegroeid zijn. De broers, die ook betrokken waren bij het eerste seizoen van Wayward Pines, citeren filmmakers Steven Spielberg en John Carpenter, plus auteur Stephen King als hun invloeden. En alles aan Stranger Things ademt inderdaad dat nostalgische eighties-sfeertje, van die avonturen waar de nu-dertiger van genoot in de jeugdjaren, van die mysteries die het deden lijken alsof de wereld zo veel groter was dan je had kunnen beseffen en jij degene was die de taak had dit te verkennen en ontdekken.

De serie draait om de verdwijning van Will Byers, een jongen die na een avondje Dungeons & Dragons met zijn vrienden plotseling in het niets verdwijnt. Zijn verdwijning is in eerste instantie een doodnormale, niet ongebruikelijke vermissing, met zoekacties en een opgeschudde lokale gemeenschap, maar bij de kijker is al direct duidelijk dat er meer aan de hand is. Tegelijk met Wills verdwijning duikt er in de bossen rondom Hawkins, Indiana, waar het verhaal zich afspeelt, een meisje op. Ze draagt alleen nachtkleding, zegt geen woord en ziet er met haar kortgeschoren haar nogal opvallend uit. En ze kan iets wat wij niet kunnen, iets bovennatuurlijks.

Voordat dit alles echter in beeld komt laten de gebroeders Duffer ons zien dat er in Hawkins een laboratorium is. Enigszins verwijderd van het stadje, in de bossen, is het Hawkins lab blijkbaar iets geheimzinnigs aan het doen, en iets gevaarlijks, wat blijkt uit de openingsmomenten van de serie. De kijker knoopt al snel de losse eindjes aan elkaar: Wills verdwijning komt door iets verschrikkelijks in dat laboratorium, en dat vreemde meisje weet er meer van.

Stranger Things (Foto: Netflix)

En zo begint een mysterie dat zich uitvouwt over drie leeftijdsgroepen in Hawkins: de vrienden van Will zoeken hun beste vriend en krijgen ineens te maken met dit meisje, terwijl de de wat oudere kids, de tieners in het stadje, de meer griezelige kant van het mysterie ervaren. En de volwassenen, waaronder Joyce, de moeder van Will, leren ook langzaam dat er meer aan de hand is dan een eenvoudige vermissing. De focus ligt hier op Joyce, die al snel doorheeft dat er iets bijzonders speelt, wanneer ze signalen lijkt te krijgen die wel eens van Will zouden kunnen komen.

De Duffers vertellen hun verhaal in slechts acht afleveringen, en Stranger Things voelt daarmee meer als een lange film, dan als een tv-serie. Dit komt mede door hoe de serie eruit ziet en voelt: als verhaal dat zich in de jaren 80 afspeelt, ademt het duidelijk dat sfeertje van vroegâh, door de keuze voor de vormgeving van de opening credits, of passende muziek. Het voelt heerlijk comfortabel en kijkt daardoor lekker weg, zonder lang aan te voelen.

Het verhaal, waarvan elk hoofdstuk een eigen titel heeft (ook zo'n lekker sfeerzettertje), kent een geleidelijke opbouw: het mysterie komt maar heel subtiel, stukje bij beetje aan het licht, terwijl de onthullingen zelf worden gedreven door de personages, hun achtergronden, of hun keuzes. Hoewel Wills verdwijning, en wat daarmee samenhangt, centraal staat, is het de invloed die de situatie heeft op de inwoners van Hawkins, en in het bijzonder onze hoofdpersonen, waar Stranger Things eigenlijk over vertelt, en wat het zo interessant maakt.

Stranger Things is vanaf morgen te zien bij Netflix. Ruim er alvast een weekenddag voor in.