Firewatch

Firewatch speelt zich af in 1988 in de rijke bossen van Wyoming. Vanuit een hoge uitkijktoren hou je de omgeving in de gaten in verband met eventuele rooksignalen. Je enige contact in de eenzame natuur is met een charismatische vrouw via de walkie-talkie. De setting alleen al is veelbelovend. Helaas weet Firewatch niet te overtuigen door een slecht verhaal en een gebrek aan diepgang.

Firewatch is een onderdeel van het relatief nieuwe genre 'walking simulator'. Dit zijn verhaalgedreven games waar weinig spelelementen in zitten en die vooral om het verhaal draaien. Denk aan Gone Home of de meer recente Everybody's Gone to the Rapture. In Firewatch maak je veel uitstapjes in de natuur. Daarbij moet je af en toe bierblikjes opruimen, een touw vast maken om te klimmen of op een kaart kijken, maar dieper dan dat wordt het nooit. 

De echte tegenvaller is hoe verrassend lineair het bos eigenlijk is. Verwacht absoluut geen groot open gebied dat je uitgebreid kunt verkennen. Strategisch geplaatste bomen en rotsen verhullen het nog ietwat, maar eigenlijk loop je bijna altijd over vaste lineaire paden. Het bos is gelukkig wel mooi. De licht cartoony graphics en de rijke pastelkleuren geven de game een mooie unieke look.

Firewatch is dus vooral het verhaal van Henry en Delilah. Henry is het personage waarmee je speelt. Nadat zijn huwelijk kapot is gegaan omdat zijn vrouw Alzheimer kreeg besluit hij om alles achter te laten en in eenzaamheid in het bos te gaan werken. Henry is geen boswachter, zijn enige echte taak is om uitkijk te houden op rook en vuur vanuit een hoge toren. Dit is normaliter een heel saai zomerbaantje, maar al snel moet Henry veel meer doen dan in zijn baanbeschrijving staat.

Delilah is Henry's baas. Zij zit ook in zo'n uitkijktoren, maar wel een heel eind van je vandaan. Je houdt constant contact met haar via een walkie-talkie. De kern van [i]Firewatch[/i] zijn de gesprekken met Delilah. Je kunt haar bellen als je een opvallend object ziet, maar vaak geeft ze zelf commentaar of vraagt ze je iets persoonlijks over je leven.

Gedurende de zomer in het bos leren de twee elkaar steeds beter kennen. De gesprekken zijn goed geschreven en klinken vrij natuurlijk. Op sommige vragen kun je zelf uit een aantal antwoorden kiezen zodat je nog wel een beetje het gevoel krijgt dat je het verhaal richting geeft. Vertel je haar over je zieke vrouw? Vertrouw je haar als het later in het spel spannend wordt? De groeiende relatie tussen Henry en Delilah is het grootste pluspunt van de game, maar net als alle andere facetten in de game ontbreekt het uiteindelijk aan diepgang.

Wanneer je het einde bereikt, iets dat al na vier uurtjes gebeurt, is het duidelijk dat het eigenlijk een relatie is zonder echte substantie. De game is simpelweg te kort en besteedt niet genoeg tijd aan het uitdiepen van deze personages. We weten dat Henry met zijn verleden worstelt en Delilah ook wat issues heeft, maar de game graaft daar simpelweg niet diep genoeg in. In principe ben je ongeveer drie maanden in het bos, maar tot twee keer toe slaat de game zomaar twintig dagen over.

Voor de rest heeft de game weinig te bieden. Er gebeuren wel licht spannende dingen, zoals vermiste meisjes en doorgesneden kabels die snel voor een ongemakkelijk gevoel zorgen. Spelen met verwachtingen juich ik normaal toe, maar zonder te veel te willen verklappen blijkt achteraf dat de game je op een goedkope manier aan het misleiden is. Na afloop blijkt dat veel dingen eigenlijk nergens op slaan. Het verhaal van Firewatch is dus wat mij betreft compleet uitgebrand.

De PS4-versie van Firewatch heeft helaas op technisch vlak ook wat ruwe randjes. Het spel loopt bij elke auto-save bijvoorbeeld een beetje vast. Het was vervelend genoeg dat ik de auto-save moest uitzetten. De game is ook twee keer ook compleet vastgelopen. Daarnaast zien schaduwen er niet uit en wil Henry nog wel eens in de omgeving vast blijven zitten.

Conclusie
Firewatch is precies zo'n indiegame die je niet wil. Het is kort, oppervlakkig en duur. In tegenstelling tot andere walking simulators blijft er door een gebrek aan diepgang weinig hangen. Bovendien probeert het verhaal je meermaals goedkoop te misleiden. Een zomer om snel te vergeten.

Pluspunten
Minpunten
  • Licht cartoony graphics zorgen voor mooie look
  • De gesprekken tussen Henry en Delilah zijn goed geschreven
  • Bos blijkt meer lineair dan verwacht
  • Uiteindelijk is de relatie tussen Henry en Delilah vrij oppervlakkig
  • Het verhaal misleidt op goedkope manier en zit vol gaten
  • PS4-versie heeft wat technische mankementen
Gespeeld op PS4, ook verkrijgbaar voor pc.