Call of Duty: Black Ops III

Ik blijf het een raar jaarlijks fenomeen vinden: Activision brengt een nieuwe Call of Duty uit en iedereen schreeuwt moord en brand over gebrek aan innovatie, uitmelkerij en te hoge cijfers bij de grote media-sites. Eerder deze week kreeg ik een persbericht over Call of Duty: Black Ops III. De omzet van de verkopen is in de eerste drie dagen meer dan een half miljard dollar en er is een record aantal uur, namelijk 75 miljoen, online gespeeld in die dagen. Het is daarmee de grootste launch in de games-, film- en muziekindustrie. Ergens klopt er iets niet.

Het grappige is dat zo veel spelreeksen eigenlijk niets nieuws doen, maar zie je ooit zo’n grote golf verontwaardiging over bijvoorbeeld FIFA? De makers daarvan doen precies hetzelfde: elk jaar een transfer-update en met prachtige technische termen eigenlijk zeggen dat je een paar verbeteringen hebt doorgevoerd in je game-engine. Waarom gillen de ‘haters’ wel zo hard bij Call of Duty? Is het een geval van misgunnen? Is het balen dat er al jaren geen game zich in een oorlog in het verleden situeert?

Call of Duty: Black Ops 3

Goed, dit artikel staat onder reviews, dus laat ik met mijn mening komen over de game, gebaseerd op daadwerkelijk spelen in plaats van haat spuwen gebaseerd op een gametrailer met Paint It Black op de achtergrond. Want dit jaar heeft Treyarch uitgepakt als het gaat om content. Meestal is het bij Call of Duty zo dat het downloaden van de game langer duurt dan de verhaalmodus. Verrassend genoeg is het dit jaar anders, ik heb mijn eerste solo playthrough op twaalf uur geklokt. Het verhaal is niet heel spannend, het probeert me aan het denken te zetten over kunstmatige intelligentie, maar blijkbaar is de oplossing gewoon alles kapot knallen, dus dan ben ik snel uitgedacht. Diepgang hoef je dus niet te zoeken in het verhaal.

Wat de verhaalmodus wel de moeite waard maakt, is de modus ‘realistic’ die ik in mijn tweede playthrough eens wilde proberen. Op een uitzondering na ben je eigenlijk altijd gelijk dood als je geraakt wordt. Het blijkt niet heel slim om als Rambo door levels heen te rennen. Levels waar je eerst doorheen knalde, worden opeens een stuk lastiger en alleen door strategisch bezig te zijn red je het. Of je gaat zoals ik uiteindelijk naar singleplayer co-op, zodat je met vier man beziggaat en de optie hebt om gevallen teamleden te reviven. Wat ik op deze moeilijkheidsgraad alleen mis is iets als cover zoeken, want je bent echt te vaak het haasje in een shoot-out.

Call of Duty: Black Ops 3

In de verhaalmodus blijft Call of Duty steken qua vernieuwingen. Het is en blijft hetzelfde, qua 'zie hem de held zijn' in plaats van daadwerkelijk een persoonlijke aanpak. Ja, ze hebben het geprobeerd: je kunt kiezen uit wat uiterlijkheden, maar dat is beperkt. Bijvoorbeeld Fallout 4 laat zien dat je echt helemaal los kunt gaan qua personage, tot de naam gesproken en wel toe. Ook de actie wordt langzamerhand wel voorspelbaar: alles ontploft als je in een voertuig zit met een turret. Dan maakt het mikken niet eens meer uit, ook niet op 'realistic'. En natuurlijk gaat het voertuig op het laatst kapot en mag je weer te voet verder. De actie is wat je verwacht, het doet niets dat mij echt even op het puntje van mijn stoel laat zitten.

Nieuw in Call of Duty: Black Ops III zijn je sci-fi vaardigheden. Deze zijn onderverdeeld in drie delen. Je hebt vaardigheden om vooral alles wat explosief is te laten ontploffen. Maar als je wil kun je alles en iedereen te lijf met melee-vaardigheden, of je gaat voor chaos door robots te besturen en menselijke tegenstanders aan te laten vallen door nanovliegjes die ze nog in de fik zetten ook. Je mag pas bij level 20 mixen tussen de verschillende type vaardigheden, dus ik ben voor de eerste playthrough vol voor melee gegaan. Het voelt heerlijk om eerst onzichtbaar te zijn en dan een groep gasten te verrassen met een enorme klap die de groep laat wegvliegen. Of wat te denken om bij een robot zijn powercell eruit te rukken en als granaat naar de ander te gooien. Hoi Deus Ex in een Call of Duty-jasje!

Call of Duty: Black Ops 3

Maar er wordt gemixed door Treyarch. In de verhaalmodus zitten al twee extra games. Heb je het uitgespeeld mag je alles nog eens doen, maar dan is er een zombievirus en zijn de tegenstanders ondoden. Eerder vind je al in de HUB een twinstick-shooter, waarin je op een eiland op zoek moet naar een doorgedraaide gorilla die zichzelf blijkbaar heeft omringd met zombies. Het is duidelijk een easter egg, maar een leuke afwisseling.

Naast de verhaalmodus is er nog een extra zombie-verhaal, Shadow of Evil genaamd. Het speelt zich af in de jaren veertig. Iemand wil vier mensen, ingesproken door Jeff Goldblum, Ron Perlman (ja, die van Fallout), Heather Graham en Neal McDonough. Het sfeertje dat er neergezet wordt is mooi, en doet erg denken aan de film Saw. De vier spelers zijn allemaal criminelen op hun eigen manier en iemand wil ze een lesje leren. Het speelt vrij eenvoudig: er komt een wave zombies aan, je schiet er wat af en verdient punten waarmee je nieuwe wapens kunt unlocken, barricades kunt repareren of sloten van deuren kunt openmaken, waardoor je verder in de stad komt. De eerste paar potjes heb ik enorme pech gehad met rushers, die meteen alles opendoen en verder rennen, waardoor er van alle kanten zombies komen, maar als je met een vaste groep speelt of eens mazzel hebt, dan kom je verder dan wave vier. Een lastige modus, maar wel erg vermakelijk. Publieke games zijn dan zoals gewoonlijk weer een hit of miss.

En dan is er de modus die iedere Call of Duty-speler speelt: multiplayer. De basis blijft hetzelfde: kies tien items, mods of perks en vecht het uit online om nieuwe spullen te unlocken. Niets nieuws, het is waar de reeks sterk in is: om het eerlijker in te houden en je zelf keuzevrijheid te geven over hoe je wil spelen. Wat in Call of Duty: Black Ops III de multiplayer wat opschudt zijn de Specialists. Er zijn er negen en elk heeft een sterk wapen of een handige vaardigheid. Mijn favoriet is de Outsider. Ik ben namelijk niet zo snel met mikken, dus ik kan kiezen om een explosieve boog te gebruiken om zo niet te hoeven mikken, of me enorm nuttig te maken met mijn vaardigheid: ik kan namelijk met de Outsider door muren heen kijken en iedereen waarschuwen voor aankomend geweld.

Je kunt niet én het wapen én de vaardigheid meenemen in een potje, dus er is geen enkel team dat alles heeft. Het geeft wat meer strategie en vooral in een vaste groep kun je leuke dingen uitdokteren. Want ja, de droeftoeters zijn er ook: solo rennend naar de tegenstander enzovoort; het online gebeuren van sommige spelers levert af en toe bij mij vragen op wat er zo leuk aan is om zo te doen als zij doen.

Een andere vernieuwing zijn de nieuwe mogelijkheden om bijvoorbeeld hoger te springen of tegen muren aan te rennen. Dergelijke acties zorgen in combinatie met de mappen ervoor dat je constant op je hoede moet zijn. Omdat je het vooral in kleine ruimtes uitvecht, gaat het allemaal razendsnel, en ik voelde me de eerste dagen gewoon volledig overrompeld door gasten die er duidelijk meer tijd in stoppen. Maar de wapens en mappen beter leren kennen loont, en mede dankzij de slechte matchmaking zie je soms veel betere spelers dingen doen waarvan je niet wist dat het kon, dus ook daar leer je van.

Sorry voor de schreeuwers, maar Call of Duty: Black Ops III probeert wel degelijk te verbeteren. Ben je geen fan van de franchise, dan zal deze game je zeker niet overhalen met de aanpassingen die gedaan zijn. Voor de multiplayerfans zijn er de close-quarter gevechten en meer strategische teamkeuzes met Specialists. De mappen zijn zoals we verwachten prima, met chokepoints maar ook punten om gebruik te maken van je nieuwe vaardigheden. Matchmaking in multiplayer voelt soms wel oneerlijk aan en op sommige mappen krijg je wel erg lullige respawns. Content genoeg weer voor de fans, die kunnen weer vele uurtjes erin kwijt, in plaats van te reageren op al die schreeuwers. En nu maar hopen dat we volgend jaar weer eens een WOII-thema krijgen. Het wordt eens tijd.

Pluspunten
Minpunten
  • Specialist maakt iedereen nuttig
  • Meer content dan vorige jaren
  • Upgrades zorgen voor meer mogelijkheden
  • Matchmaking en spawnpoints zijn af en toe matig
  • Singleplayer doet niets nieuws
Gespeeld op PlayStation 4, ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc. PlayStation 3 en Xbox 360 hebben alleen multiplayer.