Fallout 4

Met de wereld van Fallout 4 zit het dus wel in orde. Er is veel te zien, veel te doen en variatie genoeg. De willekeurigheid van sommige dingen zijn simpelweg hilarisch en het shooter-element is sterk verbeterd. Qua RPG is het iets minder naar mijn mening, maar dit stoort me verder niet. Wat ik wel jammer vind, zijn de radiozenders. Klassieke muziek voelt slechts sporadisch op zijn plaats en Diamond City Radio heeft erg veel nummers van deel drie. Wat meer afwisseling was fijn geweest. Waar de radio in deel drie altijd aanstond, loop ik nu soms in pure stilte, omdat ik de nummers ondertussen kan dromen. Ik hoop dat het voorgaande een indruk geeft van de wereld van Fallout 4, want het is namelijk maar een fractie van wat er allemaal aanwezig is. Fracties, een sterk verhaal, willekeurige gebeurtenissen, interessante personages en ga maar door.

Na een aantal avonturen in de Commonwealth was het tijd om het bouwsysteem eens uit te testen. Met de woorden van Todd Howard in mijn achterhoofd (‘It just works’), begon ik hoopvol aan de restauratie van Sanctuary. Het enige wat ik kan zeggen is: ‘Todd, leugenaar.’ Wat heb ik me geërgerd aan het systeem. In Sanctuary zaten al wat mensen en er was een quest aanwezig om het bouwsysteem wat toe te lichten. Prima, doen we. ‘Bouw wat bedden.’ Ok, even wat dingen opruimen, vier bedden naast elkaar. Prima. ‘We hebben ook eten en drinken nodig!’ Ja, dat kan ik me wel voorstellen. ‘We worden zo wel aantrekkelijk voor Raiders, wil je onze nederzetting wat versterken en beschermen?’ Tuurlijk. Turret hier, outpost daar en klaar. So far, so good.

Het probleem begon hierna. Ik dacht, ik bouw een muur om Sanctuary heen. Geen idee waar Raiders eventueel vandaan kunnen komen (en het gebied is nogal groot), dus alles (op één pad na) afzetten met muren klonk als een goed idee. In een hoek een hoekstuk neerzetten en van daaruit muren eraan vast zetten. Prima toch? Nou, niet helemaal. Muren kennen een automatische feature waarin ze recht op een ander stuk kunnen worden geplaatst. Helaas is dit eerder irritant dan nuttig. Zo kun je een muur niet in een andere hoek draaien en eraan vastzetten (of ik heb enorm gefaald, maar na een kwartier gaf ik dat idee maar op). Dit kan alleen in dezelfde lijn als het vorige stuk.

Daarnaast is er soms alle ruimte voor een muur, maar kun je hem alsnog niet plaatsen. Vervolgens probeer je een gat dicht te maken en steekt er een stuk muur door een huis heen. Apart, het systeem werkt dus nog niet helemaal vlekkeloos. Ook houdt het systeem geen rekening met physics. Een muur die ik begon op de grond, kon vervolgens drie meter boven de grond worden doorgebouwd, zonder ondersteuning. Wanneer je dan een stuk muur weghaalt, vliegt er ineens een stuk muur rond. Tuurlijk. Of een beschermbunker bouwen op de punt van een dak, die vervolgens recht blijft liggen? Ja hoor.

Afijn, na een hoop gekloot staat er een (niet zo mooie) muur om het gebied heen. Ik kijk rechtsboven in beeld en zie dat ik driekwart van de ruimte heb gebruikt. Wat? Een limiet op het aantal objecten? Jammer. Wat dan weer wel fijn werkt, zijn bijvoorbeeld de voorzieningen voor je nederzetting. Stroom is simpel aan te sluiten, verdedigingen opbouwen is plezierig om te doen en het toewijzen van mensen aan specifieke taken is eenvoudig. Het bouwen van constructies is dus minder, maar de andere zaken zijn wel leuk om te doen. Het enige wat ik nog had willen zien, is dat je vanuit een soort birds-eye view kan bouwen. Nu moet je alles doen vanuit het perspectief van je personage, waardoor het niet makkelijk is om dingen recht te plaatsen of bijvoorbeeld strak tegen de muur aan. Het overzicht houden is lastig.

Je moet het bouwen alleen wel vanuit jezelf willen doen, want een echte beloning is nog niet voorbijgekomen (ook geen straf als je het niet doet, overigens). Je kunt wat winkeltjes opzetten en mensen planten laten onderhouden en nog een paar dingen (die jou extra’s geven voor in de Commonwealth), maar in het totaalplaatje is de impact dus nogal klein. Het is dus geenszins een vereiste en door de gelimiteerde resources die je kunt neerzetten, is de kans groot dat al je nederzettingen een gelijke uitstraling krijgen.

Naast het bouwen van een nederzetting is er ook een uitgebreid modsysteem voor wapens, je uitrusting en je power armor. Hier kun je van alles en nog wat mee doen: een steekwapen plaatsen, de grootte van je magazijn wijzigen, S.P.E.C.I.A.L.-attributen koppelen, je wapen beter maken voor long-range en ga zo maar door. De mogelijkheden zijn bijna eindeloos en doordat het gebruikmaakt van alle junk die je vindt, ook nog eens heel toegankelijk. Het is ook mogelijk om, mocht je uiteindelijk toch een beter wapen vinden, de modificaties over te zetten naar een nieuw wapen. Dit is wel iets dat je zeker wilt doen, want het kan je net die edge geven in moeilijke gevechten. Het geheel werkt soepel en snel en hier kan ik me wel vinden in de woorden van Howard: 'It just works.'

Ik wist dat de impact van Fallout 4 niet te onderschatten zou zijn, maar dat ik er weer dusdanig in op zou gaan dat ik uren en uren achter elkaar zou spelen, dat had ik niet verwacht. Uiteindelijk is Fallout 4 een game met kanttekeningen. De wereld is groot, maar echt ronddwalen is niet meer van de partij. De gameplay is verbeterd, maar het dialoog-systeem is versimpeld. Het bouwsysteem is uitgebreid, maar kan erg vermoeiend en irritant zijn. De combat is sterk, maar door een onbeperkte toegang tot perks op een gegeven moment erg simpel. De game is charmant, maar grafisch niet denderend. De hoeveelheid lol die je uit Fallout 4 haalt is afhankelijk van het feit of jij over deze ‘maren’ heen kunt stappen. Ik kon dat wel, waardoor Fallout 4 in mijn top 5 van games van dit jaar is gekomen.