Hatoful Boyfriend

Hatoful Boyfriend is een game waarin de definitie van bestialiteit in de war wordt gegooid. Is het immers nog steeds bestialiteit als het dier intelligent is? Wat als er liefde is en de seks consensueel is? Nee, ik bedoel dit niet helemaal serieus, maar je zult begrijpen dat ik nogal verward ben na het daten van een handjevol vogels.

In Hatoful Boyfriend zijn vogels net zo slim als mensen. In deze visual novel ben je echter gewoon een meisje, de enige mens op de prestigieuze 'St. PigeoNation's Institute'. Op deze middelbare school ontmoet je allerlei interessante mannelijke vogels. Je leert deze gevleugelde hunks tijdens het schooljaar kennen.

Hatoful Boyfriend is een otome (girl) game. Dit zijn verhaalgedreven games die gericht zijn op vrouwen. Vaak zijn het dating sims waarin je als tienermeisje bloedmooie 'bishounen' mag daten. Dat geldt dus ook voor Hatoful Boyfriend, al zijn de mooie jongens hier afgebeeld als vogels. Het doel is om natuurlijk tortelduifjes te worden.

Heel interactief is dit spel niet, in principe ben je alleen aan het lezen en moet je af en toe een keuze maken. Een van de eerste keuzes is bijvoorbeeld welke naschoolse activiteit je wilt doen: hardlopen, helpen bij de ziekenzaal, de leerlingenraad bijstaan of receptionist bij de bibliotheek. Je bepaalt ook of je veel wil studeren, sporten of muziek wilt maken. Afhankelijk van je keuzes word je op een 'route' gezet die naar een romantisch einde gaat met een van de vogels.

In eerste instantie is Hatoful Boyfriend wat dat betreft een vrij typische otome game. De personages, ondanks het bizarre feit dat het om vogels gaat, zijn bekende stereotypen. Je hebt de jeugdvriend, de elitaire aristocraat, de stille nerd die altijd in de bibliotheek zit, de onhandige docent, etc. Gelukkig wijkt Hatoful Boyfriend hier ook vanaf met een paar geinige routes (de krankzinnige schooldokter bijvoorbeeld!).

Verder zijn er nog een paar geheime routes en een twist als je alle 14 eindes haalt, maar uiteindelijk voelt de game alsnog erg karig aan. Een route uitspelen kost je slechts twintig minuten en in die tijd leer je de personages amper kennen. De vogel-gimmick is leuk, maar alles went. Wat overblijft, is een oppervlakkige visual novel die al snel uit je geheugen verdwijnt.

Helaas draait de game ook behoorlijk slecht. Opmerkelijk, gezien we het hier over een extreem simpele game hebben. De technische mankementen zijn behoorlijk irritant, zo klonk de muziek bijvoorbeeld vaak glitchy, alsof het wegviel. Verder is de game bij mij drie keer gecrasht. De game voelt sowieso niet erg gepolijst, gezien het aantal spelfouten. Toch wel ernstig in een visual novel.

Conclusie
Hatoful Boyfriend is een visual novel die niet veel verder komt dan 'geinig'. In eerste instantie is het leuk dat je vogels aan het versieren bent en relaties met ze opbouwt, maar al gauw wordt duidelijk dat het spel niet veel om het lijf heeft. Het enige wat me echt bij zal blijven is het feit dat ik dit heb opgezocht.