Monster Hunter 4 Ultimate

Monster Hunter 4 Ultimate is niet alleen de grootste en beste Monster Hunter, maar ook de toegankelijkste. Het is in vele opzichten de ideale Monster Hunter-game. Het enige echte probleem is het feit dat je dit op je Nintendo 3DS moet spelen.

Monster Hunter is een gigantische franchise in Japan. Daar worden miljoenen exemplaren van de games verkocht. In het Westen is het een stuk minder succesvol. Waarom precies is mij onduidelijk, misschien omdat handhelds hier minder populair zijn of door het feit dat de games een hoge leercurve hebben. Of Monster Hunter 4 Ultimate hier verandering in gaat brengen is twijfelachtig, maar Capcom heeft in ieder geval een beste poging gedaan.

Wat is er nou zo leuk aan Monster Hunter? Stel je voor dat een spel alleen zou bestaan uit Dark Souls-achtige baasgevechten. Dat is Monster Hunter. Je vecht alleen maar tegen gigantische reptielen, draken, apen, spinnen, etc. Door de uitstekende animatie komen ze allemaal heel levendig over, bovendien kun je ook leren wanneer ze precies gaan aanvallen. Het is aan jou om tussen de rustmomenten van het monster toe te slaan. Het vechtsysteem vereist geduld en precisie, geen button-mashing. Een monster neerhalen geeft elke keer weer een gevoel van voldoening.

Zodra het spel begint moet je gelijk aan de bak. Een gigantisch monster wil de boot waar je op reist slopen en het is aan jou om het tegen te houden. Wat een verschil met deel drie, waar je eerst urenlang doodsaaie en nutteloze tutorials moet doen voordat je op echte monsters mag jagen. 4 Ultimate heeft na het actievolle begin ook een paar tutorials, maar deze zijn een stuk meer beknopt en behulpzaam.

Een ander groot verschil is dat er veel meer focus is op het verhaal. In dit deel maak je onderdeel uit van een karavaan. De leider van de karavaan is op zoek naar de herkomst van een mysterieuze glanzende steen die hij heeft gevonden. Al snel sluiten zich meer NPC's bij de karavaan en reizen jullie samen door verschillende steden in de wereld. De personages zijn vrij oppervlakkig, maar ze hebben wel leuke dialogen over bijvoorbeeld de staat van je wenkbrauwen.

Een belangrijk onderdeel van het verhaal is het 'Frenzy'-virus. Gore Magala, het monster op de cover, bezit dit virus en infecteert door het verhaal heen allerlei monsters. Geïnfecteerde monsters zijn veel aggresiever, maar erger nog is het feit dat ze ook de speler kunnen infecteren. Dit gebeurt niet meteen, een balkje op het scherm vult zich langzaam. Als het vol zit ben je geïnfecteerd en elke rake klap is dan bijna een doodvonnis. Je kunt echter de infectie voorkomen door het monster zelf een blauw oog te slaan. Als je het monster veel pijn doet overwin je het virus en ben jij degene die de damage-boost krijgt. Het is een leuke mechaniek die een nieuwe dimensie aan gevechten geeft.

De onderwater-gevechten uit deel drie zijn verdwenen. In plaats daarvan kun je in dit deel klimmen. Levels zijn daarom niet langer plat, er zijn nu een aantal klimbare platformen. De extra verticaliteit is vooral ten behoeve van de monsters, die zich nu tussen meerdere niveaus kunnen verplaatsen om het je extra lastig te maken. Bepaalde monsters kunnen ook delen van het level slopen waardoor er op natuurlijke wijze verschillende niveaus ontstaan. De gevechten veranderen misschien niet veel, maar het ziet er spectaculairder uit dan in vorige delen.

Een ander nieuwigheid is de mogelijk om de monsters zelf te beklimmen. Dit doe je door van een berg af te springen om vervolgens in de lucht op de rug van het monster in te slaan. Als het lukt, begint er vanzelf een mini-game die aan Shadow of the Colossus doet denken. Terwijl je het monster berijdt moet je het neersteken, maar dit kun je alleen doen als het even stilstaat, anders gooit het je van zich af. Doe je dit een paar keer goed dan stort het monster neer en heb je een kans om veel schade toe te brengen.

 

Met de Insect Glaive, een van de twee nieuwe wapens, kun je jezelf de lucht in lanceren. Gebruikers van dit wapen zijn de ideale monster-cowboys die beesten neerhalen. De Charge Blade, het andere nieuwe wapen, is voor veteranen die een zeer complex wapen willen uitproberen. Wapens verschillen wezenlijk van elkaar, zo erg zelfs dat het bijna als een nieuwe game aanvoelt wanneer je een ander wapen kiest.

Alles bij elkaar zijn er dus een hoop nieuwe elementen in Monster Hunter 4 Ultimate. In totaal heeft deze game 98 monsters, deel drie had er 72. Natuurlijk zitten er een heleboel oude monsters tussen en er zijn ook veel klonen, maar door de nieuwe mechanieken voelt het toch weer allemaal vrij vers. Voor nieuwkomers is de hoeveelheid content al helemaal een feest. Dit is een game die je echt honderden uren kan bezighouden.

Tot nu toe heb ik alleen maar lof voor de game, maar toch is een duidelijk minpunt: de Nintendo 3DS. De 3DS is verreweg het populairste gaming-device in Japan. Het is dus een logische keuze om Monster Hunter daar op uit te brengen. Het probleem is alleen dat de 3DS niet het ideale platform is voor deze game. Niet omdat de lage resolutie de graphics pijn doet, maar omdat de controls en het online-gedeelte niet goed uit de verf kunnen komen.

Monster Hunter vereist twee pookjes om het echt lekker te kunnen besturen. De eerste oplossing voor dit probleem is de 'Circle Pad Pro', maar deze accessoire maakt van je 3DS een onhandig bakbeest. De tweede (dure) oplossing in de nieuwe 3DS, maar ik heb zelf nog niet kunnen uitproberen. Het is alleen de vraag of de nieuwe kleine analoge C-stick precies genoeg is.

Een groter probleem zijn de beperkte online-mogelijkheden. Lobbies kunnen alleen maar vier spelers bevatten, er is geen voice-chat en het toetsenbord wordt tijdens missies uitgeschakeld. Dit alles is niet alleen beperkter dan we gewend zijn van 3 Ultimate (op Wii U), maar maakt de missies ook een stuk moeilijker. Communicatie is namelijk essentieel in Monster Hunter-multiplayer. Natuurlijk kun je dit oplossen door via Skype met elkaar te praten, maar dat is verre van ideaal.

Conclusie
De koning is terug. Monster Hunter 4 Ultimate is met gemak de beste game in het relatief nieuwe 'Monster Hunting'-genre. Het is een sequel die veel hergebruikt, maar die dankzij nieuwe mechanieken de oude content weer vers maakt. Deze game is echt fantastisch, ik zou het alleen liever op een ander platform willen spelen.

Pluspunten
Minpunten
  • Alleen maar intense baasgevechten
  • Klimmen en klauteren
  • Mechanische vernieuwingen
  • Monster Hunter vereist twee pookjes
  • Online-functies zijn beperkt
Exclusief voor Nintendo 3DS.