Fury
Regisseur David Ayer maakte enkele jaren geleden al furore met zijn politiefilm End of Watch. De film was geliefd bij bezoekers en filmcritici. Tevens is Ayer als schrijver mede verantwoordelijk voor onder andere Training Day en The Fast and the Furious. Dit is een up-and-coming regisseur in Hollywood, die met Fury de kans krijgt een nieuw visitekaartje op het juiste moment aan de wereld te laten zien.
Het is het einde van de Tweede Wereldoorlog. De geallieerden rukken steeds verder op richting Berlijn. Sergeant Wardaddy (Brad Pitt) geeft leiding aan de crew van een Sherman-tank die op een missie in gevaarlijk gebied wordt gestuurd. Norman Elliison (Logan Lerman) sluit zich tegen zijn zin aan bij deze crew. Zonder enige gevechtservaring komt hij midden in het bloedige slagveld terecht, om de gruwelen van de oorlog te aanschouwen.
Het publiek zal weglopen met deze film. Er is geen enkel saai moment. De film rolt (letterlijk) van de ene naar de andere gevechtssituatie. Dat is leuk voor de kijker, maar kan ook snel vervelend worden. Bij deze film gebeurt dat niet. David Ayer weet de actie ontzettend intens te brengen en je als kijker het gevoel te geven dat je er middenin zit. Eén en ander wordt ontzettend gewelddadig in beeld gebracht (ja, de tanks rijden over soldaten heen), maar op de één of andere manier groei je steeds meer met de mannen mee. Een bepaalde gebeurtenis tijdens de film versterkt dat gevoel nog eens extra, waarna je als kijker nog maar één ding wil: samen met deze mannen de oorlog levend verlaten.
Dit succes is niet alleen aan regisseur Ayer toe te schrijven. Het zijn voornamelijk de acteurs die de film tot leven brengen. Pitt speelt als Wardaddy weer gewoon Pitt, dus daar hoeven we het niet over te hebben. Michael Peña heeft te weinig materiaal om zijn personage echt diepte mee te geven, en Shia LaBeouf speelt net zo'n vage knakker zoals hij in de media lijkt over te komen. Nee, uitblinkers vinden we in Jon Bernthal en Logan Lerman. Bernthal (The Walking Dead) speelt Travis zoals we zovele soldaten al hebben gezien: altijd maar schuine grappen maken en zijn makkers pesten. Maar van binnen speelt er meer. Bernthal laat de innerlijke strijd ontzettend krachtig zien. Lerman (Percy Jackson, Perks of Being a Wallflower) laat juist precies het tegenovergestelde zien. Van een jong broekie verandert hij in iemand die doet wat hij gedwongen wordt te doen. Feitelijk speelt hij de jonge Travis. En de relatie tussen die twee neemt daardoor bizarre vormen aan.
Zoals eerder gezegd, de film is ontzettend gewelddadig. Soms lijkt het net iets meer op een actiefilm tijdens WOII dan écht een oorlogsfilm over die jaren. Waar films als Saving Private Ryan heel erg gericht waren op het laten zien wat de mannen in die tijd voor de vrijheid hebben gedaan, gaat deze film meer over de band die tussen deze soldaten ontstaat in intense situaties. Dit verhaal wordt daarom tijdloos waarbij toevallig voor WOII is gekozen, maar dit had evengoed iedere andere oorlog kunnen zijn die op dit moment ergens wordt uitgevochten.
Al met al een echte aanrader dit najaar. Niet voor de tere kinderzieltjes, maar een actiefilm die nét even wat verder gaat dan de gemiddelde actiefilm. Daarom krijgt deze film een nette 8.
