Dark Souls II: Crown of the Old Iron King

The Old Iron King is een oude bekende. Kernwoorden voor deze uitbreiding zijn vuur, as en ijzer. Oh, en doodgaan. Ga mee opzoek naar een nieuw hoofddeksel in dit tweede deel van de Lost Crowns-trilogie.

Header

In de tweede DLC van Dark Souls II gaan we wederom op zoek naar het hoofddeksel van een adellijk individu, dit keer een oude bekende: The Old Iron King. Deze toffe peer kennen we nog uit de Iron Keep, toen hij met zijn vuisten ter grootte van goederenwagens je de lava in probeerde te slingeren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de toegang tot de DLC bij de primal bonfire in de Iron Keep te vinden is.

Waar we bij Crown of the Sunken King nog de diepte in gingen via Black Gulch en te maken hadden met een wirwar van piramidestelsels, is het bij dit deel vooral een kwestie van verticaal voortbewegen op grote hoogte met behulp van ladders, liften, trappen en instortende vloeren. We trappen af in Brume Tower, een locatie bestaande uit een serie torens met vele verdiepingen die onderling verbonden zijn via dikke kettingen. Één van deze torens is de Brume Tower zelf, alwaar je de meeste tijd van de DLC spendeert. De met as bezaaide torens lijken mijlenver boven het landoppervlak uit te torenen (hihaho), hetgeen absoluut voor mooie beelden zorgt. Ondanks deze fraaie vista's zal je het leeuwendeel van de game binnenskamers doorbrengen. 

Al snel volgt een warm welkom: uit de as herrezen maakt een nieuwe vijand zijn entree. De Ashen Warrior, een skelet/golem-achtige vijand die veel gelijkenissen vertoont met de Sanctum Knights uit de vorige DLC, vormt de standaard voetsoldaat in Brume Tower. Één op één maak je zonder meer korte metten met deze ijzeren knechten, echter geldt de Souls-vuistregel zoals altijd: laat je niet overweldigen want je gaat het afleggen als je in het nauw gedreven wordt door drie of meer van deze knullen. Uiteraard komen ze weer in verschillende smaken, zoals dual-wielding axes of sword + shield.

In Brume Tower ga je het vooral erg druk hebben met het uitschakelen van Ashen Idols. Deze huiveringwekkend misvormde wezens bestaan uit fragmenten van de ziel van Nadalia, de zogenaamde Bride of Ash en vormen een soort rode draad door de DLC. De eerste aanvaring brengt een ietwat onverstaanbaar dialoog met zich mee, waarna het vrij snel duidelijk wordt dat je deze Idols niet te lang moet laten voortbestaan, niet in de laatste plaats voor je eigen gezondheid. Het verzamelen van specifieke items die her en der in de omgeving verspreid liggen, stellen de speler in staat om af te rekenen met deze helse vertoningen.

Op een zeker moment kom je in een ruimte met de treffende naam 'foyer'. Vanuit deze centrale lobby kan je tig kanten op, zowel neerwaarts als opwaarts, met behulp van liften. De leveldesign kan hier qua textures soms wat saai aandoen. Iedere item, deur, switch of vijand die noodzakelijk is om verder te komen wordt voorafgegaan door een legioen van afwisselende vijanden en vallen. Het leuke is wel dat je praktisch overal je summon sign kan droppen en je dus nooit alleen hoeft te zijn. Ook is er, net als in de Sunken King-DLC, weer een plek waar je versterking kan oproepen van spelers die de DLC niet bezitten.

In totaal zijn er drie nieuwe locaties waarvan Brume Tower veruit de grootste is met een handvol bonfire-checkpoints. De vele smalle richels naast mijlendiepe afgronden zorgen er voor dat je altijd een paar centimeter verwijderd bent van een wisse dood. Iron Passage is een grottenstelsel tjokvol meedogenloze vijanden die je voortdurend stalken vanaf korte en lange afstand (uiteraard tegelijk), terwijl de nauwe gangetjes je er van weerhouden om fatsoenlijk uit te halen of beschutting te vinden. Hoewel deze locatie eindigt in een een anticlimax, is de weg ernaartoe zeker de moeite waard. De laatste locatie is een Memory Area, waar je je een weg moet banen door een leger van Alonne Knights- en Captains om vervolgens opgewacht te worden door een indrukwekkende boss.

De vijanden zijn afwisselender, uitdagender en talrijker dan in de vorige DLC. Naast de eerdergenoemde Ashen Warriors zijn er bijvoorbeeld Possessed Armors, uitgerust met flame swords en dark arrows, teleporterende en backstabbende assassins, en giants die vuur spugen uit hun schouders waardoor de bekende omcirkel-tactiek opeens een stuk minder effectief blijkt. Ook zijn er vijanden met een curse-aura die zich verschansen in donkere hoekjes. Aan manieren om te sterven geen gebrek. 

Ook qua arsenaal valt er weer genoeg te scharrelen. Zo'n twaalf nieuwe wapens passeren de revue, waaronder greatswords, bows, katana's, hammers en chimes. Wat de nieuwe wapens vooral erg tof maakt, is dat ze nieuwe moves of zelfs compleet nieuwe movesets met zich meebrengen. Zo is er een katana waarmee je Seppuku kan plegen, waarna je katana een buff krijgt voor een flinke dosis extra damage.

Dan de bosses. Als er iets is wat deze DLC het spelen waard maakt, zijn het wel twee (van de totaal drie) bossfights. De derde boss is helaas een gerecyclede, gepimpte versie van een baas uit de main game. Maar wat betreft de overige twee durf ik te zeggen dat deze zich qua bossfight-ervaring mogen scharen onder de beste in termen van sfeer, muziek, setting en moeilijkheidsgraad. Het zijn klassieke gevechten die je handpalmen ouderwets doen zweten. Beide bazen brengen tevens een leuk stuk lore met zich mee en hebben gedurende de gevechten nog een aantal onaangename verrassingen in petto.

Conclusie
The Crown of the Old Iron King is een waardige toevoeging op het ijzersterke Dark Souls II. Ondanks dat één baas wat inspiratieloos aanvoelt en de grafische afwerking op sommige plekken een beetje tegenvalt, is er weinig aan te merken. Waar de eerste DLC nog wat steken liet vallen in termen van (originaliteit van) vijanden, kan je in dit tweede deel van The Lost Crowns je lol op. Vijanden zijn uitdagender en geraffineerder, bossfights voelen vertrouwder aan, de locaties lenen zich bij uitstek goed voor co-op en het algehele gevoel van voldoening is weer volop aanwezig.

Pluspunten Minpunten Cijfer
+ Twee bossfights gewoonweg episch - Één gerecyclede boss 8,5
+ Grote variatie vijanden - Textures hier en daar wat flets
+ Jolly co-operation  
+ Vertrouwde moeilijkheidsgraad  


Gespeeld op Xbox 360, ook beschikbaar op PlayStation 3 en pc.