Boek: Het geheim van Penumbra's boekwinkel - Robin Sloan

Het geheim van Penumbra's boekwinkel

Er zijn van die boeken die boekenliefhebbers gelezen moeten hebben. En dan bedoel ik met name liefhebbers van het fysieke, papieren object 'boek'. Deze eerste regels van een recensie die ik ergens op internet las, maakten mij enthousiast. Want laat ik nou net zo'n boekenliefhebber zijn. Vol nieuwsgierigheid begon ik aan Het geheim van Penumbra's boekwinkel. Maar na een tijdje had ik echt moeite om verder te lezen. Het verhaal kwam maar niet op gang en op mijn nachtkastje lag nog een stapel boeken, schreeuwend om gelezen te worden. Misschien verwachtte ik er te veel van. Stiekem hoopte ik op een soort van De Da Vinci Code-achtig verhaal, maar dan met boeken in plaats van met symbolen. Dit boek kwam daar in de verste verte niet bij in de de buurt.

Waar gaat het over? Over Clay Jannon, ontwerper van marketingmateriaal, woonachtig in San Francisco. Door de economische crisis raakt hij zijn baan kwijt; hij moet dus op zoek naar een nieuwe baan. In zijn zoektocht naar werk valt hem de volgende advertentie op, hangend aan een raam van een boekwinkel die 24 uur per dag open is:

PERSONEEL GEVRAAGD
Nachtdienst
Speciale Vereisten
Goed Salaris

Omdat banen schaars zijn, stapt Clay Jannon de zaak binnnen. De winkel is absurd smal en duizelingwekkend hoog en alle boekenkasten reiken tot aan het plafond. Ergens uit de schaduwen van de boekenkasten komt meneer Penumbra - een lange, oude, magere man - tevoorschijn: de eigenaar van de zaak. Clay Jannon wordt aangenomen. Hij krijgt de nachtdienst.

Tijdens zijn nachtwerk valt hem iets raars op. De vreemde klanten blijken nooit iets te kopen. Wel lenen ze enorme, duistere boeken, waarvan de versleutelde inhoud al even cryptisch en nietszeggend is als de titel. Clay concludeert dat de winkel een dekmantel moet zijn voor iets groters en gaat op onderzoek uit. Samen met onder anderen zijn vriendin Kat - een geniaal meisje dat voor Google werkt - ontdekt hij dat Penumbra en zijn klanten een oeroud geheim op het spoor zijn. Geleidelijk wordt het geheim, dat nog stamt uit de begintijd van de boekdrukkunst, ontraadseld.

Dit wordt echter op een dusdanig oninteressante wijze verteld dat het boek me maar moeilijk wist te boeien. Van enige diepgang was totaal geen sprake. De personages worden heel vlak beschreven en nergens wordt het verhaal echt spannend.

Dat de auteur van dit boek, Robin Sloan, bij Twitter heeft gewerkt is duidelijk te merken. De computertermen vliegen je om de oren. Heel leuk natuurlijk voor de ict'ers onder ons, maar voor iemand die daar verder niet zoveel mee heeft kan dit flink irriterend werken.

De poging van Robin Sloan, om door middel van een eeuwenoud raadsel, een ode te brengen aan het papieren boek is leuk bedacht; de uitwerking hiervan laat te wensen over. Gelukkig valt over smaak te twisten. Mij kon dit boek in ieder geval niet bekoren.

De kaft is trouwens wel heel mooi, om toch maar even met een positief puntje af te sluiten.