Boek: LEEF! - Laura Maaskant
Cover LEEF!
Je bent 15 jaar en hebt nog een heel leven voor je. Naakt voor de spiegel valt je, ter hoogte van je linkerborst, een verdikking op. Je voelt even onder beide oksels, en inderdaad: de linkerkant is iets dikker dan de rechterkant. Je stapt in de douche en denkt er verder niet meer aan. Als de verdikking je 3 weken later weer opvalt, en je tijdens het voelen een harde bobbel opmerkt, besluit je toch maar even langs de huisarts te gaan. Gewoon, voor de zekerheid. Na weken van onderzoeken, scans en een punctie blijk je mesenchymaal chondrosarcoom te hebben: een zeldzame vorm van kanker. Dit overkomt Laura Maaskant. Over haar ziektebed, haar familie, haar gedachten en vooral over haar wil om te leven schrijft ze een ontroerend boek.
Na de diagnose gaat Laura een zware tijd tegemoet. Drie chemokuren volgen, met alle bijverschijnselen van dien: haaruitval, gewichtsafname en krachtverlies. Als ze tussen de kuren door thuis is, om een beetje aan te sterken voor de volgende kuur, krijgt ze koorts en wordt ze met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Een bloedtransfusie is nodig om haar er weer bovenop te krijgen. Ondanks dit alles blijft Laura sterk. Ze put kracht uit haar familie en vrienden en weet te genieten van de kleine dingen die het leven zo mooi maken. Dit valt zeker te bewonderen.
Als de chemo’s achter de rug zijn lijkt Laura genezen! Ze pakt haar leventje weer op, haalt haar vwo en gaat wonen en studeren in Amsterdam. Ze heeft hier een geweldige tijd, omdat ze, door alles wat ze heeft meegemaakt, alles nu veel intensiever beleeft. Maar als na een controle blijkt dat de kanker is teruggekeerd – met uitzaaiingen naar haar longen – stort haar wereld opnieuw in. De kans op genezing is vrijwel uitgesloten en een nieuwe slopende periode van ziekenhuis in, ziekenhuis uit ziet ze niet zitten. Ze 'kiest' er daarom voor om zich niet te laten behandelen en te genieten van de tijd die ze nog heeft. Ze neemt een hond, laat een tattoo zetten van het oneidigheidsteken en besluit om, met haar broers, de Mont Ventoux nog een keer te beklimmen.
Dit boek drukt je op een confronterende wijze met je neus op de feiten. Voor heel veel mensen is hun gezondheid vanzelfsprekend. Maar dat is het natuurlijk niet. Nu wil ik je niet bang maken ofzo, maar een op de drie mensen krijgt vroeg of laat te maken met kanker. Geniet daarom van elke dag, je weet nooit wat de toekomst je zal brengen. Dit is wat Laura je vooral duidelijk wil maken met LEEF!
Het boek leest makkelijk weg, maar ik moet wel eerlijk bekennen dat ik me vaak niet kon vinden in Laura's opvattingen en inzichten over het leven. Dat kan natuurlijk komen omdat ik me niet in eenzelfde situatie als haar bevind, en ik me maar moeilijk kan voorstellen hoe het is om te weten dat je binnenkort doodgaat. Ik heb dus nog nooit zo diep over het leven, en de dood, hoeven te filosoferen als dat zij in haar boek wel doet. Ook voor ongelovigen kunnen sommige passages de wenkbrauwen doen fronzen.
Ieder hoofdstuk begint met een regel uit een - voor Laura aangrijpend - nummer. Deze vormen samen een tracklist die je kunt beluisten op haar blog: www.lauramaaskant.nl. Hier schrijft ze ook hoe ze vorm geeft aan haar leven, in de wetenschap dat ze nooit meer beter wordt.
Een prognose van haar levensverwachting is moeilijk te geven. Hopelijk heeft ze nog een lange tijd, in goede gezondheid, te gaan. Samen met haar familie en vrienden, van wie ze zoveel houdt.
