LP: Wolvon - Folds

Al jaren roepen ze in het hoge noorden dat er niets boven Groningen gaat. Nou hadden we iets van, ach laat ze maar zeggen wat ze willen, maar na het beluisteren van het debuutalbum Folds van de groep Wolvon beginnen we toch te vermoeden, dat ze het daar in het noorden bij het rechte eind hebben.

Wolvon - Folds

Het is in relatief korte tijd best wel snel gegaan voor het Groninger trio Wolvon. De band, opgericht in oktober 2011, werkte hard aan een gedegen livereputatie en ging vorig jaar al op tournee door de Balkan. Toen begin dit jaar de jaarlijkse poll in de VERA-krant werd gehouden, werd Wolvon overtuigend winnaar in de categorieën Beste Kelderbar Concert, Beste Voorprogramma (bij de band Cloud Nothings) en Beste Lokale Band. Nadat er eerder al een ep en een split-single met Neon Rainbows verschenen, is het nu tijd voor Folds, het debuutalbum van Wolvon, waar door velen al reikhalzend naar uitgekeken werd.

Op Folds nemen de mannen van Wolvon ons mee naar de roemruchte jaren negentig, de tijd van bands als Sonic Youth, At the Drive-In, Butthole Surfers, Shellac en al die andere eigenzinnige artiesten, die niet schroomden om hun luisteraars te bombarderen met meedogenloze gitaarmuren, doorspekt met tegendraadse drumpartijen, een behoorlijke hoeveelheid feedback en noise. Waar de meeste artiesten in een studio eindeloos lopen te poetsen om een perfect eindresultaat te krijgen, doet Wolvon niet aan dergelijke fratsen. In 2012 dook de band de Next-To-Jaap studio in Voorhout in, om daar samen met producer en studio-eigenaar Corno Zwetsloot (Space Siren) te gaan werken aan een achttal nummers. Laten we dan trouwens ook niet vergeten te melden, dat de mastering van deze analoge opnames werden gedaan door veteraan Zlaya Hadzic, die eerder naam maakte met zijn werk voor Sonic Youth en Godspeed the Black Emperor en natuurlijk de legendarische In the Fishtank-serie met onder meer The Ex, Motorpsycho, Aerogramme en vele anderen.

Al vanaf de eerste tonen van 'Sorry For the Delay' horen we het oprechte geluid van een band, die er in alle opzichten in is geslaagd om haar podiumgeluid ook in de studio op de gevoelige band vast te leggen. Met andere woorden, wat Wolvon op Folds laten horen, kunnen ze live ook waarmaken. 'Being' is een nummer dat als een bulldozer op je afkomt, maar tegelijkertijd een dromerig landschap in je gedachten weet te vormen. Er verscheen voor dit nummer ook al een prachtig vormgegeven videoclip, gemaakt door de creatieve breinen van het videokunstenaarscollectief United Enterprise. 'Hesitation Walls' opent met het hevig fuzzende basgeluid van Ruben van Walraven, die de strijd aan lijkt te gaan met de scheurende riffs van gitarist Ike de Zeeuw en de ondersteunende zang en drums van Bram Nigten, wat resulteert in een bombastische climax. 'Unicorny' kenden we al van de split-single met de Rotterdammers van Neon Rainbows, maar werd voor dit album opnieuw opgenomen. Lekkere lo-fi neo-psychedelica zoals we dat niet al te gekke vaak tegenkomen in Nederland. Een waardig einde voor de eerste kant van de elpee.

Kant 2 van de elpee opent met 'Stagnant', een track waarop Wolvon demonstreert hoe je tegelijkertijd hard, maar ook zeer melodieus kan klinken. Bram Nigten leeft zich helemaal uit op zijn drumstel, waar hij de meest onnavolgbare ritmes uit weet te krijgen. 'Heliotropics' werd vorige maand door Subroutine Records als voorproefje voor dit album online gezet en wist meteen te imponeren. 'Heliotropics' laat duidelijk horen dat de mannen van Wolvon zijn opgegroeid met de muziek uit het post-hardcoretijdperk. Wolvon maakt muziek, zoals David Lynch films maakt. Mysterieus, donker, maar tegelijkertijd wel toegankelijk, mits je openstaat voor melodieuze gitaarmuziek met een scherp randje. Ook op 'Slow Death' neemt Wolvon ruim de tijd om van een relaxt stuk rockmuziek uit te groeien naar een bak gitaarherrie, waar Phil Spector jaloers op zou worden. Met 'Future Truths' zijn we alweer bij het laatste nummer van deze zeer energieke plaat aangekomen. Een zeer waardig einde voor een debuutplaat waar we geen enkel zwak moment op hebben kunnen signaleren.

Wolvon
Wolvon

Donderdag 25 april presenteert Wolvon haar debuutalbum in Vera in Groningen. Mocht je dat wat te ver van huis vinden, dan kun je ook op 2 mei naar de OT301 in Amsterdam, waar eveneens een plaatpresentatie plaatsvindt. Mocht je de kans hebben om dit trio te gaan zien mis dat dan niet, want Wolvon is een band waarvan we denken dat ze binnenkort alleen nog maar op festivals en de grotere podia te zien zullen zijn. Met Folds heeft de groep een album afgeleverd die hopelijk in menig eindejaarslijstje te vinden zal zijn. Drie vingers in de lucht, de W van Wolvon!