Game of Thrones: Valar Dohaeris

Deze review is een recap van Game of Thrones 3, aflevering 1 en bespreekt details uit het verhaal. Bevat spoilers, dus je bent gewaarschuwd.

Toen Game of Thrones 2 vorig jaar juni eindigde was de chaos in de Zeven Koninkrijken van Westeros compleet. King's Landing heeft maar net een aanval weten af te slaan, dankzij Tyrion Lannisters defensie en de versterking van zijn vader. Die bracht ook Loras Tyrell en zijn zus Margaery mee, en zij werd prompt aangeboden als bruid voor Joffrey, ten nadele van Sansa Stark. Jon Snow infiltreerde in de groep wildlingen, hopende bij Mance Rayder te komen en Winterfell brandde af. Daenerys nam het op tegen de Warlocks van Qarth en bemachtigde een berg goud; weer een stap dichter bij Westeros. Stannis Baratheon likte zijn wonden, of liet Melisandre dat voor hem doen, op Dragonstone en Bran en de zijnen zijn gevlucht uit Winterfell.

Jon Snow (Foto: HBO)
Jon Snow (Foto: HBO)

Het is best een opsomming, en niet eens compleet, om te vertellen wat de stand van zaken is in Game of Thrones bij het begin van seizoen 3. Het universum groeit per aflevering; deze week werd aan de kaart in de openingsleader de nieuwe locatie Astapor toegevoegd. Het toont vooruitgang in het verhaal, waar de andere wijziging in de leader op achteruitgang duidt: ware het een weergave van de werkelijkheid is Winterfell gehuld in rookwolken voordat de camera naar de Muur doorglijdt. Een mooie toevoeging in de toch al met zoveel aandacht verzorgde start van de aflevering.

De Muur is ook waar het vorige seizoen eindigde en dit seizoen begint. Of om preciezer te zijn: achter de Muur. De White Walkers lieten zich in groten getale zien en trokken vermoedelijk richting het zuiden, op weg naar de Muur en de bewoonde wereld in Westeros. Samwell Tarly schrok zich een hoedje en raakte z'n maten van de Night's Watch kwijt, maar hervindt gelukkig snel de groep. Om die vervolgens teleur te stellen: hij heeft niet de raven uitgezonden, wat hij wel had moeten doen. Het is aan de Night's Watch om de wereld te behoeden voor het gevaar achter de Muur en nu, met de bevestigde terugkeer van de White Walkers, helemaal. Het is jammer dat het enorme leger waar het seizoen mee sloot niet te zien is in deze seizoensopener: het meest interessante van de laatste scènes is daarmee eigenlijk alweer verdwenen zodra de aflevering van deze week begint.

Intussen stortte Jon Snow zich aan het einde van het vorige seizoen in een plan om de wildlingen te infiltreren; hiervoor moest hij - nogal drastisch, zou je denken - een broeder van de Night's Watch omleggen, maar het lijkt effect te hebben. Mance Rayder is kritisch als hij hoort van Jons daad en lacht hem uit als hij knielt voor wie hij denkt de Koning voorbij de Muur te zijn, maar Jon weet hem te overtuigen: er is iets duisters onderweg naar de bewoonde wereld en Jon wil vechten aan de kant van zij die vechten voor de levenden. Als je Jon hoort spreken weet je niet zeker of hij Mance staat voor te liegen of het echt meent, maar het heeft effect op Mance. Gelukkig maar, want hij zou niet graag door zo'n reus de grond in geslagen worden. Inderdaad: reuzen! We zien er maar eentje, maar het is weer een uitbreiding van de wereld zoals we die kennen. Draken, zombies (want kom op, dat zijn het) en nu: reuzen. En raven die zonder instructies te krijgen weten waar ze de post moeten afleveren, maar dat accepteren we gewoon als normaal. Geen magie daar.

Over draken gesproken, Daenerys heeft met het geplunderde goud van 'de Koning van Qarth' een schip gekocht en is onderweg naar Astapor, waar ze mogelijk een leger kan kopen. Waarmee, vraag je je af, want was het goud niet net voldoende om een schip van te kopen? In ieder geval heeft een Astaporiaan een leger van 8000 man te bieden, en het zijn geen lieverdjes. In een scène waarin een nieuwe taal in het universum wordt geïntroduceerd worden bescheiden tolk-grapjes uitgehaald en wordt gedemonstreerd hoe loyaal en getraind de soldaten zijn: erg getraind en erg loyaal. Al zijn het feitelijk strakgetrainde slaven, en dat vindt Dany niet zo'n leuk idee. Wat ze nog minder leuk vindt is de (mislukte) aanslag op haar leven door wat lijkt een afgezant uit Qarth te zijn, maar het levert ons wel een hernieuwde kennismaking op met oud-Koningswachter Barristan Selmy, die na ontslagen te zijn uit Joffreys dienst zijn geluk beproeft bij het Targaryen-meisje. Westerosi zijn blijkbaar nogal makkelijk met het beloven van trouw, of het nou gaat over een militaire of een huwelijkse dienst, en met het veranderen van die belofte als dat beter schikt.

Margaery en Joffrey (Foto: HBO)
Margaery en Joffrey (Foto: HBO)

Neem bijvoorbeeld Koning Joffrey Lann- eh, Baratheon. Een bang lulletje dat tijdens de Battle of Blackwater Bay zich niet alleen bibberend achter de muur verschool, maar ook maar al te snel naar huis rende toen zijn moeder hem riep. Diezelfde Joffrey zette Sansa Stark opzij alsof ze nooit iets voorstelde (en eigenlijk is dat ook wel zo) toen Margaery Tyrell zich aandiende als Koningin. Wie zich aan het einde van seizoen 2 afvroeg wat voor goeds dat zou doen - Margaery wilde simpelweg koningin zijn en wie haar Koning dan zou zijn scheelde haar blijkbaar niet, zie de eerdere opmerking over het beloven van trouw - krijgt hier antwoord: ze wil een goede Koningin zijn. Terwijl Joffrey veilig en beschermd vanuit zijn voertuig toekijkt hoe Margaery tijdens een ritje door een arme wijk van King's Landing uitstapt en een weeshuis bezoekt, besteedt zij aandacht aan de armsten en jongsten en vertelt ze hen hoe trots ze moeten zijn op hun vaders, de soldaten van Koning Joffrey. Het lijkt een invloed op hem te hebben; wanneer mama Cersei er iets over opmerkt kiest hij Margaery's kant en noemt hij zijn moeder oud en bang. Misschien is er toch nog hoop voor het jochie en groeit er een menselijke kant bovenop het verwende nest. Al weten we allemaal dat hij gewoon een greintje respect zoekt om zich aan vast te klampen, en als een magneet klampt hij zich vast aan de dichtsbijzijnde prooi.

Tyrion Lannister leek in de positie van Hand van de Koning naar grote hoogten te rijzen - opvallend voor zo'n klein mannetje. Maar hoe slim zijn plan met het Wildvuur ook geweest moge zijn, dat kon niet voorkomen dat papa Tywin langs zou komen om zijn positie als Hand in te nemen, effectief Tyrion opzij schuivend naar een positie van... niets. Wanneer hij zijn vader confronteert met het feit dat hij geen enkel gebaar, geen bedankje heeft gekregen voor zijn werk maakt Tywin duidelijk dat hij liever helemaal niet had dat de Imp de naam Lannister had gedragen, maar hij kan nou eenmaal niet bewijzen dat hij zijn zoon niet is. Tyrion lijkt weer onderaan, of toch zeker halverwege, de ladder te moeten beginnen om weer ergens te komen. Zo zonde; hij was zo lekker bezig, vorig seizoen. Zijn vriendin, Shae, verblijft in de tussentijd discreet in de aanwezigheid van Sansa, die een weg uit de stad zoekt en steun vindt van Littlefinger.

Tyrion Lannister (Foto: HBO)
Tyrion Lannister (Foto: HBO)

Sansa's enige scène is één van twee korte momenten met de Starks in deze aflevering: haar zusje en jongere broers zijn compleet afwezig en 'Koning in het Noorden' Robb laat zich alleen even zien in de ruïnes van Harrenhall, waar hij zijn moeder laat opsluiten wegens verraad.

Niet iedereen komt aan bod in deze eerste aflevering, maar het is wel duidelijk dat de wereld nog volop in beweging is. De opening van het seizoen maakt in ieder geval weer nieuwsgierig. Wat gaat Tyrion doen, nu hij geen Hand meer is? Hij deed het goed en het zou geweldig zijn meer te zien van zijn bestuurlijke handelingen. Wat is Daenerys' volgende stap? Een leger kopen en verder oprukken naar Westeros, of gaat ze weer even een seizoen vakantie vieren in een ander continent? En hoe sterk gaan die draken op korte termijn groeien? Het is jammer dat ze niet meer zo schattig klein zijn, maar de scène waarin een draak, meer een peuter- dan een babydraak op dit punt, een vis vangt, 'm ter plekke barbecuet en verorbert is behoorlijk stoer en daar mag best wat meer van getoond worden. En die White Walkers; wat gaan we van ze zien? Als ze in hoog tempo naar de Muur trekken lijkt een kleine veldslag tussen het zombieleger en de mannen in het zwart niet onwaarschijnlijk.

Interessant is ook het kleine zaadje dat lijkt te zijn gelegd voor Joffreys karakterontwikkeling. We haten hem allemaal, maar kan dat omdraaien? Margaery's invloed lijkt direct merkbaar. Net als de invloed van Melisandre op Stannis Baratheon. Hij luistert voor geen meter naar Ser Davos, die hij eerder nog zag als zijn beoogde Hand van de Koning. Wat is Melisandres doel, als het niet is Stannis te ondersteunen in het zijne? En zien we nog van die 'smoke monsters' (hallo, Lost-fans) om vijanden een kopje kleiner te maken?

En Daenerys lijkt wat steviger in haar schoenen te staan; het verkrijgen van wat fincanciële middelen en de groei van haar draken hebben hier wellicht aan bijgedragen. Al is de verharding van haar houding wellicht ook te wijten aan het recente verraad in Qarth. In ieder geval lijkt ze nog zekerder van haar doel, vooral omdar Jorah Mormont haar blijft voorhouden dat zij warm ontvangen zal worden. Ik kan het me niet voorstellen, want wie wil er nou bijna twee decennia nadat Robert Baratheon de troon nam één of ander onbekend Targaryen-meisje aan de macht zien? Ze is nu nog onervaren, maar het lijkt inmiddels duidelijk dat Game of Thrones, via George R.R. Martins boeken, bezig is Dany eerst voor te bereiden op haar positie door de reis naar Westeros een ware queeste te maken.