Jack The Giant Slayer
Sjaak en de bonenstaak, een alom bekend sprookje. Maar leent het verhaal zich wel voor een film van 114 minuten?
Jack the Giant Slayer is gebaseerd op een oud Engels sprookje. In het verhaal veroorzaakt een boerenknecht een intergalactische oorlog als hij per ongeluk een poort tussen onze wereld en een wereld van reuzen opent. De reuzen willen de planeet opeisen waarvan ze ooit werden verjaagd. Ze houden echter geen rekening met Jack, die alles in de strijd gooit om zijn wereld te behouden. Jack moet strijden met wezens, waarvan hij altijd dacht dat ze alleen in legendes voorkwamen. De jonge knecht staat nu echter zelf op het punt om een legende te worden.
Sprookje
Recent hadden we Hansel and Gretel: Witch Hunters op het witte doek en nu is het de beurt aan het volgende verhaal 'in de wereld van een sprookje'. Zoals we inmiddels gewend zijn van verfilmde sprookjes heeft het weinig te maken met het oorspronkelijke verhaal. In de eerste minuten wordt een kind genaamd Jack door zijn vader en moeder voorgelezen over de mythe van reuzen, bewakers en enorme staken. Ook dit lijkt veel op het eerder genoemde Hansel and Gretel: hier werd in de eerste minuten ook de oorspronkelijke vertelling verteld. Na de opening gaat het verhaal tien jaar later verder. Jack krijgt bonen van een monnik, laat er eentje door de kieren van een oude schuur vallen en een bonenstaak ontstaat vrijwel direct. De 'reuzen van de lucht' hebben op deze wijze een manier om weer terug op aarde te komen.
Effecten en reuzennekken
Jack the Giant Slayer is gemaakt door een team met erg veel plezier in hun werk. Niet alleen regisseur Bryan Singer (bekend van X-Men en The Usual Suspects) maar ook de acteurs hebben er zichtbaar zin in om dit project te maken. Ze gaan volledig op in hun rol en proberen stuk voor stuk er het meeste uit te halen. Deze enthousiaste houding gaat samen met een CGI-afdeling die helemaal los is gegaan op het visuele aspect van het verhaal. De decors zijn prachtig en de omgevingen doen je geloven dat je in een ander rijk bent gekomen. Zelfs de reuzen, die in enkele gevallen wat weg hebben van Gollum uit The Lord Of The Rings, zien er goed uit. Tel hier nog een sterrencast met Ewan McGregor en Bill Nighy bij op en het kan bijna niet misgaan … toch? Verkeerd. Er is een enkele smet op het glimmende geheel. Deze smet, noem het een gezwel, is het script.
Normaal gesproken is een sprookjesfilm niet bijster diepgaand, maar tot een bepaald niveau nog wel vermakelijk door spannende onderdelen, scherpe dialogen of een goede spanningsboog. Dit alles lijkt te missen in Jack The Giant Slayer. Als je uit frustratie door het zoveelste cliché of flauwe grapje je voor deze film nutteloze 3D-bril nog niet door de bioscoop hebt geflikkerd dan ben je een van de weinigen. Door de voorspelbaarheid en soms kinderlijke grappen en gesprekken haak je binnen de kortste keren af. Het is ook volkomen oninteressant wat Jack en de andere staakklimmers willen doen in het reuzenrijk. Gaan de reuzen terug naar de aardse wereld? Boeiend.
Conclusie
Jack The Giant Slayer is een visueel prachtige film maar het oninteressante en flauwe script draait de nek om van deze $150 miljoen dollar kostende reus. Waar sprookjesverfilmingen zoals Oz The Great and Powerful of Hansen and Gretel: Witch Hunter nog iets te bieden hebben is dat nu niet het geval. Blijf lekker thuis of pak een andere bioscoopfilm.
