Keep the Lights On
New York, 1998. Filmmaker Erik ontmoet voor het eerst Paul, een knappe advocaat die nog in de kast zit. Deze eerste, heftige ontmoeting gaat al snel over in meer. Er ontstaat een relatie en de twee mannen besluiten te gaan samenwonen. Erik en Paul beginnen aan de bouw van hun huis en een leven samen, maar ze gaan ook verder met hun eigen gevecht tegen hun afzonderlijke dwangmatigheden en verslavingen. Keep the Lights On is een film over vriendschap, intimiteit, seks en boven alles: de liefde.
Ira Sachs, de regisseur uit New York die onder andere Forty Shades of Blue en Married Life maakte, baseerde zich voor deze film op zijn eigen ervaringen in de liefde. Namelijk op zijn relatie met literair agent Bill Clegg. Clegg vetrouwde op zijn beurt zijn persoonlijke verhaal toe aan het papier. In 2010 publiceerde hij zijn memoires, Portrait of an Addict as a Young Man.
De film volgt de moeizame relatie tussen twee mannen, gedurende een periode van negen jaar en observeert hoe ze ten ondergaan aan verslaving, besluiteloosheid en wispelturigheid. Keep the Lights On is tijdloos omdat Sachs zich uitsluitend concentreert op de twee botsende karakters en niet op de sociaal maatschappelijke en politieke zaken in dezelfde tijd. Hoewel het verhaal zich afspeelt tussen 1998 en 2007, zie en hoor je niets over 9/11. Het liefdesverhaal is daarbij echt herkenbaar en universeel: de twee geliefden hadden net zo goed twee vrouwen of een hetero stel kunnen zijn.
Erik (Thure Lindhardt) is een Deense filmmaker die naar New York is gekomen om zijn droom waar te maken. Hij werkt aan een documentaire over Avery Willard, een pionier in de gay-cinema en –fotografie die in de jaren ’40 en ’50 – zij het aan de zijlijn – furore maakte. Je ziet Erik voor het eerst als hij uit pure eenzaamheid en verveling sekslijnen belt, hopend op een leuke date en het liefst (nog) meer. Hij stuit op Paul (Zachary Booth), een jonge advocaat die nog veilig in de kast zit en een vriendinnetje heeft. Erik en Paul belanden in bed.
Het jaar 2000. Je ziet de twee mannen samenwonen, maar de tijd van stiekeme, spannende liefde is inmiddels voorbij. Erik ergert zich aan het feit dat Paul een carrièretijger is en dat hij vaker van huis gaat. Maar vooral aan zijn toenemende drugsgebruik. Paul vraagt zich hardop af wanneer Erik eens een serieuze baan gaat zoeken en waarom hij zich toch zoveel met hem bemoeit. De irritaties lopen hoog op, al krijgt Erik zijn vriend wel zover dat hij naar een afkickkliniek gaat. De film vervolgt, steeds met tijdssprongen in hun levens. Soms zijn ze samen, soms niet, dit is afhankelijk van de mate waarin Paul van de verboden middelen kan afblijven.
Erik is gemodelleerd naar Sachs, dat is zo klaar als een klontje. Hierdoor is hij ook veel beter uitgewerkt dan Paul. Als kijker heb je zonder enige moeite sympathie voor de filmmaker. Dat het een roerige relatie is, valt te wijten aan Paul – zo wil Sachs graag dat het overkomt. Maar waar twee vechten hebben twee schuld. Omdat Paul de hele film lang eigenlijk een grote onbekende blijft, is het moeilijk te bevatten waarom Erik zoveel van hem houdt. Hij is zelfs bereid zich samen met Paul in de afgrond te storten. Om even later weer Erik, de redder in nood te zijn. Dit zijn de enige twee minpunten van de film. Verder is Keep the Lights On een prachtige en meeslepende schets van een relatie die gedoemd is te mislukken. De warme en realistische sfeer waarin is gefilmd, maakt het verhaal toegankelijk en zo af en toe best confronterend.
De Deense Lindhardt krijgt volop de ruimte om te schitteren als charmante sucker for love. Ook de rol van Booth mag er zijn. Al wordt hij wel een beetje overklast. Bijrollen zijn er onder meer van Julianne Nicholson als Eriks beste vriendin Claire en de Deense topactrice Paprika Steen als Eriks oudere zus Karen. De band van de filmmaker met deze twee dames had wel dikker aangezet mogen worden. Want allebei de dames slikken het voor zoete koek dat hij zo’n ‘vreemd’ vriendje in zijn leven toelaat. Desondanks verdient deze film een groter publiek dan alleen de LGBT-gemeenschap. Bij Keep the Lights On kan je rustig je principes overboord gooien en gewoon een mooi gemaakt filmdrama kijken.
Tijdens het Berlijnse Filmfestival van 2012 won Keep the Lights On de Gouden Teddy voor Beste Film. Als extra’s op de dvd staan de trailers van Weekend, Stadt Land Fluss, My Last Round en uiteraard ook van bovengenoemde.
