Boek: Hugo Hoes - Fijne Familie

Als jongste uit een gezin met acht kinderen heeft Hugo Hoes de continue stroom komische en bijzondere familieperikelen tijdens zijn jeugd nauwlettend gadegeslagen én onthouden. Hun drukke vader – behalve pater familias ook leraar, raadslid en voorzitter van de lokale voetbalclub in Silvolde – zorgt ervoor dat het thuis nooit saai is. De vakanties, dorpsfeesten, Kerstmis en andere familiebijeenkomsten zijn een vrolijk feest der herkenning voor iedereen die is opgegroeid in de jaren zestig of zeventig.


Hugo Hoes - Fijne Familie


Hugo Hoes, onder meer bekend als redacteur bij de VPRO Gids en freelance journalist bij het NRC Handelsblad, zet met Fijne Familie een vermakelijk debuut neer. Het gezinsleven in huize Hoes wordt gezien door de ogen van jongste zoon Hugo. De Benjamin van de familie trekt vaak aan het kortste eind: bij ruimtegebrek in de auto moet hij opgevouwen voor zijn moeders voeten op de voetenmat zitten en met kerst loopt hij zijn favoriete toetje Trixie mis. Vader Jacques speelt, naast Hugo, een grote rol in de reeks korte verhalen. Vader is niet alleen het hoofd van het gezin, ook daarbuiten is hij graag het middelpunt van de belangstelling. Hij zet zijn kinderen graag in ter ondersteuning van zijn drukke leven. Zo helpen alle kinderen mee als vader campagne voert om raadslid te worden voor de KVP (de Katholieke Volkspartij... Of was het toch 'Kan Veel Poepen'?). Door zijn drukbezette leven verliest Jacques Hoes zijn vaderlijke taken nog wel eens uit het oog en geeft hij lang niet altijd het goede voorbeeld. Bij een bezoek aan de grootmoeders kunnen bijvoorbeeld best oude rapporten meegenomen worden! Moeder Riet ziet het allemaal hoofdschuddend aan.

In zestien korte verhalen schetst Hugo Hoes het gezinsleven in de Achterhoek van de jaren zestig en zeventig. Alle hoofdstukken lezen lekker makkelijk weg en onder een schaterlach kom je niet uit. De achterflap voorspelt dat het een feest der herkenning is voor kinderen uit die tijd, maar ook voor mij als kind uit de jaren tachtig zijn een aantal situaties erg herkenbaar. De chaos bij de viering van pakjesavond en het kerstdiner. Een vader die naast het gezin nog tig andere verplichtingen heeft. En niet te vergeten een echte moeder, die eigenlijk het échte hoofd van het huishouden is en zich altijd zorgen maakt om haar kroost. Daarnaast begrijp ik nu ook meer van de verhalen uit de jeugd van mijn ouders. De thuisbezorging van boodschappen door grote supermarktketens is eigenlijk helemaal niet zo modern. Vroeger gebeurde dat al met verschillende boekjes die opgehaald werden door de kruidenier, de melkboer en de bakker, die de boodschappen later ook nog eens thuis kwamen bezorgen. Voor de meeste kinderen uit de jaren tachtig en later is dit een vreemd fenomeen.

Het zeventiende en tevens laatste hoofdstuk, getiteld Later (Epiloog), is het enige verhaal dat zich in het heden afspeelt en niet uitsluitend lachwekkend is. Er wordt met ontzag teruggekeken op het leven van Jacques en Riet Hoes. Alle kinderen hebben het nest verlaten en de familie is uitgebreid met veertien kleinkinderen. Met een lach en een traan neemt Hugo Hoes definitief afscheid van het drukke gezinsleven in het kleine huis aan de Berkenlaan in Silvolde.

Fijne Familie van Hugo Hoes is geen literair hoogstandje, maar zeker een ideaal boek als je even wil ontsnappen aan het gure, druilerige najaarsweer. De huiselijke sfeer past perfect bij een zondagmiddag op de bank met een gloeiendhete kop thee.