Mission: Impossible - Ghost Protocol
Tom Cruise probeert voor de vierde keer het onmogelijke mogelijk te maken. Maar dit keer moeten hij en zijn team het zonder de hulp van het IMF stellen. Brengt dit een nieuwe impuls met zich mee in deze langlopende filmreeks? Lees deze review dan snel voor deze zich automatisch vernietigt.
De film begint met meesterspion Ethan Hunt (Cruise) die opgesloten zit in een Russische gevangenis. Agenten Carter (Paula Patton) en terugkerend teamlid Benji Dunn (de altijd even geniale komiek Simon Pegg) weten Hunt te bevrijden uit deze benarde situatie, maar tijd om op adem te komen is er niet. Tijdens de eerste missie in deze nieuwe samenstelling lopen ze in de val en vanaf dat punt gaat het gruwelijk mis.
Zoals inmiddels traditie is geworden, is de regie in dit deel van Mission: Impossible toevertrouwd aan een nieuw gezicht: Brad Bird. De keus is op hem gevallen na zijn werk aan Pixar-animatie The Incredibles, waarin al duidelijk werd dat Bird een oog heeft voor actiescènes. Hij geeft weer een nieuwe impuls aan deze reeks waardoor ook deze geen herhaling lijkt van een eerder deel. In de soms toch chaotische actiescènes weet hij prima het overzicht te behouden waardoor je als kijker nooit door de bomen (of in deze film de zandstorm) het bos niet meer ziet. Hoogtepunt is de actiescène op de Burj Khalifa toren in Dubai, het hoogste gebouw ter wereld. De spanning wordt goed opgebouwd en je zit op het puntje van je stoel als je beseft op welke hoogte de actie zich afspeelt. Als de film in 3D was opgenomen, had deze niet geschikt geweest voor mensen met hoogtevrees.
Tom Cruise zit inmiddels gebakken in de huid van Ethan Hunt en komt weer over als de zelfverzekerde superspy. Als kijker weet je dat hij alles aankan. Simon Pegg zorgt met Benji voor de broodnodige relativering en brengt de humor op de juiste momenten, tot schaterlachen toe. Paula Patton krijgt echter helaas te weinig screen time om haar rol als Agent Carter goed uit te diepen en neer te zetten als een echt personage. De meeste tijd wordt namelijk besteed aan andere nieuwkomer William Brandt (Jeremy Renner), een nogal nerveuze analist met een geheim. Toch weet hij de aandacht van het publiek te trekken en is hij een waardevolle toevoeging aan de filmreeks.
De plot van de film heeft niet veel om het lijf, maar vliegt af en toe te snel voorbij. De film dendert dan ook van actiescène naar actiescène, en deze zijn allemaal even uitgebreid. Hierdoor blijft er weinig tijd over om een plot goed uit te werken. Dit had geen negatief punt hoeven te zijn, maar helaas ben je als kijker soms kwijt waarom onze helden ergens zijn en wat hun doel is.
De muziek is in dit deel gecomponeerd door Michael Giacchino (Up, Lost) die wederom een erg goede soundtrack aflevert. De legendarische Mission: Impossible-theme wordt ook op de goede momenten ingezet. Een ander leuk weetje is dat het script afkomstig is van Josh Appelbaum en André Nemec, die met hun ervaring bij televisieserie Alias reeds bekend zijn met het spionnenleven. Dit resulteert in een aantal leuke inside jokes voor fans van deze reeks.
De film gooit in zijn genre hoge ogen door goede actiescènes, gemengd met een portie leuke (en gepaste) humor. Ook voor een vierde deel in een filmreeks is de film uitzonderlijk te noemen. Op een paar schoonheidsfoutjes na dus een aanrader voor een avond leuk vermaak!
