CD: Milow - North and South
Milow, wie kent hem niet. Voor 2008 was hij een singer-songrwriter die vooral in thuisland België bekend was. Tot 'Ayo Technology'. De cover van het 50 cent-nummer werd een wereldwijde hit en werd zelfs opgemerkt door Kanye West, die verklaarde fan van Milow te zijn. Het is het succesverhaal van een jongen uit België die jaren heeft moeten bikkelen om aan de top te komen. Op zijn eerste twee albums The Bigger Picture en Coming of Age legde Milow zijn ziel bloot en bracht hij prachtige singer-songwriters ten gehore. Met zijn nieuwe album North and South probeert de zanger de puurheid van de songs van het eerste en de productie van het tweede album te combineren.
Die doelstelling wordt meteen volbracht op opener 'Son'. Het nummer gaat over de lastige verstandhouding met en het plotseling overlijden van zijn vader. De song is een soort van reflectie op de relatie tussen vader en zoon. Het nummer wordt emotioneel gebracht en raakt meteen. Ook wat betreft de productie is het nummer geslaagd. Op North and South wil Milow zijn akoestische gitaargeluid combineren met elektronische geluiden. Het is in het begin even wennen, maar het blijft Milow ten voeten uit. 'She Might She Might' en 'You and Me' zijn twee prachtige popsongs. Vooral 'You and Me' maakt indruk. Het nummer lijkt wat simpel, maar bevat een sterke productie. Zelf stelt Milow dat het conceptalbum Graceland van Paul Simon de directe invloed was voor dit nummer en dat is zeker terug te horen. 'You and Me' lijkt overigens niet het enige nummer van de plaat te zijn wat geïnspireerd is op Paul Simon en soms ook Simon and Garfunkel.
Met 'Little In The Middle' zou Milow wel eens een heel grote hit kunnen scoren. Na één keer gaat het nummer werkelijk niet meer uit je hoofd en het nummer speelt, zoals wel vaker, in op problemen van zijn generatiegenoten. Het leven staat bol van mogelijkheden, dus welke moet je kiezen. Dat is waar de song over gaat en het nummer zet je serieus aan het denken om vervolgens te concluderen dat het de keiharde waarheid is. Het nummer bevat overigens ook een van de vele aanwijzingen naar het centrale thema North and South. Want de albumtitel verwijst niet naar één nummer op de plaat. Het thema is verweven door meer dan de helft van de songs.
'Never Gonna Stop' was het eerste voorproefje van het album in thuisland België. Het nummer werd gebruikt als anthem voor de Belgische versie van het glazenhuis. Paradoxaal genoeg kwam het nummer tot stand bij de Nederlandse radio-dj Giel Beelen. Voor zijn dagelijkse cover vroeg Beelen aan Milow in twintig minuten Snoop Doggs 'Drop It Like It's Hot' te coveren. Uit gebrek aan melodie in dit nummer schreef Milow die ter plekke. Deze melodie beviel zo goed dat de zanger besloot om er een heel nummer omheen te schrijven. Het resultaat is sterk.
Het album is al erg bijzonder, maar de laatste drie songs maken de plaat helemaal af. De finale begint met ´Move To Town´. Een gitaartje en prachtige meerstemmige zang. De productie is klein en prachtig. Het nummer toont de grotere invloed van country op dit album. ´The Kingdom´ is een prachtig en herkenbaar nummer en bevat de meest duidelijke verwijzing naar het Noord-Zuid-thema. Het nummer gaat namelijk over België en al haar problemen. Elke regel bevat een keiharde waarheid en het nummer is, op enkele toepassingen na, ook prima toepasbaar op ons eigen kikkerlandje. Albumafsluiter 'KGB' is volgens Milow de equivalent van opener 'Son' en is wederom prachtig. Het nummer heeft een heerlijke melodie en bevat bijna huilende zang van Milow.
Met North and South is het duidelijk. Om deze singer-songwriter kun je niet meer heen. Hij had een covertje nodig om door te breken, maar dat is helemaal geen probleem. Milow laat zien dat zijn eigen materiaal goed genoeg is om van de muziek te blijven leven. Daarnaast is het duidelijk te horen dat Milow muzikaal enorm is gegroeid. Het is een vreemd contrast te horen dat het gebruik van meer elektronische geluiden en meer country hand in hand gaan in één album. Daarnaast zijn invloeden van bijvoorbeeld Paul Simon goed hoorbaar, maar nergens overheersend of afleidend. Eigenlijk kan ik na het beluisteren van dit album niet meer wachten op nieuw materiaal van deze geweldige Belg!
