Film: The Last Airbender
Regisseur en schrijver M. Night Shyamalan, bekend van zijn trage thrillers met een grote twist aan het eind, draait het roer om en komt met een verfilming van de animatieserie Avatar. Maar omdat de naam helaas al bezet was door de film van James Cameron, heet de film The Last Airbender. Heeft Night Shyamalan, na een aantal saaie slechte films (Lady in the water, The Happening) wel de kwaliteiten in huis om de verwachtingen rond een dergelijke verfilming waar te maken?
Een wereld leeft in een oorlog tussen de natie van Vuur en de naties van Lucht, Water en Aarde. Eerst leefden de naties in vrede maar sinds de verdwijning van de Avatar, de machtigste strijder die de vrede bewaart, leeft de wereld in chaos. Omdat de Avatar alleen geboren kan worden in de natie van Lucht heeft de oorlogszuchtige Vuurnatie de Luchtnatie compleet uitgeroeid. Maar op een dag vinden broer Sokka ( Jackson Rathbone) en zusje Katara (Nicola Peltz) in de natie van Water de kleine jongen Aang (Noah Ringer) opgesloten onder het ijs. Kan deze jongen de Avatar, de laatste van de Luchtnatie, zijn en de oorlog stoppen?
Het is vreemd dat M. Night Shyamalan, die vaak (te) veel aandacht besteedt aan de personages en het verhaal, ineens bijna helemaal geen aandacht meer hieraan besteedt in een film met een groot budget (meer dan 100 miljoen dollar) en een hoog actiegehalte. De film is weinig meer dan een korte samenvatting van de animatieserie waarin je op een zeer oppervlakkige manier kennismaakt met de personages. Een aantal stukjes wordt zelfs met een voice-over verteld zodat er stukken kunnen worden overgeslagen. De acteurs lijken soms niet te weten wat ze moeten doen met het script en lijken hun zinnen de ene keer op te lezen en de andere keer overdreven te acteren. Dit is de keermedaille van het werken met onervaren onbekende acteurs in een dergelijke film. De enige echte bekende is Dev Patel (Slumdog Millionaire) die Zuko speelt; een verbannen prins van de Vuurnatie die de Avatar moet vangen. Hij is ook degene die het beste acteert, maar zijn zielige, sympathieke gezicht past niet echt bij de rol die hij moet spelen.
Toch heeft The Last Airbender wel wat entertainment te bieden aan de bioscoopbezoekers. De beelden van de cultuurrijke wereld zien er bijvoorbeeld erg mooi uit en trekken de aandacht in de film. Maar de grootste lichtpunten in The Last Airbender zijn de special effects. Deze zijn creatief gemaakt, zien er super uit en komen veelvuldig voor. Je kunt echt zien dat hier hard aan gewerkt is en dat een groot deel van het budget hier naartoe is gegaan. Alleen is het jammer dat het geluid bij deze special effects elke keer hetzelfde is. Je hoort elke keer een razende wind wat op een gegeven moment erg begint te irriteren. En ondanks de vele special effects die gepaard gaan met actiescènes, ontbreekt het de film aan spanning. Dit komt vooral door het warrige verhaal en het gebrek aan diepgang en emotie bij de personages. Ook lijken de gevechten nergens echt serieus of bruut waardoor de personages nergens echt in problemen lijken te raken.
Een gebrek aan diepgang en spanning zorgt er dus voor dat de film een onvoldoende scoort. Night Shyamalan had de film wat langer dan 103 minuten moeten maken zodat er wat tijd was om de vreemde wereld uit te leggen en de personages wat meer vorm te geven. Toch blijft het verhaal van Avatar best leuk en heeft deze film, met haar mooie beelden en special effects, de kijker wel wat leuks te bieden. Alleen als je echt de wereld van Avatar wilt beleven, kun je naar mijn mening beter de animatieserie kijken. Daarom ben ik benieuwd of de verwachte tweede en derde delen van The Last Airbender daadwerkelijk zullen komen en of Night Shyamalan zijn baan houdt als regisseur en schrijver van de filmreeks.
