VA - Hardstyle The Ultimate Collection 2010 Volume 2

De afgelopen maanden zijn er weer een hoop nieuwe hardstyle-platen gereleased. Zoals gebruikelijk heeft Hardstyle: The Ulimate Collection ze weer op een rijtje gezet. Het tweede deel van 2010 ligt in de winkels en is gemixed door de mannen van de Beat Providers!

 

Het eerste schijfje begint met een waanzinnig vette jumpstyle-productie van Fenix. 'Take It Back' heeft vette vocals, een pompende bassdrum en wordt ondersteund door heerlijke sounds. Na dit voorgerecht is het tijd voor het hoofdgerecht waar het allemaal om draait: hardstyle! Daar zitten een hoop lekkere platen tussen: 'Rock Ya Attitude', 'Live The Moment', 'Alone', 'Elixer' en het vette InQontrol anthem van Frontliner. Veel melodie, kicks die op en neer gaan en vette breaks. Tegen het einde van de mix komt er zowaar een grote verrassing door de speakers knallen: 'Here It Comes' van G-Town Madness, geremixed door D-Block & S-Te-Fan. In 2008 welteverstaan...

De eerste helft van de tweede disc bevat een aantal tracks die wat minder bekend zijn bij het grote publiek. Bijvoorbeeld 'Match' van Wizeguy en A-Drive's 'Sound E-Motion', die je niet zo snel op de grote verzamelaars terugvindt. Prima nummers, al is het niet veel bijzonders in vergelijking met wat de grote namen produceren. Desondanks is het een positief punt dat ook dit soort platen aandacht krijgen! Een waanzinnge plaat is 'Househeads' van Scope DJ. Een heerlijke reverse bassline en een toffe vocal gevolgd door een ijzersterke melodie en beukende kicks maken dit tot één van de beste producties van 2010. De tweede helft is wat meer raggen geblazen. Die kicks van 'Strength & Fury' van Titan voel je door je middenrif beuken en 'Fade To Black' van Max Enforcer feat The Rush is één van de beste 'anti-climax'-platen van de laatste tijd. Tot slot gaat de cd 'Out With A Bang' van Chain Reaction. Een lekkere afsluiter van een prima mix!


Dit deel is gemixed door de Beat Providers, in tegenstelling tot de eerste editie van dit jaar die door Dragan onder handen werd genomen. Dat hoor je ook terug: het mixwerk is een stuk vlotter, opbouwender en strakker. Het enige wat jammer is, is dat het voornamelijk platen zijn die inmiddels alweer uitgekauwd zijn. Daardoor heeft deze cd eigenlijk echt waarde voor hen die nooit verzamelaars kopen en de klappers allemaal op een rijtje willen hebben. Wie op zoek is naar wat nieuws kan zich beter richten op compilaties van feesten.