Film: Ponyo on the cliff by the sea
Het verhaal
Ponyo (wat zoveel betekent als 'zeemeermin' in het Japans) is een schattig goudvisje dat op de bodem van de zee leeft, het rijk waar Fujimoto -haar vader- heerst. Fujimoto, ooit mens, heeft zich afgekeerd van de mensheid, die hij maar als vervuilend beschouwt (wat ook duidelijk uit de openingsscène blijkt wanneer de vissersnetten vol rotzooi op worden gehaald). Ponyo weet echter uit deze onderwaterwereld te ontsnappen en belandt aan wal, in de handen van de vijfjarige kleuter Sosuke. Tussen de twee ontstaat een mooie vriendschap en Ponyo heeft de vurige wens in een echt meisje te veranderen. Haar vader wil haar echter terug in de zee hebben en een strijd ontvouwt zich, en niet alleen eentje met haar vader, maar ook met de wereld en diens toekomst.
Handgetekend
De eerste beelden van de film laten al direct zien waarom deze anders is dan het huidige animatiegeweld van studio's als Pixar en Dreamworks. Toch heeft Disney wel lef om deze anime toch uit te brengen, zeker als je daarmee de concurrentie met één van je eigen producten aangaat. Je moet als kijker echter proberen los te komen van al die nieuwerwetse technieken in de animatiefilms van vandaag de dag en open-minded kijken naar Ponyo on the cliff by the sea. Zie er een sprookje in dat vooral bij peuters en de allerjongste kleuters goed zal vallen. Voor deze groep zijn films als Shrek en Ice Age toch vaak net iets te heftig. Met Ponyo krijgen zijn hun eigen bioscoopfilm.
De film is geheel opgebouwd uit handgetekende beelden, dat is mooi terug te zien. Het doet een beetje denken aan de tekenfilms uit de jaren tachtig, vooral de grote ogen van de karakters, die waren toen ook heel populair. Als kijker, ook als volwassene, krijg je een warm gevoel bij het figuurtje Ponyo, je wilt gaan moederen over haar, haar behoeden voor de grote, boze wereld. De kleintjes zullen in haar vooral een lief meisje zien dat avonturen beleefd. Zo is er dus voor twee doelgroepen een verhaal in de film verwerkt.
Flets en pastel
Ponyo on the cliff by the sea oogt wat flets, dit komt vooral door de vele pasteltinten die gebruikt zijn in de tekeningen. Niet de harde en scherpe kleuren van bijvoorbeeld Madagascar. Het ziet er hierdoor allemaal erg lieflijk uit, wat zeker voor de doelgroep een pré is. Miyazaki heeft ook nog een onderliggende boodschap in de film gestopt (die de kleintjes wellicht ontgaat!): hij stelt de relatie tussen mens en natuur aan de kaak. Hoe vervuilend zijn wij als mensheid bezig, hoe gaan wij met onze natuur om? Miyazaki probeert dit aan de hand van korte scènes over te brengen. Je moet ervoor openstaan, maar als je dat doet, komt de boodschap wel binnen, en niet op een opdringerige manier.
De film zal het bioscoopgeweld van Ice Age 3 niet kunnen winnen, maar voor de allerkleinsten is het zeker een aanrader. Neem als ouder in de komende vakantie gewoon even een woensdagmiddag vrij en ga met je koter naar de bios om daar Ponyo on the cliff by the sea te bekijken. Als je ziet dat je peuter zich vermaakt, ben je als ouder toch ook al tevreden, of niet? Geen hoogvlieger (maar een laagzwemmer!), maar een mooie doorsnee drie sterren zijn hier wel op zijn plaats.
Noot: Ponyo on the cliff by the sea is in de bioscoop niet met de Engelse stemmen uit de trailer te zien, maar in de originele Japanse versie (niet aan te raden voor de allerkleinsten natuurlijk) of in de Nederlandse versie met stemmen van Valentijn Sohier, Lydia Algera en Frans Limburg.
Label:Walt Disney Releasedatum: 23 juli 2009 Kijkwijzer:
Waardering Film:
Kijk voor meer films en dvd's in Film, Tv & Radio.
