CD: Sergeant Petter - Monkey Tonk Matters

De Noor Petter Folkedal laat zich ook op zijn tweede album beluisteren als een man met een voorliefde voor Amerikaanse muziek. Een keur aan stijlelementen en instrumenten uit de country trekt langs in de elf songs die Folkedal dit maal op plaat heeft gezet. Waar zijn artiestennaam Sergeant Petter opgevat kan worden als een knipoog richting Beatles, is het ook op Monkey Tonk Matters weer handig laveren tussen country, rock en pop. Debuutplaat It’s A Record uit 2003 werd net als deze plaat door Excelsior Recordings in Nederland gedistribueerd en klonk veelbelovend. Uiteindelijk kende die plaat ook enkele zwakke momenten, waardoor het geen grandioos debuut werd.

Wie dan de eerste vier nummers op Monkey Tonk Matters hoort, gaat er eens goed voor zitten. Folkedal opent namelijk ijzersterk. Het melancholische openingsnummer As The Record Starts, het naar Sukilove ruikende Honky Tonk Rose, de met banjo en pedal steel omlijste countrysong Light In October en het rijk geïnstrumenteerde Spooky Spook beloven namelijk een dijk van een plaat.



Helaas vertoont Folkedal op de rest van de plaat opvallend veel overeenkomsten met AC Milan in de laatste Champions Leaguefinale. Een fantastische eerste helft werd gevolgd door een dramatisch kwartier in het begin van de tweede helft, een voorzichtige wederopstanding in de verlenging, om uiteindelijk na strafschoppen aan het kortste eind te trekken. Zo is het ook met Monkey Tonk Matters.

Direct na die sterke opening klinken namelijk enkele veel mindere stukken. Een paar clichématige en overbodige rockers, een op zich niet onaardig maar veel te lang voortkabbelend nummer met cellobegeleiding, een op zich redelijk countrynummer met vrouwelijke begeleiding en zelfs een uitermate vlakke popsong. Echt opvallen doet alleen nog afsluiter Hong Kong Song, dat zowel intrigeert als irriteert. De melodie is namelijk uitermate effectief en geschikt voor een meezinger, hoe tenenkrommend dat koortje ook klinkt, terwijl de tekst te simpel voor woorden is.

De conclusie is dan ook dat Sergeant Petter ook op de tweede plaat weer te veel zwakke momenten kent om van een prima plaat te kunnen spreken. Folkedal heeft het overduidelijk in zich om goede, pakkende songs te schrijven, maar hij lijkt niet constant genoeg. Misschien maakt hij zich er te makkelijk vanaf, misschien zijn sommige nummers met een knipoog bedoeld, maar ik blijf het gevoel houden dat er veel meer in deze man zit dan er uit komt. Omdat twee sterren echter geen recht doen aan de wel degelijk aanwezige kwaliteiten als songschrijver van Folkedal, heb ik drie sterren toegekend. Gelieve deze wel te lezen als twee en een halve ster. Waar de voetballers van AC Milan volgend seizoen weer nieuwe kansen op een cup hebben, daar zal Sergeant Petter ongetwijfeld een nieuwe plaat gaan maken, waarop hij wel alles uit de kast haalt. Daar is dus nu het wachten op. Tot die tijd doen we het met de sterkste songs van het debuut en van dit Monkey Tonk Matters. De rest vergeten we gewoon.



Label: Excelsior Recordings Releasedatum: 2-mei-2005
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!