The Dark Pictures Anthology: House of Ashes

The Dark Pictures Anthology-serie heeft weer een nieuwe uitbreiding, namelijk House of Ashes. Naast de twee andere (Little Hope en Man of Medan) is het nu aan de Curator om een derde verhaal te vertellen. Eentje dat misschien iets actueler is geworden dan developer Supermassive Games niet van tevoren had kunnen voorspellen.

In dit deel speel je een militaire eenheid die op zoek is naar chemische wapens in het Midden-Oosten. Tijdens een routinevlucht in een helikopter worden ze uit de lucht geschoten door het Irakese leger en daar begint de hele shitzooi voor hen. Tijdens het gevecht wordt het er niet veel beter op, want het hele team plus de Irakezen worden opgeslokt door de grond.

Gescheiden van elkaar door het gevecht vinden ze al snel dat er meer ondergronds afspeelt. Zo vinden ze een tempel en resten van een eerdere expeditie die kennelijk ergens bang voor was, maar dat uiteraard cryptisch opgeschreven heeft. Al snel komen zij erachter dat hier een vroegere koning woonde, maar dat hij ook door een onbekende reden in zijn eigen tempel gestorven is.

Uiteraard willen zij zo snel mogelijk hier weg, maar soms wint het gevoel naar avontuur het van de realiteit. Het helpt dan ook niet als je continu achterna wordt gezeten door zowel het bovennatuurlijke dat al jaren daar huishoudt, als het Irakese leger dat je ook nog steeds niet aardig vindt. Maar wie er uiteindelijk erger is, de monsters of de mens, dat moet je maar voor jezelf opmaken aan het einde van het verhaal.

Want de Curator heeft, net zoals in de vorige delen, allerlei verschillende aanwijzingen verstopt waarmee je in toekomst kunt kijken welke gevolgen je keuzes hebben. Ook weer in dit deel hebben onderlinge relaties tussen personages uiteindelijk ook gevolgen op de keuzes die je maakt. Want elke actie heeft gevolgen. Schiet je een monster of ren je weg? Als je een monster schiet, dan gaat hij misschien dood, maar heb je geen kogels meer voor later. Als je wegrent, dan heb je een voorsprong, maar als zijn vriendje je opwacht, dan heb je twee monsters achter je aan. Er is geen goed of slechte keuze, alleen de dood, die is permanent.

Het verhaal is een heerlijke mix van klassiekers als Aliens, Predator, The Descent en Indiana Jones. In de demo die wij mochten spelen waren de donkere gangen, de gigantische tempels, de monsters en de jaren ‘50 referenties niet van de lucht. Doordat je nu meer door gangen moet lopen, zelf met licht moet schijnen en zelfs kleine puzzels moet oplossen, lijkt de game steeds minder op een film waarin je af en toe een op een knopje drukt. De Quick Time Events zitten er nog steeds in, maar hiervan kun je uiteindelijk de moeilijkheidsgraad instellen.

Ook in dit deel zijn alle personages opgenomen door middel van motion capturing en nu dit deel ook officieel voor de PS5 en Xbox Series uitkomt, zien de gezichtsuitdrukkingen en bewegingen er nog realistischer eruit dan ooit tevoren. Wij kunnen niet wachten tot eind oktober, want dan moet The Dark Pictures Anthology: House of Ashes uitkomen voor PlayStation 4/5, Xbox One/Series en pc.