Vampire: the Masquerade - Bloodhunt

Een tabletop zoals Vampire: the Masquerade en het Battle Royale-genre is geen vanzelfsprekende combinatie. Toen Bloodhunt dan ook werd aangekondigd was er veel onbegrip, zelfs hoon: wat had een RPG te zoeken in een genre dat al oververzadigd is? Desondanks hebben ontwikkelaar Sharkmob en Paradox Interactive er vertrouwen in dat hun nieuwe free-to-play game een succes gaat worden. Dit weekend was de eerste gesloten alpha, waarin Puddington de game kon testen.

Bloodhunt1

Bloodhunt speelt zich af in Praag, sinds eeuwen een bastion van de Camarilla-sekte in de lore van Vampire: the Masquerade. Door het verraad van de Anarch-sekte is de code van geheimhouding (de Masquerade) gebroken en is een paramilitaire organisatie genaamd the Entity Praag binnen gevallen, met het doel om alle Kindred nu voorgoed te doden. Jij krijgt als opdracht om als Camarilla-vampier de Anarchs (de andere spelers) te doden en als laatste (on)overlevende over te blijven.

Ik moet zeggen dat ik ook met de nodige scepsis naar Bloodhunt heb gekeken; in een eerder stuk had ik al betoogd dat Paradox beter bij de roots kan blijven omdat het World of Darkness-universum zich slecht laat vertalen naar andere genres dan RPG. Maar ik ben blij verrast dat Bloodhunt het tegendeel voor mij bewijst; het is het standaard riedeltje van de Battle Royale: je verzamelt items, wapens en powerups, en je probeert iedereen neer te knallen in solomodus of in een groep om zo als laatste over te blijven – tot zover niks nieuws.

Maar Sharkmob heeft overduidelijk respect voor de lore van Vampire, en probeert het op een aantal slimme manieren naar voren te brengen. Mensen bevinden zich in random spawns over de map waar je bloed van kan drinken, om zo kleine powerups te verdienen in de vorm van resonances zoals extra melee damage en health regen. En ondanks dat Praag nu een free-for-all is met een open burgeroorlog tussen vampiers onderling, geldt de Masquerade nog altijd voor de Camarilla. Mocht je in het open zicht van andere mensen bloed drinken, word je het doel van een blood hunt en kan iedere speler op de map je zien. En belangrijkste van allemaal: je bent een vampier, en menselijke spelregels tellen niet. Het is een fluitje van een cent om in te breken en een aantal wapens te pakken, je kan tegen muren oplopen en je door middel van disciplines onzichtbaar maken of tien meter de lucht in springen.

Maar waar de Vampire-vibe echt goed te merken is, is in het level design en de graphics. Praag is een ideale Vampire-stad met veel typerende gotische architectuur, maar ook is er ontzettend veel neon, smalle steegjes en regenplassen op de straat. Het ademt een fantastische atmosfeer uit, met name door de neon die ook veel naar voren komt in de vijfde editie van het Vampire-regelboek. Voeg daar een grommende en pompende technosoundtrack aan toe en je weet gelijk dat dit World of Darkness is, ondanks het onorthodoxe genre.

Bloodhunt2

Omdat Bloodhunt door de kleine map, de verticaliteit met muren oprennen en de abilities enorme bewegingsvrijheid aan zijn spelers geeft is het spel erg dynamisch en snel, eerder vergelijkbaar met Apex Legends dan met Fortnite. Je glijdt, schiet en springt van dak naar dak waarvan mijn ondode hart sneller gaat kloppen, met de kindred-tot-kindred gevechten als de climax van een ronde. Geen spelers in de buurt? Met een simpele druk op X activeer je je instincten, waarmee je precies kan zien waar je vijanden zich bevinden en waar je ze kan verrassen, ideaal voor de meer stealthy Clans zoals Nosferatu. En wanneer er geen andere spelers in de buurt zijn, kan je altijd op zoek naar bloed om speciale buffs te krijgen of een aantal entity-soldaten uit te schakelen voor wapens.

Ondanks de slimme mechanics die Bloodhunt een beetje eigen identiteit geven is de game onder de motorkap wel een standaard battle royale. De wapens bestaan uit je standaard shotguns, LMGs en assault rifles, je hebt je consumables in de vorm van bloed en armor dat je op kan pakken: redelijk teleurstellend voor een universum waarvan je weet dat bovennatuurlijke disciplines het verschil kunnen maken tussen een machtige en een onkwetsbare vampier. En laat daar nu juist het probleem zitten voor Bloodhunt: de disciplines passen bij de drie speelbare Clans, maar voelen niet impactvol genoeg om dat eerder genoemde onderscheid te maken. De Camarilla zijn niet bang om mensen als voer of pion te gebruiken om de Masquerade in stand te houden: constant bloed drinken en vertrouwen op een build waarin disciplines de hoofdrol spelen zou een coole strategie zijn, en eentje die het bovennatuurlijke aspect van Vampire beter naar voren zou laten komen.

Bloodhunt3

Een ander probleem is dat ondanks dat het tempo van de game hoog is tijdens het spelen, dit piepend tot een halt komt wanneer je neergaat. Wanneer je neergaat is er een downtime van 20 seconden waarin je vampier probeert op te staan, en waarin je tegenstander je de genadeklap kan proberen te geven. Je ontsnapt dit vrijwel nooit – en de animatie van de genadeklap (de diablerie) duurt ook weer 4 seconden. Daarna kom je in een spectate-modus waarin je een apart menu moet klikken om het spel te verlaten, waarin je vervolgens weer in Elysium (de lobby) terecht komt en pas dán kun je voor een nieuwe game queuen.

Deze downtime duurt, bot gezegd, veel te lang, in de tijd dat ik in de spectatormodus zat had ik mij al lang voor een nieuwe game kunnen opgeven, en 4 seconden naar een animatie kijken over hoe je tegenstander je vermoordt is gewoon zout in de wond wrijven. Ik hoop dat in komende playtests deze downtime een flink stuk verminderd wordt, en ik snel een verlies van mij af kan schudden en mijzelf gelijk op kan maken voor de volgende ronde.

Het is niet het genre wat ik oorspronkelijk in gedachten had voor Vampire: the Masquerade, maar Sharkmob heeft mij blij verrast met de alpha van Bloodhunt. De grote vraag blijft voor mij hoe succesvol de game gaat worden – Vampire: the Masquerade is al behoorlijk niché, en de Battle Royale-markt is al overspoeld met games die hun plekje willen opeisen naast de groten zoals Fortnite en PUBG. Sinds Battle Royale-games staan of vallen met hoeveel spelers er tegelijk online zijn, staat Sharkmob (no pun intended) een monsterklus te wachten om van Bloodhunt een succes te maken. Aan de andere kant is er al een solide kern, waarvan ik hoop dat het wat meer unieke gameplay-elementen heeft in een volgende speeltest.

 Vampire: the Masqeurade - Bloodhunt komt dit jaar nog uit.