LEGO Dimensions
Stel je eens een spel voor waarbij je echte poppetjes en accessoires op een futuristische onderzetter moet plaatsen, om ze vervolgens op je scherm te zien verschijnen. Nee, ik heb het niet over Skylanders. Ik bedoel ook niet Disney Infinity. Ik heb het over LEGO Dimensions, een game waarmee Warner Bros. zich wil gaan vestigen in een redelijk volle markt.
De grote vraag die meteen oprijst bij LEGO Dimensions is of de game zich wel voldoende kan onderscheiden in een gedeelte van de gamesindustrie waar de kaarten allang geschud lijken. Het antwoord hierop heb ik geprobeerd te ondervinden tijdens een uitgebreide sessie op de E3. Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, dat antwoord is wat mij betreft volmondig 'ja'.
De basis is hetzelfde bij Dimensions als bij Skylanders en Infinity. Je sluit een basis aan op je console, in dit geval de Toy Pad, en plaatst hier poppetjes op. Met deze figuurtjes kun je dan weer aan de slag in de gamewereld die Dimensions je voorschotelt.
Een groot voordeel van Dimensions is dat het voortborduurt op de populariteit van de vele, immens populaire LEGO-games. Sterker nog, er is zo ongeveer geen universum te bedenken dat niet in LEGO Dimensions zit verwerkt. Van de bekenden zoals The Hobbit en Lord of the Rings, Batman en LEGO The Movie tot Scooby Doo, The Wizard of Oz en Back to the Future. Zelfs games zoals Portal hebben een plekje in dit spel. Volop herkenbaarheid voor mensen die van Warner-games en/of –films houden.
Daarnaast is een groot verschil dat je de Toy Pad kunt volladen tot zeven objecten. Hierbij kun je alle mogelijke combinaties verzinnen. Van zeven figuurtjes tot zeven voertuigen en alles wat daartussenin zit. Ook is de Toy Pad zelf veel interactiever. Er zijn op meerdere punten in de levels momenten waarop je, om verder te kunnen, een poppetje op een ander deel van de Toy Pad moet zetten. Dit alles wordt aangegeven door het apparaat zelf met allerhande kekke kleurtjes.
Het misschien wel allerbelangrijkste onderscheidende deel zijn de figuren en accessoires die je bij de game kunt kopen. Dit zijn namelijk allemaal echte LEGO-stukjes. Mocht je om wat voor reden genoeg krijgen van LEGO Dimensions, dan kunnen alle accessoires zonder problemen in je bak met LEGO gooien om er ouderwets op tafel mee te kunnen spelen. Deze gimmick zit ook verwerkt in de voertuigen. Deze hebben namelijk allemaal drie variaties die je kunt, en soms ook moet, gebruiken. Hierbij krijg je op het scherm een ombouwinstructie en ben je daadwerkelijk bijvoorbeeld de Batmobile aan het ombouwen tot de Batblaster.
De levels in de game worden bepaald aan de hand van een algemeen verhaal. Hierbij moet je, zoals standaard is bij LEGO-games, op meerdere momenten puzzels oplossen om verder te komen. Hiervoor heb je op vaste momenten één specifiek personage nodig, maar verder kun je de levels spelen met elk figuurtje dat je maar bezit. Het enige nadeel dat ik heb kunnen ontdekken is dat de cutscenes hier niet op zijn aangepast. Zo ging de verhaallijn die ik zelf mocht spelen om Gandalf, Wildstyle en Batman, die onderdeel zijn van het starter pack. Uiteraard heb ik geen moment met exact deze combinatie gespeeld, maar zag ik deze drie wel telkens terugkomen in de tussenfilmpjes.
Het heeft er alle schijn van dat Skylanders en Disney Infinity er binnenkort een heel geduchte concurrent bij krijgen. LEGO Dimensions brengt namelijk dat wat mensen kennen uit de LEGO-games, maar dan met meer mogelijkheden dan de concurrent en een gigantische hoeveelheid aan game- en filmuniversums. Met nu al een bizarre hoeveelheid figuurtjes en voertuigen en nog veel meer in aantocht, moet het wel heel raar lopen wil LEGO Dimensions geen succes worden.
