World of Warcraft: Mists of Pandaria

World of Warcraft: Mists of Pandaria zal uitkomen voor Mac en pc

Er komt weer een nieuwe expansion van World of Warcraft aan. Deze keer reizen we naar Pandaria, het land van de pandaren. Een nieuwe uitbreiding, een nieuwe wereld, maar ook een nieuwe ervaring? Ik kreeg de kans om een klein deel van Pandaria te ontdekken: the Wandering Isle, het startgebied voor pandaren.

WoW MoP header

Voor het eerst start ik de bèta op en besluit gelijk een pandaren uit te proberen. Het scherm waarin je jouw eigen personage ontwerpt is helemaal vernieuwd. Voordat je jouw klasse en ras kiest, zie je een personage staan met de wapens en voorwerpen die ze op een hoger level gebruiken. De Paladin-klasse draagt bijvoorbeeld de Judgement-set, een iconische set voor deze klasse.

Als je jouw personage naar eigen wens aanpast, staan alle opties waaruit je kunt kiezen op een rijtje, waardoor je snel alles kunt vergelijken en het mooiste uit kunt  kiezen. Leuk, handig en iets wat ervoor zorgt dat World of Warcraft iets minder verouderd aanvoelt. Nu ik mijn pandaren af heb is het tijd om de wereld in te gaan.

Vernieuwde character creation
Een nieuwe wereld
The Wandering Isle is simpelweg prachtig. Het staat vol met mooie tempels, bergketens, bossen en zelfs geisers. Ook kom je veel dorpjes en boerderijen tegen met velden gevuld met groente en fruit. En dit is nog maar het startgebied. The Wandering Isle heeft naast de pandaren ook andere inwoners zoals de Hozen, apen die altijd zin hebben in kattekwaad. Het gebied voelt door al die inwoners levendig aan. Boeren lopen bijvoorbeeld met een kar en een yak langs de weg en kindertjes komen naar jou toe om je te bewonderen.

Grafisch is er ook wat verbeterd. De SSAO, een techniek om sneller en beter schaduwen te weergeven, zorgt voor meer contrast en mooiere schaduwen op de modellen zelf. De textures zien er erg scherp en mooi uit, in de omgeving en bij de nieuwe rassen. De animaties zijn soepel en dynamisch. De pandaren laten een stuk meer emotie zien in de animaties. Gelukkig heeft Blizzard al aangekondigd dat ze bezig zijn met nieuwe modellen voor de oude rassen zoals humans en orcs, want die zien er in vergelijking met de pandaren nu wel erg gedateerd uit.

Naast de graphics zorgt ook de muziek voor een echt Oosters sfeertje. In het startgebied waren er al vier verschillende nummers, variërend van rustige tot energieke muziek. Het is lekker motiverend en geeft je het gevoel dat je bezig bent met een epische reis.

Temple of DawnIn een boerenkarretje

Queesten
Wanneer je begint ben je al bijna klaar met de pandaren-training. Je hoeft je nu alleen nog te bewijzen als pandaren-krijger. Het is bijna tijd om de wereld te gaan ontdekken, maar eerst moet je uitzoeken wat er mis is met The Wandering Isle. Om dat te weten te komen moet je eerst de vier oude geesten van vuur, water, aarde en wind vinden en bij elkaar brengen.

Helaas zijn de queesten waar je mee begint zeker niet spannend te noemen. Je moet wat dingen oprapen, een paar dingen slaan en nog meer dingen verzamelen. Toch had ik plezier in het doen van deze queesten, dankzij kleine verbeteringen. Vijanden kennen meer speciale aanvallen en zijn iets moeilijker te verslaan. Zo sprongen er aapjes op mijn rug waardoor ik ze niet kon aanvallen maar zij mij wel. Ook moet je beter letten op wat npc's om je heen zeggen. Als je niet oplet kun je zelfs enkele queesten niet volbrengen. Een simpele queeste waarbij je iemand moest volgen leidde tot een hoop verwarde mensen die vroegen hoe ze die queeste moesten afmaken omdat ze niet op de npc letten.

Met deze begin-queesten leer je omgaan met jouw personage, de klasse en de omgeving. Terwijl je dit doet word je begeleid door Aysa en Ji, twee pandaren die bijna klaar zijn met hun training. Zij geven commentaar tijdens de queesten en geven soms tips. Voor de beginnende speler handig, voor de ervaren speler niet zo. Ze ziten nergens in de weg, dus het is een kleine toevoeging dat de queesten iets levendiger maakt. Dit lijkt op de nieuwe startgebieden van Cataclysm, waar je ook wordt begeleid door een paar npc's.

Een obstakel en de geest van vuur

Een hele grote verbetering vind ik de vele obstakels waar je als beginner langs moet. Zo moet je door een grot rennen waar vuur uit de grond omhoog schiet. Dit vuur is makkelijk om te ontwijken, maar het richt redelijk veel schade aan als je erin staat. Dit is niet het enige obstakel wat je tegenkomt. Dit soort dingen leren de beginnende spelers wat ze moeten doen op een hoger level, waar bazen allerlei speciale aanvallen kunnen gebruiken. Voor ervaren spelers maken deze obstakels de queesten ietsjes interessanter.

 
De Monk
Een van de belangrijkste toevoegingen van Mists of Pandaria is de Monk. De meeste rassen kunnen Monk zijn, alleen de goblins en worgen niet. De Monk gebruikt Chi- en Energy-punten. Aanvallen die Energy verbruiken geven je vaak één of meerdere Chi-punten, die je dan weer verbruikt met speciale Chi-aanvallen. Blizzard zelf beschreef de Monk als een soort button-basher, maar voor mijn gevoel komt het niet in de buurt.

Pandaren MonkPandaren Monk

Je bent in het begin van een gevecht vooral bezig met het krijgen van Chi-punten. Daarna kijk je naar het percentage levenspunten van jouw vijand en kies je een passende Chi-aanval. Ik kon kiezen uit Tiger Palm, een aanval die meer schade doet als de vijand meer dan vijftig procent van zijn levenspunten heeft, of Blackout Kick, een aanval die extra schade aanricht onder de vijftig procent. Dan is de keuze snel gemaakt. Als je eenmaal went aan de Monk weet je wanneer je welke aanval moet gebruiken. Je gaat dan niet meer willekeurig op knopjes rammen, maar een bepaalde volgorde gebruiken, zelfs wanneer je meer aanvallen krijgt. Dit is dus niet zo veel anders dan de bestaande klassen.

De Monk kan elke rol die nodig is vervullen. Je kunt tanken als Brewmaster, healen als Mistweaver en klappen geven als Windwalker. Als Brewmaster smeet ik met vaten drank en hield ik de aandacht met borreltjes, die ook nog eens vijanden doodmaakten. En wat is er nou leuker dan de wereld redden door iedereen dronken te voeren? Voor elk van deze specialisaties maakt het ook niet echt uit wat voor wapens je gebruikt. Jouw vaardigheden veranderen vanzelf als je twee kleine wapens gebruikt, of een wapen voor twee handen. Je moet natuurlijk wel rekening houden met de stats op de wapens.

Een mooi uitzichtTemple of Dawn

Verandering
Een grote verandering kwam tevoorschijn toen ik level 10 bereikte. Ik kon een specialisatie kiezen. Naast elke specialisatie staat een korte uitleg wat het inhoudt en er worden enkele unieke vaardigheden genoemd. Specialisatie zat natuurlijk al in het spel, maar is nu onafhankelijk van talents. Nadat ik mijn specialisatie koos, kreeg ik ook gelijk enkele vaardigheden. Je hoeft nu ook niet meer naar een trainer toe: zodra je het level bereikt om een vaardigheid te leren, krijg je het vanzelf.

De talents zijn ook helemaal veranderd. In plaats van elke paar levels krijg je nu elke vijftien levels een puntje. Op level 15 krijg je jouw eerste puntje. De talents zijn niet meer zo veel gericht op het verbeteren van aanvallen met x procent. Je kiest nu vooral voor verschillende vaardigheden die bij jouw manier van spelen passen. Je kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om vaker te kunnen rollen, of tijdelijk sneller te kunnen rennen nadat je een keertje rolt.

Oude bekenden
In Mists of Pandaria komen niet alleen nieuwe dingen. Ook oude dungeons zoals Ragefire Chasm, Scarlet Monastery en Scholomance krijgen een make-over. Van deze drie heb ik alleen Ragefire Chasm kunnen proberen, en ik moet zeggen dat het een enorme verbetering is en hoop dat de andere instances net zo goed gelukt zijn.

Ragefire Chasm was een saai tunnelstelsel gevuld met Troggs, extreem lelijke oermens-achtige wezens. Maar in plaats daarvan is het nu een uitdagende dungeon geworden. Ook hier worden beginnende spelers voorbereid op de hoge level raids en dungeons. Het tunnelstelsel overstroomt soms met lava, waardoor je even moet wachten, of om de lava heen moet lopen. Ook de bazen zijn allemaal vernieuwd en gebruiken aanvallen die uit de Cataclysm-raids lijken te komen. Spelers die deze dungeon al vaker hebben gedaan zullen het waarschijnlijk wel waarderen, want nu moet je daadwerkelijk iets doen behalve stilstaan en erop los meppen.

Magnaw, Magmaw's kleine broertje in Ragefire ChasmScholomance

Kinderlijk?
Pandaria mag dan wel kleurrijk zijn, je bent wel continu bezig met het uitmoorden van de inwoners. Een paar dingetjes kun je kinderlijk noemen zoals de pandaren zelf. Maar zeg nou zelf, er zitten vanaf het begin al tauren in het spel. Daarnaast zijn er ook andere dierlijke rassen bijgekomen in Wrath of the Lich King, zoals de tuskarr en taunka. De panda is dan een mooie manier om de Oosterse wereld te verwelkomen in World of Warcraft.

Helaas zaten de beruchte FarmVille-aspecten en Pet Battles nog niet in de bèta. In de toekomst kan ik er hopelijk meer over vertellen. Op dit moment zie ik deze dingen als kleine toevoegingen die worden overschaduwd door Pandaria zelf en de vele verbeteringen zoals de eerdergenoemde dungeons, graphics en ietwat hogere moeilijkheidsgraad.

Veel spelers waren ook bang dat er weer geen echte oorlog zal zijn tussen de Alliance en Horde. Zodra je als pandaren kiest waar je naartoe gaat, zul je niet meer kunnen praten met pandaren die voor de andere zijde hebben gekozen. Ik koos voor de Horde, en daar kreeg ik duidelijke taal te horen: je vrienden en familie in de Alliance zijn doodverklaard; als je ze tegenkomt zul je ze zonder genade moeten vermoorden.

Het einde
Mijn uitprobeersel in Pandaria is nu afgelopen, maar de ontwikkeling van Mists of Pandaria blijft doorgaan. De nieuwe, level 85+-content heb ik niet kunnen uitproberen, maar op basis van wat ik tot nu toe gezien heb ben ik positief. De gebieden zijn mooi en sfeervol, en de queesten en dungeons lijken wat uitdagender te zijn geworden. Toch is het afwachten of dit daadwerkelijk een nieuwe ervaring wordt, of een herhaling van de voorgaande uitbreidingen.