Blades of Time
Gespeeld op PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor XBox 360
Een blonde babe met staartjes in het haar en twee zwaarden die door vlees en tijd heen klieven. Ze is nergens bang voor en schiet als het nodig is tegenstanders van ver al uit de lucht. De intro laat je vooral achter met een "wat is dit nou weer", maar de verhaallijn van een hack en slash is meestal net zo interessant als de bikinilijn van Erica Terpstra, dus we gaan gewoon aan de gang om te zien of Blades of Time meer is dan een zoveelste hack en slash-game.
The Bitch Is Back
Ayumi kennen we al van X-Blade. Een game die niet goed ontvangen is en daarom verwachtte iedereen een stille dood van de heldin. Op de E3 2011 kondigde Konami een vervolg aan, tot verrassing van de aanwezige pers. Zou Gajin Entertainment, de ontwikkelstudio van het spel, de matige besturing en AI hebben aangepakt? En zou het spel meer uitdaging bieden dan zijn voorganger die wel erg repetitief was?
Ayumi is een schatzoekster. Met haar vriend Zero stormt ze een geheim genootschap binnen die net bezig zijn met een vreemd kristal. Na een kort gevecht mag Ayumi van de leider gebruikmaken van het kristal, omdat hij haar waardig ziet om de problemen die het met zich meebrengt aan te pakken. Uh, waar was dat gevecht dan goed voor? Als ze het gloeiende kristal aanraakt, ziet ze voor haar ogen de wereld om haar heen afbrokkelen en plaatsmaken voor Dragonland, een wereld waarin een enorme schat moet liggen volgens de legendes.
Het spel begint rustig met uitleggen dat je kunt springen, schoppen en met je zwaarden zwaaien je basisbewegingen zijn. Het schoppen is een soort salto naar achteren waarmee je vijanden de lucht in schopt en dat combineert natuurlijk prima met zwaarden. Even later tover je de en na de andere combo uit je joystick. Als vijanden bijna dood zijn, krijg je de mogelijkheid om ze op gepaste wijze af te maken. Met een druk op de schouderknop maak je er korte, maar erg brute metten mee. Dezelfde knop gebruik je ook om aanvallen te pareren. Heft een monster zijn wapen en is hij daardoor even kwetsbaar, dan kun je hem gigantisch op zijn lazer geven. Even later vind je je eerste jachtgeweer. Geweren en zwaarden: Kratos, eat you heart out!
Welcome to the jungle
Je komt met Ayumi terecht in een jungle, maar er is geen spoor meer van Zero te bekennen. Gelukkig heb je een magisch kompas mee waarmee je ziet waar er schatten liggen en waar ke heen moet om verder te geraken in Dragonworld. De jungle is vol gevaren en Ayumi krijgt hulp van een altaar. De levenskracht die je verzamelt van tegenstanders levert ze in voor nieuwe krachten. Zo heb ik een Sub-Zero, de bekende vechter uit Mortal Kombat, van haar gemaakt, door alles dat maar met ijs te maken heeft te kiezen. Eerst schiet je drie ijsballen, maar later een ijsnova rondom je heen en kun je sliden en tegenstanders bevriezen die op je pad komen. Een vrouwelijke Sub-Zero met zwaarden, hoe cool is dat?
Schatzoeksters houden van donkere grotten, dus voor je het weet komt ze in een val terecht en moet je rennen voor haar leven van alsmaar stijgende lava. De deur is door een mechanisme open te maken, maar de tijd ervoor ontbreekt. Dan komt een vurig type te hulp die de tijd laat stilstaan, zodat de deur alsnog op tijd open is. Zij begeleidt je voor de rest van de game, terwijl jij een uitgang uit deze wereld zoekt.
Erase and rewind
Ze leert Ayumi ook dat ze de tijd kan beheersen op zekere hoogte. En dat is wel het tofste gameplayelement van Blades of Time. Onze heldin kan namelijk de tijd terugdraaien, zodat alles nog een keer gebeurd, inclusief Ayumi zelf, die opeens een dubbelgangster heeft die precies doet dat jij seconden eerder deed. Dit wordt uitgelegd met een simpele puzzel waar twee personen op twee mechanismen tegelijk moeten staan. Je gaat dus eerst een paar seconden op de ene knop staan, draait de tijd terug en gaat zelf naar de tweede knop. Jou vroegere ik blijft die paar seconden op de knop staan zodat de puzzel vrij simpel opgelost is. Later in het spel krijg je variaties hiervan, bijvoorbeeld drie knoppen, of een deur die door aan een hendel te draaien opengaat, maar meteen dichtvalt als je het ding loslaat. Je mag ook meerdere keren de tijd terugdraaien, zodat je opeens twee of meer dubbelgangsters hebt rondlopen om puzzels op te lossen.
Het blijft niet alleen bij deze gimmick, het rewinden komt ook terug in het vechten zelf. Soms krijg je met zo'n overmacht te maken dat je beter de hulp kunt inroepen van je tijdklonen. Begin te vechten tegen de ene monster, draai de tijd terug en ga zelf een andere aanvallen. Je kloon houdt het eerste wezen wel bezig, zodat jij je kunt concentreren op andere monsters. Er zijn monsters die niet eens te verslaan zijn zonder het terugspoelen. Zo kom je een monster met een schild tegen die tegen alle aanvallen bestand is. Alleen als je heel snel achter elkaar schiet valt het schild weg, maar dat is in je eentje onmogelijk. Dan ga je toch met twee of drie Ayumi's op dezelfde gast schieten? Bij de bazen heb je logischerwijs ook deze kracht nodig. Je moet zelfs quicktime-events terugdraaien. Dat geeft naast het gewenste effect, de baas neer, ook een prachtig bruut schouwspel, als er twee of meer heldinnen de sterke baas neerhalen met veel geweld.
Strange places
Naast de jungle ga je ook oeroude ruïnes in, een woestijn waarin je levend verbrand als je jezelf maar even uit de schaduw waagt en later vlieg je tussen drijvende eilanden in de lucht. De moeilijkheidsgraad gaat ook per locatie een stuk omhoog, zodat je van je speciale krachten en met name het tijdsaspect gebruik moet maken. De overmacht en de monsters worden steeds een stukje steviger en er zijn ook genoeg puzzels die doordacht opgelost moeten worden. Dit maakt het spel uitdagender dan zijn voorganger, door de speciale elementen die worden toegevoegd, zoals het schaduwaspect in de woestijn en het verplaatsen rondom de eilandjes in de lucht. Ondertussen leer je steeds meer krachten en speciale gaven te beheersen. Sterkere magie, betere items met speciale bonussen en notities van eerdere schatzoekers en wetenschappers die in Dragonland vertoeften. Door de singleplayerverhaalmodus te spelen unlock je gaandeweg speciale kostuums, zwaarden en geweren voor multiplayer.
Party people
Blades of Time heeft een multiplayermode dat 'Outbreak' heet. Deze modus is bedoeld voor twee personen. De bedoeling is om bepaalde punten te controleren terwijl je de tegenstander probeert tegen te houden. Dit doe je niet alleen, de AI helpt met een paar teamgenoten mee. Je kunt deze modus tegen elkaar, co-op, of als je forever alone bent, zelfs singleplayer, spelen. Tijdens het spelen verdien je speciale krachten die niet meteen inzetbaar zijn. Pas als je eens dood bent gegaan krijg je tot dan gespaarde krachten beschikbaar. Een taktiek is om de AI aan te vallen in plaats van de speler zelf, zodat hij nooit extra krachten beschikbaar krijgt omdat hij niet doodgaat en jij juist meer krachten omdat de AI nooit zo slim is als een levend weldenkend persoon.
Door verdedigingtorens te vernietigen krijgt de tegenstander hulp van bijvoorbeeld een onzichtbare soldaat of een shaman-tovenaar die de kansen weer kunnen doen omslaan. Vernietig hem dan weer en dan krijg je bonuspunten. Als de partij afgelopen is worden alle speciale gaven weer gereset en krijgt de winnaar speciale items als er aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Deze voorwaarden varieren van "doe x aantal ijsaanvallen" tot "versla de magier op moeilijkheidsgraag impossible voordat hij een vuurbal kan afschieten". De volgende pot geeft dus iets meer voordeel aan de winnende partij, maar niet overdreven veel. Meer is er nog niet bekend over multiplayer, of we dus nog een modus krijgen waar je met tijd de tegenstander helemaal gek kan krijgen, of we met meer mensen op een map op elkaar mogen afreageren is afwachten.
Judgement Time
De previewbuild heeft me verrast. Eerder op gamescom was het spel te spelen, maar waren er nog niet zoveel tijdsgerelateerde onderdelen te zien als nu. Blades of Time omschrijft zich het beste als een God of War meets Lara Croft meets Marty McFly. Het manipuleren van tijd is erg leuk uitgewerkt, door niet alleen "ga op drie knoppen tegelijkertijd staan", maar deze ook te verweven in de gevechten. Het is nu hack en slash met een vleugje nadenken om de beter uitgeruste vijanden aan gort te krijgen.
Een saaie tocht was het zeker niet, al was er af en toe nog wat aan te merken op de AI. Dat die soms nog matig is laat een bossfight wel zien: Ayumi stal ik achter een beeldje en het monster gaat een beetje moonwalkend tegen het beeldje aanrijden terwijl ik het geweer van mijn personage herlaadt, haar genees en daarna zelf rustig een boekje op de wc ga lezen. De besturing daarentegen is wel lekker simpel gehouden. Een pre, zeker met al de tijdstoestanden en mogelijke speciale aanvallen. Hopelijk halen ze de kleine AI-problemen er nog uit, zodat we in maart kunnen genieten van Ayumi's pluspunten.
