Komeet C/2022 E3 (ZTF) komt na 50.000 jaar opnieuw langs de aarde

Jippie

De komeet C/2022 E3 komt weer nabij de aarde vanaf de rand van ons zonnestelsel. De laatste keer dat de komeet langs aarde vloog, woonden er hier Neanderthalers. Waarnemers kunnen de komende weken met wat geluk de komeet bewonderen.

Ongeveer eens in de 50.000 jaar passeert hij de aarde en zal de komende dagen met het blote oog zichtbaar kunnen zijn aan de nachtelijke hemel. Volgens de Association of Star Friends zal komeet C/2022 E3 (ZTF) begin februari op een afstand van ongeveer 42 miljoen kilometer het dichtst bij de aarde komen. Dat is bijna een derde van de afstand van de aarde tot de zon.

De maximale helderheid van de komeet is opmerkelijk, onder een zeer donkere hemel zou je hem misschien met het blote oog kunnen zien - als je precies weet waar je moet kijken. De voorzitter van het Duitse Sternfreunde, Melchert, gaat er echter van uit dat men niet zal kunnen zien zonder telescoop of verrekijker en zonder de nodige ervaring.

"Het is in eerste instantie een object in de ochtendhemel, daarna blijft het de hele nacht hoog aan de hemel in de buurt van de poolster en neemt het begin maart afscheid in de avondhemel", aldus Melchert. Half januari is hij het dichtst bij de zon en op 1 februari het dichtst bij de aarde. 

Goede observatieperiodes - als het weer meewerkt - zijn de laatste dagen van januari en de tweede helft van februari, wanneer minder maanlicht de hemel oplicht. Want op 21 januari en 20 februari is het nieuwe maan. De Europese ruimtevaartorganisatie Esa gaat uit van een onopvallende komeet, die echter met bescheiden instrumenten al kan worden waargenomen.

Het hemellichaam is ongeveer een kilometer groot, maar heeft het momenteel een coma (nevelige wolk) om zich heen van zo'n 50.000 kilometer. Dit gebeurt wanneer de komeet de zon nadert en opwarmt, waardoor deeltjes loskomen van het ijs en in de staart terecht komen. 

Afkomstig uit de extreme en ijskoude rand van het zonnestelsel, zijn kometen hemellichamen die niet uit elkaar zijn gevallen bij de vorming van planeten. Ze uit stofdeeltjes, organische moleculen en door hun lage temperatuur bevroren gassen. Het hoge aandeel vluchtige stoffen onderscheidt ze van asteroïden. Ze worden soms door zwaartekracht of botsingen uit hun oorspronkelijke baan geduwd en komen dan dicht bij de zon of de aarde terecht.